ปากกา .. ปากกา .. ปากกา
คนไทยส่วนมากไม่ชอบ ไม่ชินกับการจดบันทึกสิ่งที่ได้รับรู้และพบเห็นในแต่ละวัน คงป็นเพราะแต่ไหนแต่ไรมา เราไม่ต้องเดือดเนื้อร้อนใจอะไรนักในการดำเนินชีวิต ภูมิอากาศก็ดี น้ำ-ดินอุดมสมบูรณ์ พืชพรรณธัญญาหารก็แสนจะหาง่าย ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว เรื่องจะเดือดร้อนถึงขั้นอดตายนั้นยากนัก เรียกว่าธรรมชาติมีส่วนสำคัญในการสร้างลักษณะสำคัญให้แก่คนไทย คือสบายๆ อะไรก็ได้ ไม่เป็นไร ช่างมันเถอะ ฯลฯ จะจดจะเขียนจะบันทึกไปทำไม
แต่แล้ว ... เมื่อโลกไร้พรมแดน เทคโนโลยีทันสมัยก็หลั่งไหลเข้ามาในรูปของเครื่องใช้ สิ่งอำนวยความสะดวกต่าง นักบริโภคแห่งดินแดนสุวรรณภูมิก็เสพ บริโภคอย่างเมามัน เสริมความง่าย ความสบาย ความสะดวกกันจนไม่ลืมหูลืมตา ปัญหาก็สั่งสมมากขึ้นเป็นลำดับ ราคาของผลิตผลทางเกษตรกับราคาผลผลิตทางเทคโนโลยีต่างกันยิ่งกว่าฟ้ากับเหว กำลังซื้อถดถอย แต่ความอยากไม่ได้ลดตาม อาชีพแปลกๆ ที่ไม่เคยมีเคยทำก็เกิดขึ้น อาชญากรรม และความรุนแรงหลายรูปแบบก็ปรากฏให้เห็นไม่เว้นแต่ละวัน ... เรียกว่าสังคมรุ่มร้อนแทบลุกเป็นไฟอยู่แล้ว
การศึกษา และ การเรียนรู้ที่จัดที่ทำกันอยู่ถึงเวลาแล้วที่จะต้องปลี่ยนแปลงโดยด่วน จะแก้ไขส่วนไหน อย่างไร ต้องรีบจัดการโดยไม่ชักช้า แต่ต้องเป็นการกระทำที่มีเหตุผล อธิบายได้ และส่งผลกระทบให้มีการเปลี่ยนคนที่เป็นผลผลิตของระบบการศึกษา ให้มีคุณลักษณะสำคัญ คือ รักการเรียนรู้ และ ชอบสู้สิ่งยาก กันให้เต็มที่ ... เรื่องเล็กๆเรื่องหนึ่งที่หลายคนอาจมองข้ามคือการจดบันทึก ลองสังเกตซิครับว่าตัวท่านเอง หรือคนใกล้ชิดรอบข้าง มีสักกี่คนที่ออกจากบ้านพร้อมด้วยกระดาษและปากกาสักด้ามหนึ่ง และเป็นการกระทำที่สม่ำเสนอ ในแทบทุกโอกาส น้อยใช่ไหมครับ ผมมองปากกาและเขียนบทกลอนจากความคิดคำนึง ไว้นานแล้ว ลองอ่านดูซิครับ ...
จงมอง เห็นปากกา เป็นอาวุธ
เปรียบประดุจ ศาสตรา ค่ามหันต์
พกติดตัว ไปไหนไหน ได้ทุกวัน
ไว้ฟาดฟัน ความไม่รู้ เป็นคู่ตัว
พบสิ่งใด เข้าที มีคุณค่า
หยิบปากกา บันทึกได้ ไม่เวียนหัว
จำไม่หมด จดได้ ไม่ต้องกลัว
บันทึกสิ่ง ดี-ชั่ว ไว้เตือนตน
สวัสดีครับพินิจ.
ความเห็น (6)
กีระนันท์ ชูทอง
สวัสดีครับอ.พินิจ
ผมมีความคิดเห็นว่า เป็นกลอนที่ให้ข้อคิดที่ดีต่อการดำรงชีวิตสามารถนำมาใช้ในชีวิตประจำวันได้ และไม่น่าเชื่อว่าปากกาเพียงด้ามเดียวจะสามารถใช้ประโยชน์ได้มากขนาดนี้และนอกจากจะใช้เขียนเพียงอย่างเดียวแต่ยังให้คุณค่าทางด้านจิตใจได้ดีอีกด้วย
ขอแสดงความนับถือ
สวัสดีครับ
- ขอบคุณ คุณกีระนันท์ ชูทอง มากครับ ที่เป็นหนึ่งเดียว ที่มาฝากความเห็นไว้ในบันทึกนี้
- มีผู้อ่านไม่น้อย ร่วม 500 กว่า แต่ไม่มีความเห็นใดๆเข้ามา จึงตามมาขอบคุณย้อนหลังกันเป็นปีๆ
สวัสดีครับ อาจารย์
- เพิ่งอ่านบันทึกนี้ครับผม
- ก็เลยมาทักทายอาจารย์
- ได้ข้อคิดครับอาจารย์
- ปากกา เอาไว้ฟาดฟันความไม่รู้
- ขอบคุณครับ
- รักษาสุขภาพด้วยนะครับ
ขอบคุณ ครูโย่ง ครับ
- ปากกา เอาไว้ฟาดฟันความไม่รู้
- ใช่ครับ ผมรู้สึกเช่นนั้นจริงๆ เพราะใครล่ะจะจดจำทุกสิ่งทุกอย่างได้หมด ขีดๆ จดๆ ก็สามารถทบทวนและนำไปต่อยอดได้โดยง่าย
- ดูแลสุขภาพด้วย เช่นกันครับ
ตามมาพรวนบันทึกความคิด ครับ
ขอบคุณครับ อาจารย์ Handy :)
สวัสดีครับท่าน Wasawat Deemarn
- ขอบคุณอาจารย์มากครับ ที่ย้อนศร มาเยี่ยมบันทึกเก่าๆ ของคน(ไม่อยาก)แก่
- Take care .. ดูแลสุขภาพด้วย นะครับ