การยื่นโอกาสที่ดี ส่งผลที่ดีให้กับตัวเราได้

      เรื่องที่กล่าวถึงนี้เท่าที่รู้เป็นเรื่องเล่ามาอีกที กล่าวถึงระบบประชาธิปไตยในประเทศแห่งหนึ่งเกี่ยวกับการลงคะแนนเสียง เพื่อสร้างคุกเรื่องมีอยู่ว่า รัฐสภาประเทศแห่งหนึ่งมีการลงคะแนนเสียงลงมติผ่านงบประมาณ เพื่อสร้างคุกใหม่ เนื่องจากคุกแออัด ให้สร้างใหญ่กว่าเดิม และมีสิ่งอำนวยความสะดวกแก่ผู้ติดคุกที่ดี มีที่เรียน ที่อยู่ที่ดี มีห้องสมุด ได้ฝึกวิชาชีพ มีคุณภาพชีวิต มีการจ้างงานมีรายได้ ภายในคุก ปรากฎว่ามีการถกเถียงกันเป็นการใหญ่ ซึ่งประชาชนไม่สนับสนุน และเห็นรัฐบาลนำเงินไปใช้กับคนไม่ดี คนไม่ดีควรจะได้รับกรรมที่ก่อนั้น จะให้สบายได้ไง แทนที่จะนำงบประมาณมาใช้กับคนดีในสังคม นัยว่า สส. ถูกบีบจากประชาชน จึงลงมติ ไม่ให้สร้างคุกใหม่ฯ ประชาชนดีใจที่ไม่สร้างคุกใหม่ ภาษีของฉันต้องใช้เพื่อฉัน

       คุกแออัด มีผู้ต้องหามาก จึงมี นโยบาย ให้มีปล่อยตัวสำหรับผู้ต้องหาคดีเล็กๆ ที่อยู่ในช่วงสู้คดี เนื่องจากไม่มีคุกจะขัง รวมถึงมีการพิจารณาผู้ต้องขังบางส่วน ให้ออกจากคุกก่อนเวลา ด้วยวิธี ภาคทัณฑ์ ควบคุมความประพฤติ แทน เวลาต่อมาผลของการไม่สร้างคุก จึงเกิดเหตุการณ์ สถิติการก่ออาชญากรรมสูงขึ้น จนประชาชนเริ่มอยู่ไม่เป็นสุข เนื่องจากขาดความปลอดภัย เพราะผู้ต้องหาที่รอการตัดสินของศาลที่ได้อานิสงส์ จากคุกแออัด ได้ออกมาก่อคดีต่อเนื่อง ประกอบผู้ต้องหาที่ได้ ภาคทัณฑ์ ก็มาก่อคดีซ้ำๆ อีก และคิดเป็นค่าเสียหายจากคดีที่เกิดขึ้น ทางชิวิตและทรัพย์สิน เป็นจำนวนมากกว่าสร้างคุกใหม่หลายเท่านั้น

       ประชาชนเริ่มตระหนักว่า การมีคุกไม่ใช้แค่ทำเพื่อลงโทษคนไม่ดี แต่มีไว้กะเก็บคนไม่ดีอีกด้วย กล่าวได้ว่าการปล่อยให้คนไม่ดีหล่าวนี้ ออกอยู่สังคมจะก่อความเดือดร้อนมากมายนัก แถมยังสร้างภาระอื่นที่ต้องดูแลอื่นๆ อีกด้วย และถ้าสร้างแล้วไม่ใหญ่พอ ไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกที่ดีแค่ผู้ต้องขัง อาจทำให้ผู้ต้องขับเหล่านั้นใช้ชีวิตลำบากในคุก คนเหล่านั้นก็จะมีจิตใจที่หดหู่ และมีอคติต่อสังคมอีกด้วย ผู้ต้องขังมี จิตใจที่หดหู่ สุขภาพจิตเสีย และมีอคติต่อสังคม กล่าวคือ ผู้ที่ถูกขังอยู่ในสภาพที่ไม่ดี ทำให้บ่มนิสัยไม่ดี (กล่าวง่ายๆ คือคนดีๆเข้าไปออกมาได้ก็เสียคนหมด) ไม่ได้เรียน ไม่ได้ฝึกอาชีพ ไม่มีรายได้ ไม่ให้โอกาสที่ดีกับผู้ต้องขัง ออกมาไม่ได้เงินค่าเรียกดูตามสมควร ไม่ได้งานทำ ส่งผลให้สุดท้ายเมื่อผู้ต้องขังที่ได้รับอิสระภาพ จากครบกำหนดหรือภาคทัณฑ์ เมื่อออกมาใช้ชีวิต เป็นภาระสังคม มีการกระทำความผิดก็มักเลือกทางที่โหดร้าย รุนแรงกว่า เนื่องกลัวว่าจะเข้าไปติดคุกอีกครั้ง

