ในกระเเสการเปลี่ยนแปลงอย่างยิ่งยวดของโลกโลกาภิวัฒน์ นับได้ว่าเป็นการเปลี่ยนแปลงเชิงวัตถุที่รวดเร็วอย่างยิ่ง การเปลี่ยนแปลงอย่างยิ่งยวดดังกล่าว เป็น "ความจงใจ" การเปลี่ยนแปลงสังคมที่เกิดขึ้น หากเราลองสังเกตดูดีดี มันจะเเบ่งเป็น ๒ ช่วง ได้แก่ ช่วงก่อนการเกิดโลกาภิวัฒน์ และช่วงโลกาภิวัฒน์ โดยนับตั้งเเต่ไอโฟนเครื่องแรกทำขึ้นโดย สตีฟจ๊อฟ มวลการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ก็เกิดขึ้น สิ่งเหล่านี้มันทวีทบเท่าความรุนแรงเป็นเลขยกกำลัง ๒ ไปเรื่อยๆ ตามทฤษฎี Moore Law ซึ่งมันจะไม่หยุด เเต่มันจะแตกไปเรื่อยๆ ซึ่งความเปลี่ยนแปลงเชิงวัตถุนี้ มันไม่ได้เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ เเต่มัน คือ "ความจงใจของทุน" ที่พยายามสะสมทุนเพื่อไปสู่ขั้นถัดไป ตามแนวคิดของเดวิด ฮาวีย์ ซึ่งมีลักษณะเป็นการไหลเทของเทคโนโลยี ความก้าวหน้า ตามเเนวคิดของอับปาดูไร
ภาวะโลกที่เปลี่ยนแปลงอย่างยิ่งยวด ทำให้เกิดปัญหาที่ทำให้เยาวชนไทย ต้องปรับตัวให้รู้เท่าทันการเปลี่ยนแปลง มีทักษะที่จำเป็นในศตวรรษที่ ๒๑ โดยเฉพาะเรื่อง ๓R ๗C และ ๒L เป็นทักษะพื้นฐานที่จำเป็นต่อการดำรงชีวิตท่ามการความเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วดังกล่าว ซึ่งสอดคล้องกับนโยบายไทยแลนด์ ๔.๐ ที่จะนำพาประเทศไปสู่สังคมที่ยั่งยืน
เยาวชนไทยแลนด์ ๔.๐ เป็นช่วงวัยของกลุ่มคนรุ่นใหม่ที่เติบโตขึ้นมาบนสังคมที่ไหลเททางวัตถุและเทคโนโลยี โดยเป็น Gen Y และ Gen Z มีความถนัดด้านเทคโนโลยี คนกลุ่มนี้อยู่ในทั้งช่วงวัยเรียน และวัยทำงาน และจากการที่ยุคนี้เป็นยุคที่มีเทคโนโลยีเข้ามาเกี่ยวข้อง จึงไม่น่าแปลกใจที่คนกลุ่มนี้จะมีความสามารถในการทำงานที่เกี่ยวกับการ ติดต่อสื่อสาร ชอบงานด้านไอที ใช้ความคิดสร้างสรรค์สิ่งใหม่ ๆ รวมทั้งสามารถทำอะไรหลาย ๆ อย่างได้ในเวลาเดียวกัน
ผู้นำในโลกอนาคต เป็นคนรุ่นใหม่ ซึ่งแน่นอนว่า ผู้นำแบบคนรุ่นใหม่ จะแตกต่างจากคนรุ่นเก่า โดยผู้นำแบบเยาวชนคนรุ่นใหม่ จะเป็นผู้นำการเปลี่ยนแปลง(Change Agent) ให้เกิดการเปลี่ยนแปลงเชิงสังคม ยึดตามนโยบายเเละทักษะที่จำเป็นในศตวรรษที่ ๒๑ น่าจะมีลักษณะ ดังนี้
ผู้นำในโลก ๔.๐ หากยึดตามแนวคิดของ Thailand ๔.๐ อาจมองได้ ดังนี้
เยาวชนไทยแลนด์ ๔.๐ เป็นผู้สร้างนวัตกรรมใหม่ๆให้เกิดขึ้นในสังคม และผู้นำแบบเยาวชนไทยแลนด์ ๔.๐ เป็นผู้นำคนรุ่นใหม่ที่เติบโตขึ้นมาท่ามกลางการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งยวด จึงเป็นผู้นำการเปลี่ยนแปลงที่สร้างนวัตกรรมใหม่ๆให้เกิดขึ้นในสังคมตามเรื่องที่เขาสนใจที่จะทำ สู่การเปลี่ยนแปลงเชิงสังคมในด้านต่างๆ ตามปรัชญาการศึกษาแบบปฏิรูปนิยม
อ้างอิง
เดวิด ฮาร์วี. (๒๕๕๘). ประวัติศาสตร์ฉบับย่อของลัทธิเสรีนิยมใหม่. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์สวนเงินมีมา.
วิจารณ์ พานิช. (๒๕๕๖). การสร้างการเรียนรู้สู่ศตวรรษที่ ๒๑. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิสยามกัมมาจล.
ภาพจาก : Freepik.com
ไม่มีความเห็น