พอเวลากลับบ้าน.. ทุกครั้งเราจะเจอเจ้าโค้ก หมาพันธุ์ทาง.. ที่เข้ามาทักทายแสดงความดีใจ อย่างมากมาย เหมือนเราจากกันมาชาตินึงแล้ว.. น่ารักจังเลย.. ทำให้เรารู้สึกได้ถึงความรักที่เค้ามีให้เรามันมากมาย และมากมายแบบบรรยายเป็นคำพูดไม่ได้ บางทีหลายๆอย่างการแสดงออกมักจะมีความสำคัญกว่าคำพูดเป็นร้อยเท่าพันเท่านะ..
สะท้อนคิดอะไรกับเราบ้าง.. เวลาที่คนเ ราเจอกันมักจะมีความคิดเรื่องราวที่ซับซ้อนในจิตในใจมากมาย จนบดบัง.. ความรู้สึกดีๆ ระหว่างกัน จนทำให้ห่างเหินและเฉยชากันไป ทั้งๆที่รักกัน... ถ้าเราลองเปลี่ยนวิธีคิดแบบไม่ต้องซับซ้อนมาก แสดงความรักกับคนในครอบครัว กับคนใกล้ตัวเหมือน หมาที่บ้านอ่ะ.. มันจะทำให้เรารู้สึกว่า เราเหนื่อยมาจากนอกบ้าน แต่ในบ้านนี้กลับเต็มและอบอวลไปด้วยความรัก ความผูกพันธ์ุที่เข้มแข็ง.. ทุกคนในบ้านมีความสำคัญทุกคน.. แลกเปลี่ยนความรักกันแบบนี้ทุกวัน ดีใจทุกครั้งที่ได้เจอกัน.. ความสุขจะไปไหนอ่ะ
เห็นด้วยทุกประการค่ะ