๓๐. สวนของพ่อ..สวนของผม

         ผมกลับมาจากการเที่ยวชม “สวนของพ่อ” นิทรรศการงานจัดสวนอันเป็นส่วนหนึ่งของโครงการพระราชดำริ “เขาหินซ้อน” จ.ฉะเชิงเทรา

    ภาพบรรยากาศภายในสวนไม้ดอกไม้ประดับและพืชผักที่งดงามตระการตา ยังติดตราตรึงใจ ไม่รู้ลืม และผมก็ได้ถ่ายภาพเก็บไว้เป็นที่ระลึกอย่างมากมาย

        วันนี้..ที่โรงเรียน..ผมทำงานในสวนของผม..ซึ่งก็มีความเขียวและสดใส ผมมีความสุขสดชื่นเมื่อได้เข้ามาในสวนผักเล็กๆของผม นั่งชื่นชมแปลงดอกไม้ที่ไม่งดงามเท่า..”สวนของพ่อ”

        แต่ผมไม่ได้มีความรู้สึกเปรียบเทียบแต่อย่างใด เพราะผมไปชมสวนของพ่อ โดยมีวัตถุประสงค์เหมือนโครงการฯ คือ ท่องเที่ยวเชิงพัฒนา..เมื่อกลับมาจากเขาหินซ้อน ผมจึงพกพาแรงบันดาลใจติดกายมาด้วย เพื่อสร้างสิ่งที่ดีงาม ให้เกิดขึ้นบนแผ่นดินหนองผือ...

        ใจ..บันดาลแรง ให้เดินทาง..แรง..บันดาลใจ..ให้สานต่อ..บอกตัวเองว่า อยู่ที่ไหนก็ทำตามคำสอนของพ่อได้ทั้งสิ้น และในทุกที่ที่ทำกินก็สามารถบูรณาการงานและความรู้ ตลอดจนแต่งเติมความสุนทรีย์ลงไปได้ทุกเมื่อ..

        บทเรียนจาก “สวนของพ่อ” บ่งบอกว่า ต้องพัฒนาที่ดินให้เกิดคุณค่าและสมประโยชน์ พอดี พองามและพอประมาณ

        บทเรียนจาก “สวนของพ่อ” เตือนสติให้รู้ตัว..อย่ามัวสนใจแต่ความรู้ แต่ควรใส่ใจ “ทักษะชีวิต”บ้าง การตกแต่งบ้านและที่ทำงานแบบง่ายๆ ทำได้ด้วยการพึ่งพาตนเอง ประหยัดและพอเพียง..

        และบทเรียนจาก “สวนของพ่อ” ช่วยให้การเรียนรู้มีคุณค่าและมีความหมาย อย่าได้แต่ฝันแล้วไม่ลงมือทำ อย่าเสียเวลาพูดโดยที่ไม่ลงมือปฏิบัติ และอย่าใช้โอกาสแบบสิ้นเปลือง..

        ในท่ามกลางความวิกฤติของชีวิตและงาน..ที่ทุกคนย่อมเกิดมีและพบผ่าน ขอเพียงมีใจมุ่งมั่นที่จะฝ่าฟันปัญหาและอุปสรรค..ด้วยความเพียรพยายามและอดทน แม้ต้องใช้เวลา..ก็ต้องรอ ลงมือทำและอย่าท้อก็เพื่อรอผลที่งดงาม..

        ผมจึงคิดถึง”สวนของพ่อ” ที่ทรงเหน็ดเหนื่อยพระวรกาย แต่พ่อก็มีความสุขเมื่อเห็นลูก ผู้ซึ่งเป็นพสกนิกรของพระองค์ช่วยสานต่องานที่พ่อทำ..เมล็ดพันธุ์แห่งความดีจากสวนของพ่อเกิดก่อและกระจายไปทั่วผืนแผ่นดินไทยแล้ว..

        ผมนั่งมอง”สวนของผม”ที่ก้าวมาไกลเป็นลำดับ ปรับปรุงมาอย่างต่อเนื่อง เพื่อให้เกิดความยั่งยืน..ผมคิดว่า..ผมเดินมาถูกทางในการสร้างแหล่งเรียนรู้และสิ่งแวดล้อมให้มีความพร้อมสำหรับโรงเรียนขนาดเล็ก..

        เพราะแรงบันดาลใจในการจัดสวนของผม เกิดจากแนวคิด..สวนของพ่อมานานแล้ว และวันนี้..ผมนั่งคิดคำนึงอีกครั้งเพื่อการสร้างสรรค์..ให้มั่นคงยิ่งขึ้น.

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๑๒  ธันวาคม  ๒๕๖๑