ความเป็นห่วงของพ่อ...รักเรา...รักโลก
เที่ยงวันนี้ขณะผมกำลังทานอาหารกลางวันกับอาจารย์วิบูลย์ พี่ตูน และเพื่อนแม็ค ที่ลานคณะศึกษาศาสตร์
พ่อผมโทรมา .......
พ่อผมถามผมว่า "ลูกจะไปประท้วงที่ กทม. กับเค้ามั้ยลูก" (ตอนนี้มีทั้งม็อบ ม.นอกระบบ และ ม็อบวันที่ ๑๐)พ่อบอกว่าพ่อเป็นห่วง ห่วงทั้งอันตราย ห่วงเรื่องต่างๆ และที่สำคัญ ห่วงที่ว่าพ่อจะไปเจอกับลูกที่ลานประท้วง
พ่อผมเป็นทหารม้าครับ รับใช้ชาติมาตั้งแต่สงครามร่มเกล้า สงครามคอมมิวนิสต์ สงครามเขาค้อ ชีวิตท่านรบอยู่บนภูเขากว่า ๒๐ ปี ทุกวันนี้พ่อบอกว่าอยู่ในสภาวะเตรียมพร้อมสามารถเคลื่อนที่ได้ใน ๒ ชั่วโมง ท่านไม่ได้ไปเที่ยวไหน แต่ท่านบอกผมว่าบางทีอาจต้องไปปะทะกับม็อบที่ กทม. และถ้าหากลูกไปประท้วง เราอาจต้องเจอกัน .........
อาจารย์วิบูลย์บอกผมว่า ในเหตุการณ์ ๑๔ ตุลา ลูกเป็นนิสิตไปประท้วง พ่อไปทหารไปปราบนิสิต ส่วนแม่นั้นอยู่บ้านคอยฟังข่าว ผมว่าเหตุการณ์นั้นใกล้ที่จะซ้ำรอยอีกครั้งแล้วละครับ
หากเรารู้จัดเรียนรู้ประวัติศาสตร์ รู้จักความพอเพียง รู้จักความดี และไม่ยึดติด สังคมปัจจุบันคงไม่วุ่นวายขนาดนี้
อยากให้ทุกคนที่เข้ามาอ่านรู้จักเรียนรู้อดีตนะครับ ไม่ว่าจะเป็น นิสิต เจ้าหน้าที่ อาจารย์ หรือ ใครก็ตาม รู้จักสกัดแก่นความรู้จากเหตุการณ์ในอดีต รู้จักนำหลักธรรมมาใช้ รู้จักพอ วิธีการจัดการความรู้ในปัจจุบันนั้นกำลังแพร่หลายครับ แต่จากสภาพปัจจุบัน คนในสังคมบางส่วนยังไม่รู้จักใช้ระบบการจัดการความรู้ให้เกิดประโยชน์ อาจรู้จัก แต่ไม่รู้จักใช้ เหตุการณ์แย่ๆแบบเดิมจึงเกิดขึ้น ไม่พัฒนาซักที
หวังว่าผู้อ่านจะนำหลักการจัดการความรู้ไปพัฒนาองค์กร สังคม และประเทศชาติ ให้พัฒนาไปได้โดยเร็วนะครับ เหตุการณ์ประวัติศาสตร์จะได้ซ้ำรอยแต่รอยที่ดีๆ
ขอเจตนาดีจงอยู่ในใจท่านและประเทศไทย..ตลอดชีวิต
ความเห็น (9)
วงจร (..) นี้ผมผ่านมาหลายรอบแล้วครับ ประวัติศาสตร์มักจะซ้ำรอยเสมอ เราสามารถเรียนจากมันได้เป็นอย่างดี
ประวัติศาสตร์มีไว้ให้เราศึกษา และนำกลับมาแก้ไขสิ่งที่ผิดพลาด ให้เหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้นไม่ให้เกิดแต่ถ้าเรารู้ว่าต้องเกิดก็ควรใช้ปัญญา พร้อมสติ ป้องกันไม่ให้เกิด
มันคือความจริง ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม
ขอให้ทุกคนมีสติ
ทุกสิ่งทุกอย่างก็ย่อมมีทางแก้ไข
ประเทศไทยเราก็มีเหตุการณ์เกิดขึ้นซ้ำรอยประวัติศาสตร์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า มีปทั้งๆที่มีประศาสตร์ให้ศึกษาแต่คนไทยเองกลับละเลย เมื่อเหตุการณ์เหล่านั้นใกล้จะย้อนเกิดขึ้นมาอีกคร้ง ถึงจะมาตระหนักเห็นถึงความร้ายแรงของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นผ่านมา นั่นก็จะทำให้ช้าเกินไปสำหรับที่จะแก้ไขเหตุการณ์ที่ใกล้จะเกิดขึ้นได้
นังนู๋...สภามน.พะเยา
อันที่จริง เรื่องการประท้วง เราก็ไม่เคยมีประสบการณ์โดยตรงหรอกน่ะค่ะ
การประท้วง.....มันก็มีทั้งด้านดีและไม่ดี อยู่ที่ว่า แนวคิดที่เราจะนำไปประท้วงนั้น ถูกตามหลักความเป็นจริง และเป็นประโยชน์ต่อส่วนรวมรึเปล่า
อย่างว่าแหละ........มากคนก็มากความ
บางครั้ง แนวคิดที่ถูกเลือก..อาจไม่เป็นประโยชน์ที่แท้จริงก็ได้
ในฐานะที่พี่ชายเป็นคนที่มีความสามารถทั้งด้านกิจกรรมและความคิด เป็นแบบอย่างให้กับคนอื่น เราขอให้พี่ชายไต่ตองให้ดีก่อนที่จะทำการใด ๆ น่ะค่ะ
ปล...อิจฉาพี่ชายจัง เราไม่ได้อยากมีพ่อเป็นทหารม้าน่ะ แต่เราอยากรู้จักคนที่เป็นทหารม้ามากกว่า เราว่าเทห์ดี
- เมื่อคืนพี่ดูข่าวที่นิสิตเค้าประท้วงกันที่ กทม. พี่ยังนึกถึงปืนอยู่เลย
- ..
- ยังคิดว่านิสิตที่นั่นเค้าเข้าใจอะไรกันยังไงขนาดไหน ทำไมผู้บริหารไม่ทำความเข้าใจระหว่างกันและกัน
- ..
- เรื่องประท้วงในเมืองไทยมีมากมายจนแทบจะเป็นความเคยชินอยู่แล้ว
- ..
- ถ้าความเคยชินอย่างนี้เกิดขึ้นคงไม่ดีแน่ ๆ
- ..
- ว่างั้นป่าว
- เอาใจช่วยค่ะ
- ขอให้แต่ละฝ่ายมองจุดมุ่งหมายเพื่อชาติเป็นหลัก...ละกันค่ะ