ไปดูญี่ปุ่นเขาซ้อมดับเพลิง
เช้าวันนี้ผมได้รับการบอกเล่าจากเด็กญี่ปุ่นคนหนึ่งว่า บ่ายวันนี้จะมีการซ้อมดับเพลิงของตึกที่ทำแล็บของเรา โดยเขามีจดหมายแจ้งมาแล้วหลายวัน แต่เขาลืมบอกให้ผมทราบ ก็ไม่เป็นไรครับ ยังไงก็รับทราบดีกว่าไม่ทราบอะไรเลย โดยกำหนดเวลาไว้ตอนบ่ายโมงครึ่ง เสียดายงานนี้ก็เลยไม่ได้พกน้องนิกรมาบันทึกบรรยากาศไว้
พอบ่ายโมงครึ่งตรงแป๊ะ ก็ได้ยินเสียงกริ่งยาวกังวานเป็นสัญญานเตือนว่าเกิดเพลิงไหม้ขึ้น สักพักก็มีเสียงจากลำโพงแจ้งให้ทราบว่า ได้เกิดเพลิงไหม้ขึ้นที่ชั้น 2 บริเวณปีกซ้ายของตัวตึก ส่วนที่ผมทำงานอยู่เป็นชั้นที่ 3 ของปีกซ้าย แล้วเขาก็แจ้งให้ทราบว่า สำหรับผู้ที่ยังอยู่ในอาคารให้ใช้บันไดด้านปีกขวา ลงไปรวมตัวกันที่หน้าตึก เป็นการแจ้งเตือนที่ได้ข้อมูลครบถ้วนครับ คือทราบว่าเกิดเหตุอะไร ที่ไหน ให้เดินทางออกจากอาคาร ทางไหน ทิศไหน ลงไปรวมตัวกันที่ไหน
ผมเป็นกลุ่มสุดท้ายที่ออกจากอาคาร เมื่อลงไปถึงหน้าตึก พบว่าทุกคนรวมตัวกันอยู่แล้ว ประมาณเกือน 200 คน มีการตรวจสอบรายชื่อว่ามีใครออกจากตึกมาแล้วบ้าง โดยให้แต่ละหน่วยมีคนรับผิดชอบในการตรวจสอบ เพื่อไม่ให้มีคนตกค้างอยู่ภายในตึก ใช้เวลาไม่นานนัก ทุกอย่างก็เรียบร้อย เนื่องจากแต่ละคนทราบหน้าที่ของตัวเองดีว่าต้องทำอะไรบ้าง อย่างไร เมื่อรวบรวมรายชื่อครบและแน่ใจว่าไม่มีใครค้างอยู่ในตึก ก็มีคนแจ้ง ขอบคุณในการให้ความร่วมมือในการซ้อมดับเพลิง และเชิญเจ้าหน้าที่ดับเพลิง มาให้ความรู้ด้านการใช้ถังดับเพลิง ที่มีติดตั้งอยู่ตามบริเวณต่างๆของตัวอาคาร มีการสาธิตการใช้ถังดับเพลิง และขออาสาสมัคร โดยเฉพาะคนที่ยังไม่เคยมีประสบการณ์การใช้ถังดับเพลิง ให้ออกมาลองใช้ดู ก็มีคนออกไปลองใช้ประมาณ 14 คน ครับ ฝึกการใช้ถังดับเพลิง ในการดับเพลิง จนกระทั่งน้ำยาเคมีในถังหมด หลังจากนั้น ก็เป็นอันจบกระบวนการซ้อมดับเพลิงในวันนี้ แล้วเชิญหัวหน้าภาควิชาฯ มากล่าวปิดงานครับ จากนั้นก็แยกย้ายกันกลับเข้าไปทำงานในตึก
