(บันทึก).... ตาย... ในแกลลอลี่.. ชีวิต..​วันนี้


เมื่อต้องเวียนว่าย..

ตาย... ๆ.. ตาย.. กัน.. ในแกลลอลี่ชีวิต... วันนี้

ความตาย.. เปป็นสิ่งไม่พึงปราถนา.. แต่..ชีวิต.. จบลงตรงนี้.. แน่นอน

หมายเลขบันทึก: 653659เขียนเมื่อ 25 กันยายน 2018 12:34 น. ()แก้ไขเมื่อ 25 กันยายน 2018 12:34 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

-มากราบสวัสดี คุณยายที่รักครับ..-หลานมาสารภาพว่า..-บางครั้ง อยากให้มันจบรอบเร็ว ๆ ครับ-คงเพราะว่า… ช่วงนั้น ๆ…-ทุกข์ทรมานจังครับ… -ตอนนี้.. พอไหวอยู่ครับ…-จาก… หลานรักของคุณยาย… อิ อิ

สวัสดีจ้า.. หลาน.. รัก… (นึกว่า.. จะเป็นอยู่.. คนเดียว… อิอิ.. กับความแก่ แดด แก่ลม.. พอนึกขึ้นมาได้ว่า… ตาย.. เนี่ยะทุกคน.. นะ..​ก็เลย… อยู่ไป.. กับวันนี้.. ที่ปลดปล่อย มายา ออกจาก หัว กบาล ตน เสียบ้าง… “ย่าพูดให้ได้ยินทุกวัน.. ตอนเป็นเด็ก.. ว่า…. รอดไป อีกมื้อ… 55555..)..ขอบคุณคุณหลานที่รักมาก ๆ.. จ้าาา…

Yes! Death is a dark and unknown gateway. But is the ‘End of Life’ (as we think of in term of ‘Last and no more’)?

Another view is of ‘Cycles of Rise and Fall’ (in modern term ‘Evolution’) of ‘Life’ where ONE is just a part of MANY or Whole of Life. Our own life is then an insignificant part of trillions strong Life.

(We know that cells in our bodies die and new cells are born to continue our existence.)

สวัสดีค่ะ คุณsr.. แมลงทีบินเข้ามาในห้อง.. แล้ว กลับออกไปไม่ได้… ตาย.. แน่นอน..

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท