Egg fast ประยุกต์

        เคยไหม  เมื่อหลายครั้งที่เราทำอาหารเอง  เมื่อตักอาหารเข้าปากแล้วน้ำตาแทบไหล กินอาหารเหล่านั้นได้ไม่กี่คำก็รู้สึกจุกในอก ตาร้อนผ่าวๆ เหมือนกำลังจะร้องไห้ รู้สึกเหมือนกำลังกินอาหารที่แม่ทำ  มันเป็นรสชาติที่จดจำได้ตั้งแต่ยังเล็ก แทบจะไม่มีอะไรเพี้ยนเลย ญาติและมิตรสหายหลายคนก็พูดว่าอาหารที่เราทำรสชาติเหมือนของแม่ไม่มีผิด

        เคยไหมเวลาจะเข้าครัวทำอาหาร อวดฝีมือให้แขกทาน  แล้วเราต้องจับตะหลิวยกมือขึ้นหัว อฐิษฐานว่า “ขอให้แม่มาช่วยจับมือลูกให้ทำอาหารด้วย” เหมือนกับการไหว้ครู คือการขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ผี หรือครูช่วย “จับมือ” ให้ทำสิ่งต่างๆ ได้ราบรื่นดุจได้รับการจับมือจากพลังงานศักดิ์สิทธิ์ที่เราเคารพนับถือ

         แม่จะมาจับมือพวกเราทำอาหารจริงหรือไม่ คงมีความสำคัญเฉพาะกับฉัน  แต่ที่ฉันรู้คือ “รสมือ” ของแม่ยังอยู่ที่มือของฉัน รสชาติอาหารของแม่ยังอยู่บนลิ้นและความทรงจำของฉัน ความรักที่แม่มีต่อการทำอาหารส่งผ่านมายังเรา กินแล้วอิ่มท้องอบอุ่นในใจ และบรรเทาความคิดถึงที่มีต่อแม่ แม่เป็นครูเกี่ยวกับอาหารของฉันตลอดนิรันดร เป็นเแม่ครัวใหญ่ในใจที่ฉันรักชั่วนิรันดร

         วันนี้ ฉันเป็นแม่ เป็นย่า  เป็นพี่ เป็น น้อง เป็นหลายๆสิ่งอย่างตามบทบาทสมมติในสังคม  แต่ที่ฉันไม่เปลี่ยนคือฉันเป็นลูกของแม่ และในฐานะของแม่ ฉันจะบรรจงปรุงอาหารที่เลิศรส ล้ำไปด้วยคุณค่า  ใส่ความรัก ความปรารถนาดี ทั้งหลายทั้งมวลในโลกนี้  เพื่อส่งผ่านอาหารไปถึงคนที่ฉันรัก เพื่อให้เขาได้เติบใหญ่  กอปรได้ด้วยความรักจากฉัน  ไม่ว่าเขาไปอยู่ที่ไหน ฉันหวังเพียงว่า รสมือแม่ที่ฉันปรุงด้วยใจ จะช่วยปลอบประโลมเมื่อคนที่ฉันรักตกในห้วงทุกข์  ช่วยให้เขาอบอุ่นในคราวที่เปลี่ยวเหงาและเหน็บหนาวในสังคมอันกว้างใหญ่  และช่วยเป็นสายใยนำทางให้เขากลับบ้าน เมื่อวันที่เขาต้องการพลังใจ

                           ด้วยรัก จากฉัน

                         นงนุช  เอี้ยงลักขะ  

Facebook : Kunnong Aeinglukkha

https://happylifeofgoldenage.blogspot.com

Line ID   : nongnuch.aeinglukkha

Mail       : [email protected]