        และแล้วความคิดในครั้งแรกที่ว่า ที่ว่าไม่ต้องการให้ผู้ต้องขังได้สิ่งดี ทำไมต้องให้สิ่งดีๆ ด้วย ให้ทรมารรับกรรมในสิ่งที่ก่อไว้ให้สาสม นำงบประมาณฯให้คนไม่ดีไปทำไมนั้น จากความโกรธแค้น ก็เริ่มก็หมดไป ประชาชนเริ่มตระหนักถึงการให้สิ่งที่ดี เพื่อสร้างโอกาสที่ดี แด่คนไม่ดี เพื่อให้คนไม่ดีเหล่านั้นได้คุณภาพชีวิตที่ดี อยู่ในสังคม(ในคุก)ที่ดีพอ ที่ศึกษา มีที่ค้นคว้า มีที่ฝึก เพื่อสร้างสภาวะจิตใจที่ดี มองโลกในแง่บวก เมื่อคนเหล่านี้พ้นคุก ก็จะกลับมาเป็นคนดีในสังคม ช่วยพัฒนาประเทศ สร้างสังคมที่ดีขึ้นไม่เป็นภาระในสังคมภายหน้า 

        ในที่สุดประชาชนเรียกร้องให้ สส. เปิดสภาอีกครั้งเพื่อพิจารณาอนุมัติผ่านงบประมาณฯ สร้างคุกใหญ่ สภาพคุกที่ดี ที่ดีมีสิ่งอำนวยความสะดวก(ตามอัตภาพ) และได้คำตอบชัดๆ ว่าภาษีที่ให้ไปกับการสร้างคุกใหม่ที่ดีๆ (ให้กับคนไม่ดี) นั้น เป็นภาษีที่จ่ายไปเพื่อตัวเขาเองในที่สุด เนื่องด้วยผู้ต้องหาเหล่านี้ออกมาไม่สร้างความหวาดกลัวในชีวิตและทรัพย์สินของตน และยังเพิ่มกำลังในสังคมอีกด้วย...... 

.....ท่านอาจคิดว่า คนไม่ได้หล่าวนี้ต้องได้รับกรรมให้สาสม แต่ท้ายที่สุดเท่ากับคุณผลักดันให้คนเหล่านี้ให้ ชั่วเพื่มขึ้น ชั่วให้สุดๆ และกลับมาเป็นมหาชั่ว แทนที่จะส่งเสริมให้คนไม่ดีกลับเป็นคนดี คิดง่ายๆ แค่คนเหล่านี้ไม่มาเป็นภาระในสังคม ไม่ออกมาทำลายชีวิต และทรัพย์สิน ก็เท่ากับช่วยเหลือท่านมากมายนัก......

ออ....ยังมีเรื่องเกี่ยวกับมุมมองที่คิดบวก เกี่ยวกับการให้โอกาสอีก หลายเรื่องหากมีโอกาศก็จะพิมพ์ให้อ่านน่ะครับสวัสดีครับ