นักเรียนโครงการห้องเรียนวิทยาศาสตร์ในการกำกับดูแลของมหาวิทยาลัย หรือ วมว. ศูนย์มหาวิทยาลัยขอนแก่น รับนักเรียนเข้ามาเรียนจนปัจจุบันเป็นรุ่นที่ ๗ ของศูนย์แห่งนี้ เราเริ่มต้นจากห้องเรียนเดียวและเป็น ๒ ห้องเรียนต่างสถานที่กัน จะว่าไปโรงเรียนสาธิตของมหาวิทยาลัยขอนแก่นก็ดูเหมือนเป็นสองโรงเรียน (จะเรียกวิทยาเขตก็ดูจะเกินเหตุกันไป)
ผมเองได้รับความไว้วางใจให้เป็นอาจารย์ประจำชั้นมาสองรุ่น คือ รุ่นที่ ๑ และรุ่นที่ ๔ มาปีนี้ก็ยังคงไม่ยอมหนีไปไหน รับดูแลเป็นอาจารย์ที่ปรึกษารุ่นที่ ๗ ต่อไป เพียงแต่ขยับจากฝั่งสาธิต (ศึกษาศาสตร์) มาเป็นสาธิต (มอดินแดง) หรือเรียกกันว่า ม.๔/๕
นักเรียน วมว. นี่เค้าก็จะมีกิจกรรมภาคบังคับ อันเป็นเป็นข้อกำหนดของการเข้ารับทุนโครงการก็คือ การเข้าร่วมกิจกรรมค่ายโครงการสานสัมพันธ์ฉันท์ วมว. ซึ่งจะเป็นการพบปะทำความรู้จักกันระหว่างศูนย์ วมว. ต่าง ๆ ทั่วประเทศ ก็จัดกิจกรรมหลังจากสอบปลายภาคเรียนที่สองเสร็จ (ก็น่าจะอยู่รอดเป็นนักเรียน วมว. ต่อไปได้แล้วล่ะ) โดยผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันเป็นเจ้าภาพกันไป ส่วนอีกกิจกรรมหนึ่งเป็นการประชุมวิชาการเพื่อนำเสนอผลงานการทำโครงงานวิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ หรืออื่น ๆ ของนักเรียน เรียกชื่อกันเป็นที่รู้จักว่างาน วมว. ฟอรัม ก็จัดในช่วงก่อนเปิดภาคการศึกษาชั้น ม.๖ โดยนักเรียน วมว. จะเริ่มทำโครงงานกันตั้งแต่ ภาคเรียนที่สองของ ม.๔ ไปจนกระทั่ง ภาคเรียนที่สองของระดับชั้น ม.๕ เรียกว่ามีเวลากันกว่าหนึ่งปีเลยทีเดียว
วิชาสัมมนา ของห้องเรียน ม.๔/๕ นี้ จะเป็นภาคประสานกับการทำโครงงาน ทั้งในแง่มุมการสืบค้น การดำเนินการวิจัย การนำเสนอ ในช่วงแรก ๆ ของวิชาเป็นการแนะนำกระบวนการวิจัย โดยเน้นการลงมือทำ เพราะสอนทำโครงงานนั้นหากจะมัวไปนั่งเล่าเป็นฉาก ๆ จะไป "ถึงใจ" ได้อย่างไร
การทดลองง่าย ๆ เพื่อเลือกตัวแปรต้น ตัวแปรตาม ตัวแปรควบคุม การเก็บข้อมูล การบันทึก การวิเคราะห์ การลงข้อสรุป ให้ผู้เรียนได้ลงข้อสรุปเอาเอง สอนน้อย ๆ เล่นเยอะ ๆ ประเมินเข้ม ๆ
ไม่มีความเห็น