ผมเห็นปลาในน้ำเน่า คุณเห็นอะไร
วันหยุดรัฐธรรมนูญที่ผ่านมาผมได้ไปงาน โฟโต้ แฟร์ ที่ไบเทค บางนา มาครับ คือวันเสาร์ผมไปรับจ้างบันทึกเทปโทรทัศน์ให้กับงานแต่งงานงานหนึ่ง แล้วก็ออกเดินทางไปในวันเสาร์เย็น กลับมาวันจันทร์
ระหว่างการเดินทางใน กทม.นั้น ผมหันไปเห็นคลองน้ำแห่งหนึ่งที่มีน้ำเน่าเสียเป็นสีดำ แต่ในน้ำเน่าๆนั้นก็มีปลาอาศัยอยู่ เป็นปลานี่เสียเปรียบอยู่อย่างหนึ่งครับ คือหากเป็นแหล่งน้ำปิดนั้น ปลาก็จะไปไหนไม่ได้ จะต้องอยู่อย่างนั้นไปตลอดชีวิต
ผมเกิดความสงสัยว่า ปลามันจะรู้มั้ยว่ามันอยู่ในน้ำเน่า รึมันคงจะคิดว่าสิ่งที่มันอยู่นะดีที่สุดแล้ว แล้วที่ที่มันอยู่นะมันดีจริงๆหรือ ผมกลับไปคิดถึงคน คนที่อยู่ในสังคมแย่ๆ จะรู้หรือไม่ว่าสิ่งที่เป็นอยู่นั้นมันแย่ หรือคนที่อยู่ในสิ่งแวดล้อมที่มีการกระทำแต่สิ่งไม่ดี เห็นทุกวัน ดูทุกวัน คนในสิ่งแวดล้อมนั้นๆจะรู้มั้ยว่าการกระทำนั้นมันไม่ดี ท่านผู้อ่านคิดว่าคนที่หลงผิดคิดว่าสิ่งที่ไม่ดีเป็นสิ่งดีเพราะสิ่งแวดล้อมนั้นมีจริงหรือไม่ครับ
ปกติพฤติกรรมของมนุษย์จะตกลงไปสู่ที่ต่ำเรื่อยๆครับ จากที่เคยสูงๆจะต่ำลงไปเรื่อย ยิ่งสิ่งแวดล้อมเป็นปัจจัยเกื้อหนุนแล้วด้วย คิดดูว่า (สมมุติผมเปรียบปลาเป็นคนนะ) หากปลาในน้ำเน่ามีชุมชน ชุมชนนั้นมีแต่ปลาที่เกเร แรกๆอาจถูกมองว่าปลาเกเรเป็นพวกก่อกวน สังคมเห็นไปในทางด้านลบ แต่เมื่อนานๆไปเกิดความเคยชิน การเกเรกลายเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งแวดล้อมก็จะไม่มีปลาตัวไหนมองในด้านลบอีกต่อไป และหากเป็นเช่นนี้ไปนานๆ เยาวชนปลาที่เกิดขึ้นมาใหม่ก็จะซึมซับเอาความเกเรเข้าไป ด้วยความเข้าใจว่ามันเป็นสิ่งที่ถูกต้อง แล้วจริงๆท่านผู้อ่านว่ามันถูกต้องมั้ยครับ สงสารเยาวชนปลามั้ยครับ และเยาวชนของชาติละ
ทางแก้คือในช่วงแรกของการที่เราเห็นว่าสิ่งนี้หรือสิ่งไหนเป็นสิ่งไม่ดี เราต้องรีบปรับเปลี่ยนแก้ไขครับ อย่าปล่อยไปให้กลายเป็นความเคยชิน และหากเคยชินแล้วก็ยิ่งควรต้องรับเปลี่ยน ไม่ให้สภาวะเหล่านั้นฝังรากลงในชุมชน
สมมุติว่าเราเห็นเพื่อนกินเหล้าแรกๆ เราก็ว่ามันเป็นสิ่งไม่ดี แต่เรากลับเพิกเฉย ซักพักเราก็ชินไม่คิดไรมาก ปกติคนเราจะมีพฤติกรรมไหลลงสู่ที่ต่ำครับ พอมีคนแรกก็มีคนที่สองที่มากินด้วย แม้เราจะเอาชนะใจตนเองได้ แต่คนอื่นละ มันถูกต้องรึเปล่าที่เราจะปล่อยอย่างนิ่งดูดาย ว่าไม่ใช่เรื่องของเรา ไม่เกี่ยวข้องกับเรา
