“ความผิดพลาดบางอย่างของคนบางคน บางครั้งไม่ได้เสียหายหรือไม่ได้ทำร้ายกันมากไปกว่าคำพูดที่ต่อว่ากัน เชือดเฉือนกัน”
ชีวิตคนเราเต็มไปด้วยความไม่สมบูรณ์แบบ บางทีขาด บางทีเกิน ตัวเราเองก็ไม่ได้มีอะไรดีกว่าใคร ๆ
สิ่งที่ควรเรียนรู้ ในช่วงชีวิตเรา คือ การเรียนรู้ที่จะยอมรับความผิดของตนเองและผู้อื่น การเลือกที่จะยินดีและยอมรับกับความคิดต่างของแต่ละบุคคลเป็นสิ่งสำคัญไม่ว่าจะเป็นครอบครัวหรือเพื่อนร่วมงาน เพื่อรักษาดุลชีวิตให้มีความสุขและยืนยาว
เคยไหม ที่เคยโกรธเพื่อนร่วมงานที่ไม่ยิ้มให้เรา ทั้งที่เขาทะเลาะกับสามีมาจากบ้าน
เคยไหม ที่ด่านักเรียนที่ส่งการบ้านช้า ทั้งที่เขาต้องช่วยแม่ขายของจนดึก
เคยไหม ที่ตำหนิคนแต่งตัวเชย ทั้งที่เขามีชุดดีที่สุดเพียงชุดเดียว
เคยไหม ฯลฯ ทั้งที่เราไม่รู้อะไรเขาเลย
ถ้าเรารู้เราจะทำอย่างที่เคยไหม
เราตอบตัวเองได้ว่าเรากำลังเจออะไร แต่เราไม่สามารถรู้ได้เลยว่า คนที่เราเจอ เขากำลังเจอกับอะไร
ควรใช้เวลาที่เหลืออยู่มองข้ามบางเรื่อง พยายามเข้าใจ ให้อภัยตัวเองและคนรอบข้าง เพราะชีวิตเราสั้นเกินกว่า ที่จะมัวเสียเวลาหา...คนสมบูรณ์แบบ(ให้เจอ)
ก้อนหินที่มีตำหนิบนกำแพง ช่วยให้หินก้อนอื่น ๆ งดงาม