เมื่อเริ่มมันก็สะดุด "เขียนคู่มือ"

หลายๆครั้งที่เราได้ฟังการอบรม วิชาการ ทั้งหลายใจมันมีพลังอยากทำ อยากเขียน แต่พอลงมือพล็อตมันไปต่อไม่ได้ 

รู้หลักการ แต่เมื่อจะเอามา จะอย่างไร

ลองสูดหายใจตั้งหลัก

Keywords คือชื่อเรื่องเรา

เนื้อหาบทนำ

ย่อหน้าแรกควรจะเป็นเนื้อหาความสำคัญของ(หัวเรื่องคำสำคัญ=Keywords)นั้นสำคัญอย่างไรมีผลต่องานขององค์กรเราอย่างไร

อ่านแล้วเขียนออกมาเป็นตัวตนของเรา อย่าเอาของเขามาแปะแล้วไม่อ้างอิง..นั่นเป็นสิ่งไม่งามภาษาวิชาการว่าลอกแบบไม่สมควรทำ

(หากวิชาการบอกว่าต้องมีหลักฐานการอ้างอิงเอามาเขียนให้ถูกการอ้างอิง ต้องหันกลับมาว่าองค์กรเราเขาให้เขียนแบบไหน ต้องมีข้อตกลงเบื้องต้น...)

ย่อหน้าที่สองมาวิเคราะห์กันหน่อยไหมว่างาน(Keywords) ทำแล้วผลเป็นอย่างไรปัญหาอุปสรรคที่พบแต่ละด้าน(ไล่เรียงมาว่าเกิดอะไร สะท้อนให้เขาเห็นถึงผลการทำงานด้าน(Keywords)ที่ผ่านมาต้องมีผลประกอบการ สถิติ การรายงานที่เก็บสะสมได้นำมาใช้จริงๆค่ะ(หรือมีตัวอย่างที่ส่งผลกระทบต่อการปฏิบัติงานด้านที่เราเขียน)

ย่อหน้าที่สาม แล้วคู่มือที่จะเขียนต่อไปนี้ มันเป็นหลักฐานอ้างอิงในการปฏิบัติงานกับผู้ปฏิบัติงาน ที่ใช้ในหน่วยงานในด้าน(Keywords) บางคนเขียนมากกว่านี้ก็ได้แต่ไม่ควรเยิ่นเย้อมากนักเอาแต่เนื้อที่สำคัญเขียนให้เห็นถึงความสำคัญ จำเป็นที่จะต้องลงมือเขียน คู่มือ การเรียงลำดับความสำคัญต้องจากระดับใหญ่(มากไปน้อย) ให้อ่านแล้วไม่กระโดดข้ามไปมา ย.1 มา ย.2 มา ย.3ให้สัมพันธ์สอดคล้อง

                 ดังนั้น กลับมาอ่านทวนให้เพื่อน พี่ช่วยอ่านค่ะ

วัตถุประสงค์ กับประโยชน์ที่(คาดว่าจะ)ได้รับ:มักไม่มีปัญหาในการเขียนค่ะ

ขอบเขต ของการวางเนื้อหา สำคัญมากค่ะเพราะว่าเขาจะได้รู้ว่าเนื้องานที่เราทำแล้วเอามาเขียน จากขั้นตอนแรกจนกระทั่งจบกระบวนการสิ้นสุดที่ใด(แต่ละหน่วยงานอาจจะยุ่งยากซับซ้อนแตกต่างกัน มีหลายหน่วยงานมาเกี่ยวข้อง อยากจะะบอกว่าทำไมของคนอื่นเขียนง่ายจัง)

ความยากง่ายนทำงานจะเป็นคนที่รู้เรื่องดีที่สุดค่ะว่าเขาทำงานแต่ละขั้นตอนให้มีประสิทธิภาพนั้นต้องทำอย่างไร และในกระบวนการทำงานนั้นเขาได้พัฒนามีองค์ความรู้ในตัวตน จนสามารถเห็นเนื้องานที่ผ่านกระบวนการคิดวิเคราะห์หลายขั้น 

คำนิยามศัพท์ก็เป็นการบอก หรือเป็นข้อตกลงกับศัพท์ที่จะเขียนในคู่มือให้อ่านแล้วเข้าใจตรงกัน(ทุกอย่างมีที่มาไม่ใช่เราคิดขึ้นมาเอง)

หลายๆคนบอกว่าไม่เห็นยาก เขียนบทอื่นก่อนก็ได้ ...

จริงๆค่ะเพราะว่าบทนำยากค่ะ แต่บทอื่นลงมือเขียนก่อน ก็เป็นความคิดที่ดีมากขอแค่เริ่ม.ค่ะ