ปัจจุบัน ทุกคนสามารถรับรู้ข่าวสารได้อย่างรวดเร็ว ข่าวดี ข่าวร้าย คนดี คนร้าย ทุกอย่างรวดเร็ว ฉับไว สมกับยุค 4 G ซึ่ง ความรวดเร็ว ทันใจ ข้อดี อย่างที่กล่าวคือเรา รับรู้ข่าวสารได้เร็ว สื่อกันได้ทันท่วงที แต่บางครั้งเพราะความรวดเร็วเกินไป อาจจะส่งผลให้สังคมที่เคยมีความเอื้อเฟื้อแก่กัน กลายเป็นสังคมที่จ้องจับผิดกัน คอยระแวดระวังกัน คนที่แต่งตัวพื้นๆ ธรรมดา กลายเป็นเป้าในการจับผิดมากขึ้น ลองตั้งข้อสงสัยกับตัวเองมั้ยว่า เมื่อเราออกจากบ้านไปเจอคนอื่นๆ เราเคยมองคนเหล่านั้นด้วยความรู้สึกอย่างไรกันบ้าง สวยดี หล่อดี แต่งตัวดี แต่งตัวอย่างนี้ออกมาเดินตลาดได้อย่างไร บลา บลา บลา แต่งตัวอย่างนี้ ท่าทางแบบนี้ ไว้ใจได้มั้ย เป็นโจรฉกชิงวิ่งราวหรือเปล่า นี่คือความหวาดระแวง ที่จะทำให้เราระมัดระวังตัวมากขึ้น หรือจะทำให้เราใช้ชีวิตอย่างปกติสุขได้เหมือนเมื่อ 10 ปีก่อนหรือไม่ สังคมเดิมที่หันไปเจอรู้จักหรือไม่ก็จะยิ้มให้กัน พูดคุยกัน ซักถามกัน ไปไหน ไปทางเดียวกันมั้ย แต่สมัยนี้ มือถือ 1 เครื่อง หูฟัง 1 เส้น นั่นคือสังคม คนรอบข้างหน้าตาเป็นอย่างไร แต่งตัวเช่นไร ไม่รู้จำไม่ได้ เพราะว่าปฏิสัมพันธ์ที่ควรจะมีกับคนรอบกายได้จดจ่ออยู่กับจอสี่เหลี่ยมเล็กๆในมือ เพราะเหตุนี้ทำให้คนเรามักจะมีความหวาดระแวงกัน จ้องจับผิดกัน สิ่งที่ขาดหายไปคือ ความมีน้ำใจให้กัน ความเอื้อเฟื้อซึ่งกันและกัน
ขอทิ้ท้ายบทความไว้ว่า "สังคม ไม่ใช่แค่ตัวเราเพียง1 คน
" ความระมัดระวังเป็นสิ่งที่ดี แต่ความหวาดระแวงเป็นสิ่งที่น่ากลัว สำหรับการใช้ชีวิตให้ปกติสุข"