เท่าที่ผมสอบถามเด็กญี่ปุ่นแถวนี้ เขาบอกว่าจะมีการซ้อมหนีไฟอย่างนี้เป็นประจำทุกปีครับ ใช้เวลาประมาณครั้งละ 1 ชั่วโมง ทุกคนจริงจังกับการซ้อม และให้ความร่วมมือในการซ้อมดีมากครับ เสร็จงานแล้วก็กลับไปทำงานต่อ ไม่ได้แว็บหนีหายไปไหน
ภาควิชาพยาธิฯ ของเรา ได้มีการซ้อมหนีไฟครั้งแรกเมื่อปลายปีก่อน เรารู้เพียงแต่ว่า ได้เกิดมีไฟไหม้ขึ้น ให้แยกย้ายกันออกจากตัวอาคาร แต่ไม่มีการแจ้งให้ทราบว่าได้เกิดเพลิงไหม้ที่บริเวณไหน ให้ออกจากอาคารทางทิศทางใด แต่สถานที่รวมตัวกันนั้นได้กำหนดไว้ล่วงหน้า มีการตรวจสอบรายชื่อ เพราะมีการมอบหมายไว้ล่วงหน้า ช่วงระหว่างที่ยังรวมตัวกัน หากให้ความรู้เพิ่มเติมเรื่องการใช้อุปกรณ์ดับเพลิงอีกเหมือนที่เขาทำ ก็น่าจะเป็นสิ่งที่ดีครับ
หมายเลขบันทึก: 64647เขียนเมื่อ 1 ธันวาคม 2006 14:15 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 มิถุนายน 2012 18:38 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (15)
- ใช่แล้วค่ะ สิ่งดีๆ มาตรฐานดีๆ ที่เราควรเก็บมาใช้พัฒนาบ้านเราค่ะ
- ตอนที่ดิฉันทำงานที่หาดทิพย์ coca-cola เมื่อ 10 กว่าปีก่อน ดิฉันอบรมการดับเพลิง มีตำแหน่งมากมาย เช่น ผู้อำนวยการดับเพลิง พนักงานพจญเพลิง ฯลฯ แบกสายกันสนุกเลยค่ะ และมีการซ้อมทุก 3 เดือน 6 เดือนค่ะ
- เมื่อสองวันที่ผ่านมา ได้มีโอกาสไปชมพระราชวังโบราณที่ปักกิ่ง กลวิธีในการป้องกันและดับเพลิง คือ เมืองจีนเมื่อถึงฤดูหนาว น้ำเป็นน้ำแข็ง เป็นหิมะ อากาศแห้งมาก เกิดเพลิงไหม๊ได้ง่าย เค้าจะมีอ่างทองเหลืองกับเตาวางไว้เป็นจุดๆ และต้มน้ำไว้ตลอด เพื่อให้ความอบอุ่นในวังส่วนหนึ่ง และเตรียมน้ำไว้กรณีเพลิงไหม๊ได้ดับเพลิงส่วนหนึ่งค่ะ หากมีเพลิงไหม๊ แต่ยังมัวแต่ต้มน้ำแข็งให้กลายเป็นน้ำอยู่จะไม่ทันการณ์ค่ะ
- ขอบคุณมากครับ คุณอร ที่ช่วยต่อเติมความรู้ให้สมบูรณ์ยิ่งขึ้นครับ
เห็นคำว่าญี่ปุ่นรีบแถ เข้ามา นึกว่า ตอนจบซ้อมแล้วจะมีแจกบะหมี่กับบัตรประกาศนียบัตร (เหมือนเมืองไทย ก่อนซ้อมต้องมีพิธีเปิดป้าย ซ้อมหนีไฟเสร็จต่อด้วยเลี้ยงข้าว และรับใบประกาศ ...ก๊าก...)
