สร้างเครือข่ายผู้ัปกครอง สอดส่องร่วมกันดูแล เด็กหนึ่งคนมีหลายพ่อแม่...เพื่อนลูกก็เหมือนลูกเรา
- ชื่อผลงาน : สร้างเครือข่ายผู้ัปกครอง สอดส่องร่วมกันดูแล เด็กหนึ่งคนมีหลายพ่อแม่...เพื่อนลูกก็เหมือนลูกเรา
- แรงบันดาลใจที่ทำเรื่องนี้ : ข้าพเจ้า่เป็นครูที่ปรึกษานักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 นักเรียนหลายคนมีสภาพแวดล้อม และสภาพความเป็นอยู่ที่สุ่มเสี่ยงต่อการติดยาเสพติด เหล้า เบียร์ บุหรี่ หากมีผู้ปกครองช่วยกันสอดส่องดูแล ทั้งลูกตนเอง และเพื่อน ๆ ของลูก ก็อาจทำให้ความสุ่มเสี่ยงดังกล่าวลดน้อยลงได้
- ระยะเวลาในการดำเนินงาน : ตั้งแต่ พฤษภาคม 2562 ถึง มีนาคม 2563
- กลุ่มเป้าหมายที่ต้องการให้พ้นจากอบายมุขคือใคร (เน้นเหล้า เบียร์ บุหรี่ การพนัน) : นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 จำนวน 25 คน
- บทบาทหน้าที่ของท่านต่องานนี้ : ประสานผู้ปกครอง ปลุกจิตสำนึกให้หันมาเอาใจใส่ลูกหลานในปกครองของตนเอง และเผื่อแผ่นไปถึงเพื่อนของลูกด้วย
- สภาพปัญหา ก่อนดำเนินการ(ระบุให้ครบถ้วน ชัดเจน) และเป้าหมายที่ต้องการให้เกิดขึ้น : ผู้ปกครองส่วนใหญ่ไม่ให้ความร่วมมือ ไม่เอาใจใส่ต่อเด็กในปกครองของตน ไม่มีความเป็นกัลยาณมิตรต่อกัน คิดอะไรที่เข้าข้างตนเอง เมื่อเด็กติดยาเสพติด เช่น สูบบุหรี่ ดื่มเหล้าเบียร์ หรือเล่นการพนัน หรือติดเกม ก็มักจะพูดว่า ลูกตนเองเป็นคนดี เรียบร้อย ที่ทำไปนั้นเป็นเพราะเพื่อน
- วิธีการดำเนินงาน (ระบุให้ครบถ้วน ชัดเจน /ทำอะไรบ้าง และทำอย่างไร) : ข้าพเจ้าเริ่มจาก ศึกษานักเรียนเป็นรายบุคคล เรียงลำดับปัญหา นักเรียนคนใดที่มีปัญหา ก็จะเข้าเยี่ยมบ้านก่อนคนอื่น ๆ เพื่อพูดคุยกันผู้ปกครอง เมื่อข้าพเจ้าทำความรู้จักกับผู้ปกครอง จนได้รับความเป็นกันเอง ความไว้ใจ ผู้ปกครองก็จะกล้าพูดกล้าคุย จากนั้นข้าพเจ้าก็เชิญผู้ปกครองมาประชุมพร้อมกัน ถามผู้ปกครองว่า ถ้าลูกเราดีคนเดียว แต่เพื่อน ๆ เป็นคนไม่ดี ลูกเราจะเป็นอย่างไร ถ้าเราพบเพื่อน ๆ ของลูกทำตัวไม่ดีเราควรทำอย่างไร ฯลฯ จากนั้นก็ชักชวน ให้สร้างเครือข่ายผู้ปกครอง โดยตั้งคำถามว่า จะดีมั้ย ถ้าลูก ๆ ของเรา มีผู้คอยสอดส่องดูแลเพิ่มขึ้นโดย 25 ครอบครัว ถือเสมือนครอบครัวเดียวกัน วันหยุดเด็ก ๆ อาจรวมกลุ่มกันที่บ้านคนใดคนหนึ่ง บ้านนั้นก็ต้องดูแลเด็กเหล่านั้น หมุนเวียนกันไป ซึ่งผู้ปกครองทุกคนเห็นด้วยและยินดีให้ความร่วมมือ
- ผลสำเร็จที่ได้รับและปรากฏเป็นเชิงประจักษ์(ไม่เน้นรางวัลแต่เน้นที่กลุ่มเป้าหมายมีการเปลี่ยนแปลงอย่างไร) : นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2/5 จำนวน 25 คน ที่มีข้าพเจ้าเป็นที่ปรึกษา ทุกคนเป็นนักเรียนดีไม่มีอบายมุข วันหยุดนักเรียนรวมกลุ่มกันทำงานที่ได้รับมอบหมาย โดยมีผู้ปกครองให้ความร่วมมือดูแล
- มีการพัฒนาต่อหรือไม่ ถ้ามีทำอย่างไร ผลเป็นอย่างไร (ตามสภาพจริง) : เนื่องจากข้าพเจ้าต้องตามนักเรียนกลุ่มเดิมขึ้นไปเป็นที่ปรึกษาในระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 จึงทำโครงการนี้ต่อไป พบว่า ผู้ปกครองมีความพึงพอใจในระดับดีมาก และพร้อมให้ความร่วมมือในทุก ๆ เรื่อง
- ปัจจัยความสำเร็จในการดำเนินงานนี้ ที่ส่งผลต่อการลด ละ เลิก อบายมุข มาจากอะไรบ้าง : ปัจจัยสำคัญที่ทำให้โครงการนี้สำเร็จ คือ ความร่วมมือของผู้ปกครอง นักเรียนมีปฏิสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน เพราะได้ไปรวมตัวกันในวันหยุด ได้ทำในสิ่งที่อยากทำในกลุ่มเพื่อน ไม่ต้องอยูบ้านคนเดียว ทำให้เกิดความเพลิดเพลิน อีกทั้งผู้ปกครองมีความรักและเอาใจใส่ลูกและเพื่อน ๆ ของลูกมากขึ้น
- ความรู้สึก และความคิดเห็นของท่านต่องานชิ้นนี้ : ข้าพเจ้ารู้สึกภูมิใจ และดีใจมาก นอกจากจะเกิดผลดีกับนักเรียนแล้ว ยังเกิดผลดีต่อข้าพเจ้าเองอีกด้วย ได้มีผู้ปกครองนักเรียนเป็นกัลยาณมิตรที่ดี ผู้ปกครองชื่นชม และไว้วางใจ ให้ข้าพเจ้าได้ดูแลลูกหลานของเขา
(กำหนดให้ใส่ภาพ 4 ภาพ เราสามารถรวม 2 ภาพ หรือ 3 หรือ 4 ภาพให้อยู่ในภาพเดียว นับเป็น 1 ภาพได้ค่ะ ที่เห็นนี้เท่ากับ 2 ภาพนะะคะ)