ขอความฮักได้บ่หล่า อยากมีค่าในความหวัง เป็นกำลังหัวใจเหงา มื้อซบเซาให้มีค่า
ปากคำจาว่ามีอ้าย อยากฮู้หลายบอกไผแน่ หลายคนแว่ส่งยิ้มให้ ใจนางหล่าว่าจั่งได๋
ฝากแต่เพียงความหวังไว้ ส่วนของใจมีฝากบ่ หรือลักห่อความเจ็บช้ำ นำส่งอ้ายมื้อหน่ายกัน
ตั๋วให้ฝันนำรอยยิ้ม ต้มให้อิ่มทางสายตา บอกห่วงหาพาความหวัง เหรื่องจริงจังบ่มีจ้อย
ข้าวกับกลอยเด้อน้องหล่า อย่าเทียบค่าเสมอกัน ทิ่มความฝันปันความหวัง โปรดระวังเวรกรรมด้วย
อย่าสุสวยด้วยเพียงหน้า กับวาจาหาตั๋วเผิ่น สุดทางเดินเมินคุณค่า บ่มีหน้าสิเผิ่งไผ ดอกเด้เนาะ
ขออนุญาต : นำภาพและเสียงประกอบงานเขียน เพื่ออัถรสในการอ่าน ซึ่งไม่ได้ดัดแปลงแต่งเติมต้นฉบับแต่อย่างใดครับ
( บ่าวโจ่โล่ )
ขอบคุณที่ท่านชอบนะครับ แค่ความเห็น สองคำ ก็เป็นกำลังใจในการที่จะเขียน บทอื่น ๆ ต่อไปแล้วครับผม // ขอบคุณมากครับ