มันถูกต้องแล้วหรอครับกับการปล่อยปะละเลยให้เรื่องแย่ๆเกิดขึ้นในสังคมโดยที่พวกเราเพิกเฉย เราปล่อยให้อะไรอยู่รอบๆตัวของเยาวชนของเรา แล้วเราจะแน่ใจได้อย่างไรว่าซักวันเราจะไม่กลายไปเป็นสิ่งแย่ๆนั้นด้วย
มาช่วยกันแก้ไขสิ่งผิดๆในสังคมให้ดีกันเถิดครับ สังคมไทยของเรา คำว่าไทยมีความหมายว่าอย่างไร เราให้อะไรกับสังคมแห่งชาติเราแค่ไหน หรือเราแค่ปล่อยให้สิ่งเลวร้ายก่อตัวขึ้นพร้อมกับความเคยชินของเรา ชินซะจนเราเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของมัน แล้วเยาวชนของเราละถูกบ่มเพาะด้วยอะไร ช่วยกันนะครับ มองไปรอบๆตัวเรา ช่วยกันดูซิว่ามีอะไรอยู่บ้าง มีอะไรบ้างที่เป็นพิษต่อสังคมเรา อะไรที่กำลังบ่มเชื้อ อะไรกำลังกัดกินสังคมเรา ให้ทรุดโทรมลงไป มันคืออะไรหรือเป็นตัวเราเองที่ทำสิ่งนั้น
ผมเห็นน้ำเน่า ผมเห็นปลาในน้ำเน่า ผมเป็นคน คุณเป็นคน คุณเห็นอะไร ........... . . ... . . . .
ความเห็น (16)
สภา มน.พะเยา
อย่างที่พี่ปืนกล่าวนั้นก็เป็นความจริงน่ะค่ะ ที่ปกติ"พฤติกรรมของมนุษย์มักตกลงไปสู่ที่ต่ำเรื่อย ๆ และการที่เป็นแบบนี้ ทำให้เกิดการทำผิดขึ้น เกิดขึ้นบ่อย จนกลายเป็นเรื่องปกติ เกิดความเคยชินจนเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของมัน"
แต่จะทำไงได้ สังคมไทยเป็นแบบนี้ซะแล้ว ........
ลองดูเด็กประทมตัวกะเปี๊ยก ยืนสูบบุหรี่ทั้ง ๆ ที่อยู่ในชุดนักเรียน ซื้อสุราทั้ง ๆ ที่อยู่ในเวลาเรียนด้วยซ้ำไป
ผู้ใหญ่น่ะเหรอที่จะสอนพวกเค้า..... คงเป็นไปได้ยาก ก็เพราะท่าน ๆ ยังคงไม่ปฎิบัติในสิ่งที่ดี ที่เป็นแบบอย่างที่ดีได้เลย แล้วใครเล่าที่จะเชื่อฟังท่าน ....
ทางแก้ที่คิดได้ก็คงจะเป็น......การปูพื้นฐานตั้งแต่ช่วงเด็ก มั่งค่ะ
เพราะช่วงเด็กนี้ เด็กจะรับรู้ และเรียนรู้ได้ดีที่สุด อีกอย่างยังเป็นพฤติกรรมของเด็กในอนาคตอีกด้วย
หากให้กล่าวทั้งหมดที่คิด ก็คงจะยาว แต่เอาเป็นว่าอยากให้ บุคคลที่มีส่วนเกี่ยวกับเด็ก ไม่ว่าคุณพ่อ คุณแม่ ครู - อาจารย์ ไม่เว้นแม้แต่สื่อต่าง ๆ สอนเด็กให้เป็นคนดี บอกโทษของอบายมุข - การทำผิดให้เด็กรับรู้
"เด็กในวันนี้....คือผู้ใหญ่ในวันหน้า" คำ ๆ นี้ไม่ผิดแน่คะ
ปล..... พี่ปืนคงต้องลงไปทำเคเอ็มให้กับเด็ก ๆ ด้วยมั่งค่ะ เด็กจะได้มีความคิด จะได้รับรู้ว่าสิ่งไหนดี ไม่ได้เร็วขึ้นไง ........ จะได้เป็นเด็กมีคุณภาพ ...เหมือนพี่ปืน....
