ดุจดั่งจันทรา ๒ ชาตรี สำราญ

๑

ขึ้นภูสูง

น้ำฟ้าหยดถี่

เสื้อเปียกปอน

๑๘กุม ๓๐

๒

พายุบ้าคลั่ง

คลื่นซัดฝั่ง

หินสงบนิ่ง

๒๐กุม ๓๐

๓

คลื่นลมสงบ

เรือลอยลำนิ่ง

บทเพลงบรรเลงดัง

๒๘กุม ๓๐

๔

ใบไม้เปลี่ยนเป็นสีน้ำตาล

ห้วยเริ่มเหือดสาย

ชายชราผูกว่าวให้หลานเล่น

๒๘กุม ๓๐

๕

ลมตกทุ่ง

ว่าวดิ่งลง

ชายชรายืนยิ้ม

๑มีน ๓๐

๖

ฟ้ามุ้งมิ้ง

นกกลับรัง ค้างคาวออกหากิน

เด็กต้อนวัวกลับบ้าน

๓มีน ๓๐

๗

เพชรทะเลวับวับ

นกสีขาวโผบิน

ลมหายใจของฉันแผ่วเบา

๓มีน ๓๐

๘

ดอกบัวบาน

นกสีขาวบินไป

ชายชรายืนอยู่เดียวดาย

๓มีน ๓๐

๙

นกดุเหว่าร้อง

ในสวนหลังบ้าน

ฉันตื่นนอน

๘มีน ๓๐

๑๐

สิ้นฤดูเก็บเกี่ยว

ตะแบกข้างบ้าน

แตกใบเพสะหลาด

๒๗มีน ๓๐

๑๑

ฟ้าฉ่ำน้ำ

หญ้าเขียวขจี

ปลาฮุบเหยื่อ

๒๔กุม ๓๒

๑๒

นาน

กุหลาบจะบาน

โรยง่าย

๒๘กุม ๓๒

๑๓

ชีวิตฉัน

อ่านไม่จบ

หนังสือเล่มใหญ่

๒๘กุม ๓๒

๑๔

ทะเล

กว้าง ใหญ่ แคบ

เพราะฝั่ง

๕มีน ๓๒

๑๕

ฝั่ง

กว้าง ยาว ไกล

เพราะทะเล

๕มีน ๓๒

๑๖

บนกลีบกุหลาบ

ฉันเห็นเธอ

ผีเสื้อ

๘มีน ๓๒

๑๗

ลมหนาว

ห่มฉัน

สะท้านทั้งตัว

๕มค.๒๕๕๖

๑๘

โปรดหยิบพระจันทร์เพ็ญ

ไปวางที่อื่น

ฉันจะดูดาว

มค.๒๕๕๖

๑๙

แสงแดดกำลังล่าถอย

สุดขอบสนาม

ความมืดคืบคลานเข้าครอบครอง

๒๕๕๖

๒๐

ฟ้าคืนแรม

ว่างที่ให้พระจันทร์บ้างเถิด

ดาวมากเกินไป

๒๕๕๖

อ่านเป็นเล่มได้ที่นี่ครับ https://sites.google.com/site/...