ปิดเทอมมาหลายวัน แต่ว่า ยังไม่รู้สึกว่าปิดเทอมเลย
เพราะคนเป็นครูอย่างพวกเรา หลาย ๆ คน
ก็คงต้องวน ๆ เวียน ๆ อยู่แถว ๆ โรงเรียนนี่แหละ
" งานครู ไม่มีคำว่าปิดเรียน หรือปิดเทอม" นั่นแล....
ช่วงนี้ คุณมะเดื่อต้องทำหน้าที่ " ครู ( มี ) เวร " จึงถือโอกาสนัดหมาย
เด็ก ๆ ที่ต้องเป็นตัวแทนของกลุ่มโรงเรียน เพื่อเข้าแข่งขันในงาน
ศิลปหัตกรรมนักเรียน ในระดับเขตพื้นที่ มาฝึกซ้อมกันไว้ก่อน
เพื่อที่จะเข้าแข่งขัน ระดับเขตพื้นที่ ช่วงเปิดเทอมนี้
รายการที่คุณมะเดื่อรับผิดชอบฝึกซ้อมมีทั้งหมด ๕ รายการด้วยกัน
คือ หนังสือเล่มเล็ก ท่องอาขยาน โครงงานวิทยาศาสตร์
ศิลป์สร้างสรรค์ และ พินิจวรรณคดี ( ระดับป.๔ - ๖ ทุกรายการ)
ปีนี้ไม่ได้จริงจังกับการเข้าแข่งขัน เนื่องจากไม่มีเวลาฝึกซ้อมเลย
ส่วนใหญ่เป็นความสามารถของเด็กเองทั้งนั้น
นอกจากอยู่เวร และฝึกซ้อมเด็ก ๆ แล้ว ยังขอแรงน้อง ๆ
ให้มาช่วยกันสร้าง " เถียงนาน้อย" หรือ...แถวถิ่นบ้านเราเรียกว่า ...
" ขนำนา...หรือ หนำนา" ....ให้จนสำเร็จ ... ซึ่งบริเวณนี้
อยู่หลังอาคารเรียนหลังใหม่ ซึ่งคุณมะเดื่อตั้งใจว่าจะทำบริเวณนี้
ให้เป็น " แหล่งเรียนรู้เศรษฐกิจพอเพียง" ในรูปแบบจำลอง
สำหรับให้เด็ก ๆ และผู้สนใจได้เข้ามาเรียนรู้
ณ วันนี้ บริเวณพื้นที่อันน้อยนิดนี้ ก็ปรากฏเป็นรูปเป็นร่างขึ้นบ้างแล้ว
ถึงแม้ว่า วันนี้จะมีเพียง " เถียงนา " หรือ " หนำนาน้อย"
แต่ก็เป็นการเริ่มต้นด้วยดี ... เถียงนาเล็ก ๆ มุงด้วยหญ้าคา
ฝาโล่ง ๆ มีแคร่ไม้ไผ่เล็ก ๆ ให้นั่งหรือนอนพักรับลมเย็น ๆ
ข้าง ๆ มี " ลอมฟาง" ที่ทำจาก " หญ้าปากแตก" ( เป็นชื่อ
ที่แม่ของคุณมะเดื่อตั้งชื่อให้กับเจ้าหญ้าแพรกใหญ่
ที่มีลำต้นยาว ๆ มีความเหนียวสุด ๆ หากใครสะดุดก็มีหวัง
ได้ล้มคะมำจนปากแตกได้น่ะแหละ....ช่างเป็นชื่อที่เหมาะเจาะ
ที่สุด...) บริเวณนี้เต็มไปด้วยเจ้าหญ้าปากแตก กำจัดยากยิ่ง
คุณมะเดื่อจัดการถากด้วยจอบ ครูน้อย (อดีตลูกชาวนา)
จัดการปั้นลอมฟางให้ ไม่ต้องหอบหญ้าไปทิ้ง
ใช้ประโยชน์ได้...ดูดีไปอีกแบบ
วันนี้ที่เถียงนาน้อย...มีกิจกรรมที่ทำให้ทุก ๆ คน รื่นเริง สนุกสนานทั่วกัน
กับ ปาร์ตี้ "ข้าวเหนียวส้มตำ + ปลาเค็ม" ฝีมือ ครูน้อย
เด็ก ๆ ช่วยกันปรุง ช่วยกันกิน อิ่มหนำสำราญใจไปตาม ๆ กัน
ฝีมือทำปลานิลเค็มพอดีกินของครูน้อย ต้องบอกว่า ...สุดยอด...
กินกับข้าวเหนียวส้มตำ " แซ่บอีหลี...แท้ ๆ " ไม่ว่าจะเป็นปลานิลเค็ม
แบบทอด หรือ ปิ้ง ก็ " แซ่บนัวคือกัน " เด็ก ๆ ช่วยกันคนละไม้คนละมือ
ใครอยากกินส้มตำรสไหน ก็สามารถโขลกเองได้เลย...แบบนี้หนุกหนานสุด ๆ
พรุ่งนี้ มีงานที่จะต้องสานต่ออีกมากมาย เปิดเทอมใหม่นี้ เด็ก ๆ จะมี
แหล่งเรียนรู้นอกห้องเรยนใหม่ ที่ให้ได้เรียนรู้และน่าสนใจอีกแหล่งหนึ่ง...
......หวังอย่างนั้นนะ........
-สวัสดีครับพี่ครู-กิจกรรมแบบเรียนรู้ด้วยการปฏิบัติจริงถือเป็นสิ่งที่ผมชื่นชอบครับ-ความสุขอยู่รอบตัวเรา-ปีหน้าฟ้าใหม่ มีเวลาพักผ่อนแล้วก็เดินทางมาเยี่ยมเยียนกันที่บ้านไร่นะครับ-ขอบคุณครับ
สุด ยอดๆๆๆๆๆๆ ค่ะ คุณครู..มี(เวรที่ เป็นบุญ กับ เด็ก..อิอิ…)
เป็นบรรยากาศที่อบอุ่น ของครูและศิษย์ ชอบค่ะ
เถียงนาน้อย … น่ารักมาก
ส้มตำของคุณครูน้อย … น่ากินที่สุด
ไอเดียคุณครูมะเดื่อ … น่าชื่นชมมาก ๆ ค่ะ