เริ่มเข้าสู่ฤดูใบไม้ร่วง
ปลิดปลิว
เคว้งคว้าง ชีวิตฉันดั่งใบไม้ที่หลุดลอย.....
วันนี้ขึ้นต้นด้วยเพลงฮิตเมื่อก่อนของคุณแซม ยุรนันท์
ภมรมนตรี เพลงนี้ผมจำชื่อเพลงไม่ได้ จำได้แต่เสียงร้อง
เคยได้ยินตามห้องอาหารบ้างแต่ก็ไม่ถึงกับบ่อยมาก
อากาศที่นี่ไม่เรียกว่าเย็นแล้วครับ
เพราะเข้าขั้นหนาวเลยทีเดียว ต้นไม้เปลี่ยนสีจากสีเขียวเป็นสีเหลือง
เหลืองแกมน้ำตาล แล้วเหี่ยวแห้งคาต้น ทุกครั้งที่สายลมหนาวพัดผ่าน
ใบไม้จะปลิดปลิวลอยตามลมลงมา ผมเข้าใจแล้วว่า
ฤดูใบไม้ร่วงเป็นอย่างนี้นี่เอง
เพราะใบไม้พร้อมใจกันร่วงหล่นลงมาจากต้นคราวละมากๆ
นั่นเอง
ถ้าเปรียบเทียบกับบ้านเรา เวลาเห็นใบไม้ร่วงจากต้น
เราจะเห็นเพียงไม่กี่ใบ ค่อยๆร่วงตามแรงลม แต่ที่นี่
ทุกครั้งที่สายลมหนาวพัดผ่าน จะมีใบไม้ร่วงหล่นลงมาไม่ขาดสาย
เหมือนในภาพครับ ร่วงลงมา จนบางต้นแทบไม่เหลือใบไว้อีกแล้ว
เหมือนต้นไม้กำลังจะตาย
ธรรมชาติสอนให้ไม้ยืนต้นเหล่านี้ปรับตัวเองเพื่อรอรับกับฤดูหนาวอันหนาวเหน็บที่กำลังจะมาเยือน
ไม้ใหญ่เหล่านี้ต้องยอมเจ็บปวด สลัดใบอันสวยงาม เพื่อรักษาชีวิตไว้
แม้ภายนอกจะดูเหมือนไร้ชีวิตก็ตาม รอวัน รอเวลา เมื่อฤดูหนาวผ่านไป
เสียงนกร้องเตือนกังวาน เริ่มต้นสู่ฤดูใบไม้ผลิ ไม้ยืนต้นเหล่านี้
จึงแตกกิ่งก้านใบออกมาแสดงพลัง
และเป็นร่มโพธิ์ร่มไทรปกป้องสรรพสัตว์น้อยใหญ่ในอาณาบริเวณของตน
แล้วคนเราล่ะ ธรรมชาติสอนอะไร
ไว้รับมือกับการเปลี่ยนแปลงในอนาคตบ้าง.....
คำสำคัญ (Tags): #ญี่ปุ่น#ฤดูใบไม้ร่วง
หมายเลขบันทึก: 64900เขียนเมื่อ 2 ธันวาคม 2006 20:49 น. ()ความเห็น (17)
พี่ไมโตครับ
ผมชอบจังเลยครับ ผมว่าโรแมนติคมากครับบรรยากาศแบบนี้
ครั้งหนึ่งผมขับรถผ่านดงต้นไม้ที่พร้อมใจกันร่วงพราว (ใบไม้) เต็มถนน และปลิวตามแรงรถผม รู้สึกเหมือนมิวสิควีดีโอ (555) โดยผมเป็นพระเอกของเรื่อง
ช่วงหนาวที่แม่ฮ่องสอน ใบไม้ที่นี่ก็เปลี่ยนสีเช่นกันครับ ดอกกล้วยไม้ป่าก็เบ่งบานช่วงนี้ กลิ่นหอมติดจมูก กรุ่นทั้งป่า บรรยากาศแบบนี้หมายถึงเริ่มปีใหม่เมืองแล้ว (สงกรานต์)
ขอบคุณรูปสวยๆครับพี่ครับ
ช่วงใบไม้เปลี่ยนสีที่แม่ฮ่องสอน นอกจากจะหลากสีสรรค์ด้วยใบไม้ แล้วยังมีผีเสื้อสวยๆมากมายด้วยครับ
- เอ๊ะ เริ่มต้นด้วยบทเพลง เหมือนใครน้า
- รูปสวยค่ะ ขอบอก
- ชาว มอ.ช่างมีเสียงเพลงในหัวใจเจง ๆ
- เปิดคาราโอเกะเลยดีไหม......
- รูปสวยค่ะ
แล้วคนเราล่ะ ธรรมชาติสอนอะไร ไว้รับมือกับการเปลี่ยนแปลงในอนาคตบ้าง.....
