ทุกครั้งคราของการเดินทาง
ที่ต้องติดตัวอยู่ตลอดเวลาก็คือหนังสือ ปากกา และสมุดบันทึก
นั่นยังไม่รวม "มือถือ"
หรือกระทั่ง "ดวงตา -ดวงใจ"
ผมมีสิ่งเหล่านี้ไว้เพื่อประกอบการเรียนรู้โลกและชีวิต
ทุกคราครั้งของการเดินทาง
ผมชอบเฝ้ามอง-สังเกตปรากฏการณ์รอบตัวเสมอ
มอง - ตีความ - ถอดรหัสชีวิตบนต้นทุนของตัวเอง
บางเรื่องตั้งคำถาม เพื่อนำไปสู่คำตอบ
หลายเรื่องตั้งคำถามในแบบไม่ค้นหาคำตอบ
แต่ที่แน่ๆ ผมจะไม่ลืมจำกัดเรื่องราวเหล่านั้นด้วยถ้อยคำสั้นๆ
พร้อมๆ กับนำมาจัดทำเป็น "เพจ" ของตนเอง คือ "ป๊ะกัน"
อันหมายถึงการเดินทางมาพบเจอกัน เสวนากัน -
การเดินทางทำเจอะเจอ..และจาก..ป๊ะกั๋น..ปะทะสังสรรค์..แล้วก็…จากกันไป....ขอบคุณครับ..จนกว่าจะป๊ะกันใหม่..ครับ
ใช่ครับ ลุงรักชาติราชบุรี
“จนกว่าเราจะป๊ะกันใหม่” …
ขอบพระคุณครับ