ดุจดั่งจันทรา ๗ ชาตรี สำราญ

๑๐๑

ถนนชีวิต

ยาวนานเพียงใด

ใกล้สุสานเพียงนั้น

๒๕๖๐

๑๐๒

หน้าองค์พระปฏิมา

นั่งเงียบๆ

ฟังเสียงพากษ์ข้างใน

๑๙กันย์ ๖๐

๑๐๓

ไกลออกไป ไกลออกไป

สุดขอบฟ้า

ความคิด

๒๐กันย์ ๖๐

๑๐๔

จางควันระเบิด

พระจันทราส่องแสง

อุ่น เย็น

๒๑กันย์ ๖๐

๑๐๕

โรคหัวใจกำเริบ

นั่งดู

สัญญาณแห่งความตาย

๒๙กันย์ ๖๐

๑๐๖

ไม่นานฉันตาย

ฝากบทกวีเล่มนี้

ให้เธอ

๒๙กันย์ ๖๐

๑๐๗

ถังแยกขยะ

ข้อสอบแยกกลุ่มผู้เรียน

เหมือน-ต่างกันตรงไหน

๑ตุลย์ ๖๐

๑๐๘

เด็กน้อย

ในชีวิต

มีบทเรียน

๑๖ตุลย์ ๖๐

๑๐๙

ความเศร้า

ดอกไม้

เวลา

๒๖ตุลย์ ๖๐

๑๑๐

ฟ้าหม่น

ดินหม่น

คนร้องไห้

๒๖ตุลย์ ๖๐

๑๑๑

เหลืองทานตะวันหม่น

หยาดน้ำเปียกเสื้อดำ

๒๖ตุลาคม ๒๕๖๐

๑๑๒

อะไร

คืออะไร

และอะไร

๓๐ตุลย์ ๖๐

๑๑๓

ชีวิตฉัน

หายไปครึ่งหนึ่ง

อยู่ที่เธอ

๑พฤศ ๖๐

๑๑๔

ไปด้วยกัน

เพื่อนของฉัน

ไม้เท้า

๒พฤศ ๖๐

๑๑๕

เธอ

ฉัน

ต่างมีความหลัง

๒พฤศ ๖๐

๑๑๖

เมื่อความทุกข์

เดินออกไป

ความสุขเข้ามาเยี่ยม

๘พฤศ ๖๐

๑๑๗

การลืม

เป็นเรื่องยุ่งยากของฉัน

สำหรับเธอ

๙พฤศ ๖๐

๑๑๘

ชายคนนั้น

นั่งคุยคนเดียวเงียบๆ

ข้างใน

๑๑พฤศ ๖๐

๑๑๙

อายุมากขึ้น

โรคภัยรุมเร้า

แว่วเพลงพญาโศก

๑๒พฤศ ๖๐

๑๒๐

ลมพัดเบาๆ

ใบไม้ร้องเพลง

ชายแก่คนนั้น

๑๕พฤศ ๖๐

อ่านเป็นเล่มได้ที่นี่ครับ https://sites.google.com/site/...