สู่สนามวิ่ง...แท้จริงเป็นอย่างไร
บนเส้นทางการออกกำลังกายของข้าพเจ้า มีพัฒนาการมาเรื่อยๆ
จากเดินริมสระพลาสติกในมข.วันละไม่กี่รอบ
สู่การเพิ่มระยะทาง และเข้าวิ่งในฟิตเนส
เหตุผล ปรับความชันได้ กำหนดความเร็วได้ ทราบแคลอรี่ ชีพจร
สมัครแล้วไปวิ่งต่อเนื่องเกือบทุกวัน
แล้ววันหนึ่งก็ตัดสินใจลงสนามวิ่ง จากใกล้ๆ สู่สถานที่ๆไกลขึ้น
วันที่ 4 ก.พ.61 มีโอกาสไปลงวิ่งมินิมาราธอนที่จังหวัดเลย
ก่อนวันงาน1วัน เพื่อนมารับถึงที่ ออกเดินทางด้วยใจเต็มร้อย หาประสบการณ์
ไปถึงงานลงทะเบียนไว้ก่อน ได้เบอร์วิ่ง
หลังจากนั้นออกเดินทาง
ขึ้นภูบ่อบิด พิชิตยอดภู
ความอดทนเท่านั้นที่จะพาฟันฝ่าความเหนื่อยยาก
บททดสอบก่อนลงสนามแข่ง
ถึงจุดหมายได้พักเอาแรง ชมวิวเมืองเลย สวยงาม
ค่ำแล้ว พักกายให้หายเหนื่อย
ได้รางวัลชีวิต คือความสุขใจ จะยากแค่ไหนเราทำได้ แล้วพรุ่งนี้ก็พร้อมลุย
เดินลงภูเขา ขาลงแม้จะไม่เหนื่อย แต่ก็ทำเอาขาสั่น
ลงจากภูบ่อบิด แวะรับประทานอาหาร เติมพลังก่อนพักผ่อนเอาแรง
ตื่นเช้ามืด ออกเดินทางไปงาน ระยะทางที่เลือกลงวิ่ง 10.5 กม.
วิ่งผ่านเส้นทางสูง ขึ้นเขา ลงห้วย
ชมวิวข้างทาง ผ่อนคลายไปด้วย
ถึงเส้นชัยใช้เวลาไม่น้อย เก็บภาพไว้เป็นที่ระลึก
แล้วแวะโรงทาน รับประทานขนมจากผู้ใจบุญ
ก่อนเดินลัดเลาะชมวิว
การเดินทางครั้งนี้
เริ่มจากใจ
และจบลงที่ใจ
เริ่มจากใจคือ เริ่มที่ใจรัก แสวงหา ให้คุณค่ากับการหาประสบการณ์ชีวิต การลงแข่งคือกำไร
จบลงที่ใจคือความสุขทางใจ ได้มิตรภาพ ความงามรอบข้าง อิ่มใจกับการให้และรับ
สุขภาพดี สร้างง่าย ได้มากกว่าสุขภาพ
สู่สนามวิ่ง แท้จริงได้มากกว่าสุขภาพดี บททดสอบนี้ให้พลังชีวิต
ความเห็น (4)
ดูฟิตมากเลยครับ ;)…
ภาพสวยจังค่ะพี่อุ้ม
ขอบคุณค่ะอาจารย์ Wasawat Deemarnตอนขึ้นภูเขาหอบเหมือนกันค่ะอาจารย์ ใจอยู่ยอดภูตั้งแต่เริ่มstartค่ะ
ขอบคุณค่ะน้องขวัญ