- ธรรมชาติสอนให้คนเข็มแข็งเสมอ
- สอนให้เราต่อสู้กับความหนาว
- สอนให้เราต่อสู้กับความร้อน
- สอนให้เราปรับตัวเข้ากับภาวะร้อนของโลกที่กำลังเปลี่ยนแปลง
- เราต้องเรียนรู้ที่จะอยู่ให้ได้ในโลกใบนี้ค่ะ
เฮ้อ เห็นแล้วคิดถึงความหลัง (แปลว่าแก่) ทำไมต้นไม้สลัดใบหน้าหนาว คุณไมโตคอนเดรียทราบไหม? และทำไมต้นไม้เมืองไทยสลัดใบหน้าแล้ง?
คุณเอกครับ
- ธรรมชาติมีความสวยงามเสมอ อยู่ที่คนที่ชมธรรมชาติครับ ว่าใจพร้อมที่จะเปิดรับหรือปล่าว
- ผมเคยเห็นในภาพถ่ายที่เป็นดงผีเสื้อ นับหมื่นนับแสนตัว สวยมากครับ สักวันต้องหาโอกาสไปเห็นให้ได้ด้วยตาตัวเอง ที่แม่ฮ่องสอนมีแบบนั้นไหมครับ
- ผีเสื้อที่คุณเอกเอามาให้ชมก็สวยครับ
- ธรรมชาติสวยงามเสมอจริงๆ
คุณรัตติยาครับ
- เริ่มต้นด้วยเพลงเหมือนคุณรัตติยา กับคุณเมตตาครับ แต่คุณรัตติยาเป็นคนเริ่มก่อน คุณเมตตาตามมา แล้วผมก็ตามคุณเมตตาอีกที ถ้ามีคนถามผมอีกสักคนสองคนนี่ บอกได้เลยครับว่าคนมอ ชอบร้องเพลง
คุณ sompornp ครับ
- การร้องเพลง ฟังเพลง เป็นความสุขอย่างหนึ่งในชีวิตครับ สำหรับคนนอกเมืองใหญ่อย่างพวกเรา
- เห็นด้วยครับ กับการเปิดคาราโอเกะครับ แต่อยากไปเปิดคาราโอเกะที่เชียงใหม่จัง ร้องเพลงเสร็จแล้วได้เที่ยวด้วย นี่ถ้าขนคนมอไป คงเกิดศึกแย่งไมค์กันแน่ครับ
- ขอบคุณครับ สำหรับมุมมอง แง่คิด เติมเต็มให้สมบูรณ์ ผมชอบข้อสรุปสุดท้ายครับ เราต้องเรียนรู้ที่จะอยู่ให้ได้ในโลกใบนี้ค่ะ อธิบายทุกอย่างได้ชัดเจนครับ
คุณไร้นามครับ
- ผมความรู้ยังน้อยครับ ยังเห็นโลกมาไม่มาก คงตอบคำถามคุณไร้นามไม่ได้ เอาเป็นว่าผมอยากฟังคุณไร้นามตอบคำถามตัวเองดีกว่าครับ
- แล้วกลับมาตอบนะครับ จะคอยฟัง
- ขอบคุณมากครับ
- เพิ่งทราบว่าชาว มอ.มีรักโรแมนติกทั้งคณะฯ ทุกคณะฯเลย...อยากย้ายจากมข.มาอยู่มอ.ด้วยจังค่ะ...ภาคฯไหนมีตำแหน่งว่างจะรับไหมคะ
- คุณไมโตขา..สลัดรัก...หน้าไหนคะ
คิกคิก
กับคำถามคุณกฤษณาว่า "คณไมโต สลัดรัก....หน้าไหน"
คำถามมันแปล๊ก แปลก
รอคำตอบเหมือนกันค่ะ
มาตอบคุณ กฤษณาค่ะ คุณกฤษณาน่าจะอยู่ได้เฉพาะคณะแพทย์ค่ะ....ภาควิสัญญี..คณะเดียวกับคุณไมโต นั่นหล่ะ....มาซิคะมาทั้งคุณหมอและคุณพยาบาล...มอ.จะได้พยาบาลคุณภาพ.....มาช่วยงาน
ขอโทษค่ะ...นึกว่าบ้านตัวเอง.....ตอบแทนเจ้าบ้านเฉยเลยเรา ....ร่วงมากขนาดนี้เค้ากวาดกันหรือเปล่าคะ...
ขอโทษค่ะ...นึกว่าบ้านตัวเอง.....ตอบแทนเจ้าบ้านเฉยเลยเรา ....ร่วงมากขนาดนี้เค้ากวาดกันหรือเปล่าคะ...