หนูบีเวอร์
ป้าไปเที่ยวเล่าใครต่อใครเรื่องหนู จนเพื่อนอยากเห็นตัวจริงของหนู ยิ่งได้อ่านบันทึกของหนูวันนี้ความชื่นชมในเยาวชนของชาติที่เป็นน้ำดีในสังคม คงจะปรับสภาพน้ำเสียให้ดีวันดีคืน
หนูเป็นเด็กดีจริง ๆ .... หารายได้ระหว่างเรียนและยังทำประโยชน์เพื่อสังคมอีก คงต้อง..ขอบพระคุณครอบครัวที่หล่อหลอมหนูมาดี และวครู-อาจารย์ที่แนะนำและส่งเสริมหนูในทางที่ดี
ส่วนคนในสังคมนั้น คงต้องอาศัยเหล่าเยาวชนน้ำดีอย่างพวกหนูมารวมพลังช่วย.......
ขอบคุณป้าวิไลมากครับ และขอบคุณสำหรับความไว้ใจจาก สภานิสิต มน.พะเยา ครับ
- คนรุ่นใหม่นี้ ไฟแรงจริง ๆ เพียงเห็นปลาในน้ำเน่าก็มองได้ลึกซึ้งถึงสัจธรรม
- ชื่นชมกับปืนจริง ๆ ครับ
- ถ้าปล่อยให้ทุกอย่างอยู่ในวังวนที่สกปรก สังคมและประเทศชาติคงไม่ได้รับการพัฒนา
- แต่สิ่งหนึ่งที่เราสามารถปรับเปลี่ยนได้เอง คือตัวของเรา ไม่ให้เข้าไปอยู่ในวังวนอย่างนั้น
- ถึงแม้จะอยู่ในวังวนอย่างนั้น ความสกปรกก็จะไม่เปื้อนเรา เพราะใจของเราบริสุทธิ์ครับ
ขอขอบคุณอาจารย์บีเวอร์...
- ฝีมือระดับรับงานถ่ายวิดีทัศน์นี่คงจะเก่งมากทีเดียว
- เรียนเสนอให้อาจารย์นำภาพมาแทรกลงในบันทึกบ้างครับ... รับรองว่า บันทึกจะน่าอ่านขึ้นมาก
ขอขอบคุณครับ...
- พี่เห็นสัจธรรมของสังคมไทยแล้วล่ะค่ะ
- ถ้าคนเรามีความคิด คงไม่เข้าไปหาสิ่งไม่ดี แต่ถ้าสังคมมันชี้นำเราอยู่ ก็คงต้องทำตามที่สังคมกำหนดไว้
ขนาดเห็นปลาในน้ำเน่า ยังอธิบายออกมาเป็นความรู้ได้ ความคิดของพี่ ขอยกนิ้วให้เลย
ถ้าประเทศไทยมีคนอย่างพี่ซัก 1 ใน 100 ของประชากรทั้งหมด ประเทศเราคงพัฒนาไปได้ไกล และมีความคิดเป็นของตนเอง ไม่ต้องตามอย่างประเทศไหนๆ แน่นอน
มันก็ถูกของปืนนะว่าถ้าสิ่งแวดล้อมมันไม่ดีก็อาจจะทำให้เราเคยชินไปกับมันก็ได้ แต่เราก็ไม่จำเป็นที่จะต้องไปทำตามสังคมนั้นๆ แล้วถ้าทุกคนคิดได้แบบนี้ก็จะทำให้สังคมของเราพัฒนาได้ แต่มันก็อาจจะเป็นไปได้ยากหน่อย เพราะคนแต่ละคนก็มีความคิดที่ไม่เหมือนกัน แล้วที่สำคัญอีกอย่างหนึ่งก็คือ การมีตัวอย่างที่ไม่ดีนั่นเอง
ตัวอย่างที่ไม่ดีนั้นก็อย่างเช่น ผู้ใหญ่บางท่านที่ทำตัวไม่ดีให้เด็กเห็น แล้วเด็กจะเอาไปทำตาม
