สายลมอุ่น

สายลมพัดมาเรื่อยๆตั้งแต่เช้า แอบวิ่งลงไปดูต้นกล้าที่เค้าเตรียมลงแขกดำกันในนา แสงแดดอ่อนๆสาดแสงมา มันทำให้ลมเย็นๆอุ่นขึ้นมาได้ พอนึกถึงสายลมอุ่น ก็อดนึกถึงภาพของชาวนาของฉันไมได้ แววตาแจ่มจรัสเป็นประกาย เมื่อมีความมุ่งมั่นบางอย่างเกิดขึ้น วันนี้ตั้งใจจะเขียนเล่าถึงกิจกรรมที่ฉันทำกับชาวนาที่รักของฉันหน่อย ในเดือนธันวาคมนี้ พวกเรามีแผนกิจกรรมที่จะ "เที่ยวนาชมสวน" กันเป็นจริงเป็นจัง ชาวนาของฉันตื่นเต้นกันใหญ่ เมื่อทราบข่าวว่า เราจะมีการสัญจรตะลอนทัวร์ไปเยี่ยมเพื่อนชาวนาต่างพื้นที่ หลังจากที่นักเรียนชาวนารุ่นเก่าหลายคน ได้รู้จักนักเรียนชาวนารุ่นใหม่ที่ฉันดูแลอยู่ และมีอยู่ครั้งที่ฉันเปิดห้องเรียนโดยเชิญนักเรียนรุ่นพี่มาบอกเล่าสิ่งดีๆแก่รุ่นน้อง ในหลักสูตรการจัดการแมลงในแปลงนา เค้ามีการชักชวนกันนอกรอบ ประมาณว่า ชักชวนกันไปเยี่ยมไปหา ฉันเองก็ทนเสียงรบเร้าของนักเรียนที่รักไม่ไหว ไหนจะแววตาที่แสดงออกว่าอยากไปกันเหลือเกิน หลังจากที่เราเรียนรู้เนื้อหาในกิจกรรมโรงเรียนชาวนามาประมาณสองเดือนแล้ว ก็ถึงเวลาที่ฉันจะขอโอกาสดีนี้ พานักเรียนใหม่ไปเยี่ยมรุ่นพี่กันให้ฉ่ำปอด พอฉันตกลงว่า เราจะออกเดินทางไปประมาณกลางเดือนนี้เท่านั้นแหล่ะ นักเรียนฉันยิ้มไม่หุบเลย ก็ฉันเห็นความผูกพันทางใจที่เพื่อนมีให้เพื่อนแล้ว จะเป็นคนใจไม้ไส้ระกำก็กระไรอยู่ ดังนั้นโปรแกรมโรงเรียนชาวนาในเดือนนี้ จึงได้ร่วมวางแผนว่า เราจะเดินทางไปเยี่ยมพี่น้องอู่ทองกัน อยู่ทำกิจกรรมด้วยกันให้ฉ่ำปอด ได้ข่าวมาว่า ทางอู่ทองเตรียมกิจกรรมจับปลาในนาข้าว (ฤดูน้ำหลาก) เป็นการต้อนรับน้องใหม่กันเชียว พอฉันนำข่าวมาบอก น้องใหม่ก็ฟิตจัด แถมยังบอกว่าถึงไหนถึงกัน สงสัยโปรแกรมนี้ จะได้ปลามาหมักปลาร้ากันหลายไห การพบปะกันในครั้งนี้ สิ่งหนึ่งที่ฉันอยากเห็นก็คือ การที่นักเรียนชาวนาของฉันได้มีโอกาสพูดคุยและเยี่ยมชมกิจกรรมภายในไร่นาของรุ่นพี่ ถามไถ่ไต่ความถึงพลังใจที่ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรค ก็แอบหวังผลเล็กๆว่า อย่างน้อยกิจกรรมสัมพันธ์ที่ไม่หนักหนาสาหัสครั้งนี้ คงจะก่อให้เกิดสัมพันธภาพดีๆที่จะมีต่อไปอย่างยั่งยืน ฉันชอบจังกับความรู้สึกแบบนี้ ความอิ่มอุ่นทางหัวใจของนักพัฒนาตัวเล็กเช่นฉัน มันไม่มีอะไรเกินไปกว่าชาวนาของฉันยิ้มให้กันและกันด้วยความจริงใจ วิถีชีวิตที่ต่างคนต่างอยู่ที่เคยก่อตัวตนจนเป็นกำแพงปราการอันหนา แต่ตอนนี้ มันกำลังจะกร่อนลงด้วยไฟแห่งมิตรภาพที่กำลังก่อร่างสร้างตัวจากกิจกรรมโรงเรียนชาวนาแบบไม่รู้ตัว

ท่ามกลางลมโชย(เหมือนจะหนาว) ใครไม่มาเป็นฉัน...ไม่รู้หรอก....ว่ามันอิ่มใจแค่ไหน....ที่ได้มีโอกาสสัมผัสสายลมอุ่นกลางทุ่งนา