นั่งเบียดไป ในรถตู้ ดูอบอุ่น
คนคอคุ้น คุยไม่ทัน น่าหมั่นไส้
ถึงไบเทค พบพระเอก คุณอุทัย(อ้นพิมพ์)
เดินดุ่มไป พบชายขอบ คนชอบกัน
พบคุณหนึ่ง กับคุณออย มากรอยยิ้ม
ให้เอมอิ่ม แสนละมุน อุ่นสดใส
คุณทวีสิน หมออัครินทร์ พูดกินใจ
ยกนิ้วให้ คนไร้กรอบ แหมชอบจัง
โชคยังดี วินาที เกือบสุดท้าย
เห็นไวไว วิ่งตามติด ไม่คิดฝัน
โดดเกาะแขน จับไว้แน่น ก็เราแฟนกัน
ได้คุยกัน แม้เพียงนิด ก็ติดนาน
อีกหลายท่าน ไม่กล่าวอ้าง ในทางนี้
ทุกท่านที่ มอบรอยยิ้ม อิ่มใจฉัน
หากลืมลง หลงหูตา ไม่ว่ากัน (เนาะ!)
ผองเรานั้น กัลยาณมิตร จิตใจงาม.....
สวัสดีครับ
สุดยอด สุดยอด ชนิดหาตัวจับยาก อ่านแล้วเพลิน ผ่อนคลาย สบายใจ ไม่มีสะดุดครับ.
คุณเม่ย
ตามมาติด ๆ
สุขใจ ๆ ๆ (2)
วันแรกๆ ยังหมกมุ่น และครุ่นคิด
ใจยังติด ที่ "พี่เม่ย" มาไหมหนอ
อันตัวเรา ก็ป้วนเปี้ยน ไม่เพียงพอ
เพราะต้องรอ รวมข่าว เล่าเรื่อง ... กรมอนามัย
...
ไม่คาดฝัน เมื่อเลิกงาน ก็ได้พบ
แบบกึ่งกึ่ง ต๊กกะใจ ใครกันนั่น
เหมือนตุ๊กแก มาจ๊ะเอ๋ กันกลางงาน
ไม่ทันกาล ต้องรีบจ้อ ก่อนอำลา
สงสัยจะมีอารมณ์กลอนได้แค่นี้ละค่ะ ไม่มันส์เหมือนภาษาพูดเลย
สรุปว่า ดีใจที่ได้พบนะคะ แต่ว่ายังไม่ได้พบอีกคนหนึ่ง คือ น้องจิ้นละค่ะ ... บอกน้องด้วยนะคะ ว่า ป้าอยากเจอ อยากรู้ว่า จะเม้าส์เก่งเช่นพี่เม่ยหรือเปล่าค่า