คุณกฤษณาครับ
- ด้วยความยินดีครับ คุณกฤษณา อยากย้ายจริงหรือเปล่า คุณเมตตาเธอยิ้มแก้มปริแล้ว เห็นไหมเธอกวักมือเรียกไปทำงานยิกๆแล้ว ที่มอ มีเก้าอี้ว่างหลายภาคครับ ที่พยาธิก็มีเก้าอี้ว่างหลายที่เหมือนกัน แต่ต้องถามอาจารย์ปารมีก่อน ว่าว่างแต่เก้าอี้ ไม่รู้ว่าจะมีตำแหน่งว่างหรือเปล่า....อิ อิ ว่างๆ ก็มานั่งเก้าอี้คุยกันได้ครับ
- สลัดรัก หน้าบ้านครับคุณกฤษณา ผมสลัดแล้ว ฝากคุณกฤษณาช่วยเก็บกวาดต่อด้วยนะ
- อิ อิ
คุณ sompornp
- คำตอบเป็นไปตามคาดไหมครับ เห็นรอลุ้นอยู่ ผมช่วยลงไปลุ้นด้วยดีกว่า
- แล้วคุณ sompornp จะไม่สลัดอะไรบ้างเหรอครับ
- อิ อิ
คุณเมตตา
- ขอบคุณครับ คุณเมตตา ที่มาช่วยรับรองแขกให้
- ร่วงมากนี่ หมายถึงใบแปะก๊วยหรือว่าเส้นผมครับ
- ถ้าใบแปะก๊วยเขากวาดครับ กวาดกันทุกวัน กวาดใส่ถุงไว้ แล้วก็จะมีรถมารับครับ แต่ถ้าเส้นผม มันร่วงสักพักก็หยุดร่วงแล้ว เพราะไม่มีให้ร่วงต่อ
- อิ อิ
คุณ ไมโตคะ
- หายไปไหนมาฮึ...ปล่อยให้คอยซะตั้งนาน(อุ๊ยตาย..นึกว่าคนที่บ้านค่ะ)
- คุณไมโตขา..สลัดรัก...หน้าไหนน่ะหรือคะ...ก็หน้า(น่า)ทุบไงคะ...น่าตีด้วย...น่าหยิก..น่า...โดยแม่พุ่มดอกมะลิ...ฮิ.ฮิ.
คุณเมตตาขา
- คณะอื่นที่ไม่มี "พยาธิ ๒"(ตามพจนานุกรม)ไม่มีหรือคะ...กลัวคุณไมโตจะจับไปเข้าห้องlab..มันเหม็นน้ำยาน่ะค่ะ
คุณ Sompornp.
- จะไม่ช่วยอะไรบ้างเลยหรือคะ
คุณกฤษณาครับ
- ผมสลัดรักแม่พุ่มมะลิไม่ได้ครับ ไม่ใช่น่าทุบหรอกครับ เธอคงขึ้นไปกรุงเทพฯ ไปขนนางพญาตานีมายิงผมแน่ ไอ้ จุด สามแปดนี่เด็กๆไปแล้วครับ
- ตกลงผมเช็คดูแล้วครับคุณกฤษณา มีเก้าอี้ว่างอีกตัว เป็นเก้าอี้มีปลั๊กเสียบด้วย สนใจจะย้ายมานั่งไหมครับ
- งานนี้กรรมการหมดแรงแล้วครับ ตามไม่ทัน ไปมาซะหลายที่ เอ้า เด็กๆ ช่วยเอายาหอม ยาลม มาให้กรรมการด้วยครับ
คุณไมโตคะ
- มันต้องอย่างนี้ซิคะ....เค้าถึงจะเรียกว่ารักกันจริง(ไม่ได้กลัวนางพญาตานี)
- ขอบคุณค่ะ ที่หา "เก้าอี้ว่างมีปลั๊กเสียบ" ไว้ให้...ใจดีจัง..ไม่หวงหรือคะ..คงจะนั่งสบายหายเหนื่อย...สงสัยเป็นเก้าอี้นวดไฟฟ้า....ค่อยสมกับตำแหน่งคนคุณภาพของ มอ.หน่อย....
- สนใจจะย้ายมานั่งค่ะ...เอากระแสไฟฟ้า 500 โวลท์นะคะ...นวดแรงหน่อย..จะได้หายเหนื่อยเร็วๆ
- ตอนนี้เหนื่อยแล้ว...ขออนุญาตไปนอนเตียงนวดก่อนนะคะ...
...........ราตรีสวัสดิ์ค่ะ.........
- OK แขกหลับแล้ว เพิ่มไฟเป็นแสนโวลท์ได้
- ราตรีสวัสดิ์ครับ
- นึกแล้วเชียว...แบบนี้จะมีโอกาสฝันหรือเนี่ย....
- ละเมอออกมา...
- ราตรีสวัสดิ์อีกครั้งค่ะ