ผมเห็น ปืน ในน้ำครับ ส่วนจะเน่าหรือเปล่านั้น ปืน สามารถเลือกได้ระดับหนึ่งครับ ผมว่า ปืน มีสติปัญญา และมีทางเลือกมากกว่า ปลา
ผมเห็น ปืน ในน้ำครับ ส่วนจะเน่าหรือเปล่านั้น ปืน สามารถเลือกได้ระดับหนึ่งครับ ผมว่า ปืน มีสติปัญญา และมีทางเลือกมากกว่า ปลา
ชอบความเห็นของอาจารย์มากเลย
พี่ปืนนี่เป็นคนที่สุดยอดจิงๆเลย
อย่างว่าแหละ ขนาดเห็นปลาในน้ำเน่ายังเขียนบรรยายออกมาได้น่าอ่านมาก ชื่นชมพี่จิงๆเลย
ถ้าหนูเห็นก็คงจะคิดว่า ปลามันอยู่เข้าไปได้ยังไงน้ำเน่าอย่างงั้น มันคงจะต่อสู้ชีวิตมากๆที่ต้องแย่งอากาศกันหายใจจากพวกพ้วงอีกหลายตัว
พ่อแม่ปลาก็คงหาอาหารที่มีเพียงอันน้อยนิดมาให้ลูกน้อยๆของมัน
มันคงจะบอกลูกมันว่า"กินประหยัดๆนะลูกเดี๋ยวเราจะอดตาย ชาตินี้เรามีกรรมมาเกิดในน้ำเน่า ถ้าชาติหน้ามีจริงลูกก็ช่วยภาวนาขอให้เราเกิดมาในที่ๆน้ำใสสะอาดไม่เน่าเหม็นแบบนี้ด้วยนะลูก"
ก็ประมาณนี้แหละ
555+
น้องแอน คอมเม้นได้น่ารักมาก ขอบคุณครับ อ่านแล้วสดใสดีจัง
จากแม่ สพท.นนทบุรีเขต 2
แม่รักการอ่านมาแต่ไหนแต่ไร ไม่นึกว่าเจ้าลูกตัวน้อยของแม่จะเขียนได้สนุกน่าติดตามอย่างนี้ ปืนรู้ไหมแม่ขอร้องบรรณารักษ์ให้รับปืนเป็นสมาชิกห้องสมุดตั้งแต่ปืนอยู่ชั้นอนุบาล(ผิดระเบียบ)ตั้งแต่อ่านหนังสือไม่ออกดูได้เฉพาะรูปภาพ เพราะแม่ต้องการให้ปืนภาคภูมิใจที่มีบัตรห้องสมุดเป็นของตัวเอง และยืมหนังสือที่ปืนชอบด้วยตัวเองความพยายามของแม่กำลังผลิดอกออกผลแล้วล่ะเป็นคนดีของสังคมก็ดีแล้ว แต่ให้หมั่นสอบทานและตรวจสอบตนเองอยู่เสมอนะลูกให้อ่อนน้อมถ่อมตนอย่ายกตนข่มท่านเป็นอันขาดแล้วแม่จะคอยอ่านบทความเรื่อยๆค่ะ
- ตามมาอ่านครับ
- ดีครับ
- อะไรคือที่สูง หลายคนกำลังเดินสู่ที่สูง อย่างคุณบีเวอร์กำลังเดินสู่ที่สูง และหลายคนที่เดินไปแล้วไม่กลับมาอีก
ตอบ นม.
- ทำไมถึงคิดว่าผมจะไม่กลับมาละครับ งง ขยายความหน่อยครับ
ตอบ DSS@MSU ( หนิง )
- เป็นบึงน้ำข่างถนนนะครับ ไม่น่าทานเท่าไหร่
- ใช่ครับอยู่ที่การปรุงจิต ปรุงเจตนา คนเราทำอะไรที่ดีหรือไม่ดี วัดที่เจตนาครับ
ขอบคุณมากครับ ที่ตามมาอ่าน