สวัสดีครับ คุณเมตตา
- ขนาดงานยุ่ง ยังอุตส่าห์แวะมาเยี่ยมเยียน
- ขอบคุณมากครับ
คุณไร้นาม
- ข้างนอกตอนที่ซ้อมหนีไฟ อุณหภูมิประมาณ สิบกว่าๆองศา ตอนออกไปก็ต้องคว้าเสื้อกันหนาวออกไปด้วย เห็นบางคนรีบร้อนออกไป ลืมเสื้อกันหนาวติดตัวไป จะเข้ามาเอาก็ไม่ได้ ยืนหนาวอยู่ น่าสงสารเหมือนกันครับ
- นี่ถ้าเขาแจกบะหมี่ร้อนๆ ด้วยหลังการซ้อม ก็น่าจะทำให้การซ้อมมีรสชาดขึ้นครับ อย่างน้อยก็รสชาด ราเมน อร่อยชื่นใจ ....
- ขอบคุณมากครับ
สวัสดีค่ะคุณไมโต
- ที่โรงเรียนครูอ้อยสอนอยู่นี้ก็มีการซ้อมหนีไฟกันทุกภาคเรียนค่ะ
- นักเรียน เข้าใจบทบาทของตนเองดี
แต่ไม่มีแจกบะหมี่ค่ะ
ขอบคุณค่ะคุณไมโต
- ดีจังเลยครับ ครูอ้อย การซ้อมบ่อยๆ ทำให้แต่ละคนเข้าใจบทบาทตัวเอง เมื่อเกิดเหตุจริงๆ แต่ละคนต้องทำอย่างไร ไม่สับสน โดยเฉพาะในหน่วยงานที่มีคนจำนวนมากอย่างเช่นโรงเรียน การป้องกันไม่ให้เกิดความชลมุนวุ่นวายเป็นสิ่งจำเป็นครับ
- อยากให้เขาเลี้ยงเหมือนกันครับ แต่ก็เป็นแค่ความอยาก เพราะเขาไม่เลี้ยง
- ขอบคุณครับ
- สงสารพนักงานดับเพลิงจัง
- ถูกซ้อมด้วย บาดเจ็บไหมครับ
คุณแอ๊ด
- เล่นมุกอีกแล้ว
- เวลาคุณแอ๊ดจะสอบสัมมนา ต้องซ้อมหรือเปล่าล่ะคะ
- ถ้าซ้อมน้อย เรียกว่า อ่อนซ้อมค่ะ
คุณไมโต จัดการซ้อมคุณแอ๊ด..เร็ว...
คุณลุงขจิต
- ผมมีแต่บัตรเชิญที่เขาให้ไปดูเขาซ้อมดับเพลิงครับ เขาก็เลยให้ผมดูเฉยๆ เขาไม่ได้ให้บัตรช่วยมาด้วย ผมก็เลยเข้าไปช่วยดับเพลิงไม่ได้ เฉพาะคนที่มีบัตรส่งครับ เขาถึงจะส่งดับเพลิงไปรักษาได้
- วันหลังใครมีบัตรเชิญให้ไปดูเขาซ้อมครูผู้ชายที่สอนภาษาอังกฤษบ้าง ส่งมาให้ผมด้วยซิครับ อยากไปดูเหมือนกัน
- อิ อิ
- ขอบคุณครับ ที่แวะมาเยี่ยมเยียน
ครูอ้อยครับ
- ขอบคุณมากครับ ที่ช่วยมาต้อนรับแขกให้
แวะมาทักทายค่ะ
เห็นบันทึกการทดลองไม่ให้แสดงความเห็น เลยแวะมาซ้อมหนีไฟปีที่แล้วด้วยคน
แฮ๊กๆๆ วิ่งมาเหนื่อยเลย
555
^___^
วิ่งตามน้อง IS มาเหมือนกันค่ะ...แก่กว่าเลยมาถึงทีหลังค่ะ..แต่ก็มาถึงเหมือนกันนะคะ..แฮ็กๆๆๆ...
- โห มีแต่คนแก่ วิ่งหน่อยเดียวก็หอบ
- ฮ่าๆๆๆ
- ได้ทีขี่พี่ติ๋วไล่
kc home bb
เพื่อนสนิทก็จะไปอบรมดับเพลิงที่ประเทศญี่ปุ่นเดือนนี้ค่ะ