เพียงเพื่อกำลังใจในยามว้าเหว่

“ความว้าเหว่เหมือนเสื้อผ้า กล้าสวมใส่ย่อมได้ประโยชน์ คุณและโทษทุกอย่างอยู่ที่เรา”

                                   

           เป็นธรรมดาที่ต้องถูกปฏิเสธบ้าง บางครั้งการสมหวังไปหมดก็ทำให้เราลืมตัว เราจะไม่ทิ้งโอกาสแห่งการสร้างสรรค์แม้ถูกปฏิเสธ  ****

         เป็นธรรมดาที่ต้องจากกันบ้าง บางครั้งจากกันก็ช่วยให้ชีวิตก้าวหน้า เราจะไม่ทิ้งโอกาสแห่งการพัฒนาฐานะทั้งปวงของเรา ***

          เป็นธรรมดาที่ต้องอยู่คนเดียวบ้าง บางครั้งการอยู่คนเดียวก็ทำให้เรามีเวลาที่ดีสุด เราจะไม่ทิ้งโอกาสแห่งการทบทวนในสิ่งที่ผ่านไป ***

          เป็นธรรมดาที่ต้องเงียบเหงาบ้าง บางครั้งความเงียบเหงาก็ช่วยให้เราแข้มแข็ง เราจะทิ้งโอกาสแห่งการฝึกฝนตนเองให้มั่นคง ***

          เป็นธรรมดาที่ต้องทรมานใจบ้าง บางครั้งการทรมานใจก็ช่วยให้เราเข้าใจชีวิต เราจะไม่ทิ้งโอกาสแห่งการสังเกตและเรียนรู้ ***

          เราให้กำลังใจตนเองได้ ด้วยการเดินทางไกลเพื่อท่องเที่ยว บรรยากาศใหม่จะช่วยให้เราตัดสินใจด้วยข้อมูลใหม่ๆ ***

          เราให้กำลังใจตนเองได้ ด้วยการย้ายที่อยู่ใหม่ชั่วคราว ที่อยู่ใหม่จะช่วยให้ได้ทำอะไรใหม่ๆ ***

          เราให้กำลังใจตนเองได้ ด้วยการทำอะไรใหม่ๆที่น่าสนใจดูบ้าง ความแปลกใหม่จะช่วยให้เราสนใจสิ่งใหม่ๆ ***

          เราให้กำลังใจตนเองได้ ด้วยการเปลี่ยนไปสู่งานที่ท้าทายมากขึ้น งานใหม่จะช่วยให้เราได้ใช้สมองสร้างสรรค์สิ่งใหม่ๆ ***

         เราให้กำลังใจตนเองได้ ด้วยการแสวงหาและทำตามคำสอนที่ดี คำสอนใหม่ๆจะช่วยให้เรามีความคิดเห็นใหม่ๆ ***

[ปุยฝ้าย]

สวัสดีนะชิน ขอบใจนะที่เข้าไปอ่านกลอนของเรานะ ก็เป็นธรรมดาของคนที่มีโลกเป็นสีชมพูย่อมมองในแง่อื่นก็นานาจิตตังแล้วกันว่าแต่ว่าเรื่องที่เขืยนเป็นเพลงเรอก็ดีนะให้กำลังใจดี......ชินแชยอง