บทกวี : ๒๓๕ ค่ำคืน
...
...
ค่ำเอ๋ยค่ำคืน
ดาวดาษดื่นบนเวหาระยิบยับ
เสียงหรีดหริ่งเรไรร้องขานขับ
กบขานรับอบอบซ่อนแอบแฝง
ปถพีสว่างกระจ่างจันทร์
พระพายพลันพัดโหมกรรโชกแรง
ท้องฟ้าปิดมืดมิดหวั่นระแวง
เกิดคลางแคลงค่ำคืนนี้แปรปรวนเอย
(อร วรรณดา 26-05-62)
หมายเลขบันทึก: 661815เขียนเมื่อ 26 พฤษภาคม 2019 22:06 น. ()แก้ไขเมื่อ 26 พฤษภาคม 2019 22:15 น. () สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น