คีตปัญญา " เว่ยหล่าง "

เด็กตำข้าว แห่งเมืองซานโจว
ผู้ไม่รู้หนังสือ สักตัว
เขานั่งผ่าฟืน อยู่ในห้องครัว
ขมุกขมัว อยู่กับอาหาร
อยู่มาวันหนึ่ง พระอาจารย์เรียกขาน
ประกวดประชัน โกอานเพื่อคัดตัว
บทกลอนแห่งการบรรลุธรรม ฉับพลัน
เพื่อสืบสาน อาจารย์เซนรุ่น ๖

"กาย" ของเราเป็นดั่งต้นโพธิ์
"ใจ" ของเรา ดั่งกระจกเงาใส
เราต้องหมั่น เช็ดถู อยู่ร่ำไป
อย่าปล่อยมันเอาไว้ ให้ฝุ่นจับจอง

โศลกธรรมชั้นสูง จากศิษย์พี่
ไม่มีพระรูปใด กล้าต่อกลอน
ฮุ้ยเหนิง เด็กก้นครัวอ้อนวอน
ให้พระอ่านกลอน นั้นให้ฟัง
ฟังแล้วคิด จิตพูดเป็นอักษร
ช่วยถอดถอนตัวตน แต่หัวที
สุญญตา บอกเราว่าอย่างนี้
วอนศิษย์พี่ช่วยเขียนตอบ ฉับพลัน

ใครว่ามี..ต้นโพธิ์
ใครว่ามี..กระจกเงาใส
ความว่างเปล่า ลุลงหัวใจ
ฝุ่นละอองใดๆ ไร้ที่จับจอง

ฮุ้ยเหนิง เด็กรับใช้คนนั้น
เป็นอาจารย์พระเซน รุ่นต่อไป
นาม "เว่ยหล่าง" ผู้สืบทอดรุ่นสุดท้าย
ถวายจีวรและบาตร คืนโพธิธรรม

เพลงเว่ยหล่าง
คำร้อง/ทำนอง : พิสุทธิ์ เกรียงบูรพา (๒๕๔๕ ถึง ๒๕๔๙)
เรียบเรียง : บรรจง เวียงพล (เอ๋)
ขับร้อง : ยุทธพล อินพึ่ง (โจ)
กลุ่มเรียนเชิญผู้มีจิตศรัทธา ๒๖๐๐

"การแบ่งปันเพลงธรรมะ คือหน้าที่
การสร้างสรรค์ดนตรี คือการปฏิบัติธรรม"

กลุ่มเยาวชนคีตปัญญา WisdomYouth
http://gotoZEN.com

[คุณมะเดื่อ]

สวัสดีจ้ะ อ.นุ

ขอบคุณสำหรับบันทึกที่ดี ๆ จ้ะ

[ณัฐรดา]

เรื่องราวของท่าน อ่านทีไรก็สุขใจทีนั้นค่ะ

[อ.นุ]

ขอบคุณขอรับ ^_^