ใจที่ขุ่น

   มีผู้รู้ได้กล่าวไว้ว่าหากตื่นเช้าด้วยจิตใจที่สดใส ยิ้มรับกับวันใหม่ จะได้พบแต่สิ่งดีๆทั้งวัน

   สิ่งที่ว่านี้จะเป็นจริงหรือไม่พิสูจน์ได้ด้วยสติที่รู้ทันอารมณืในทุกขณะ

   สิ่งนี้รับรู้ได้ระหว่างการสวดมนต์ก่อนนอนและตั้งจิตแผ่เมตตาต่อความขุ่นข้องหมองใจในระหว่างวันที่ประสพพบเจอ ระหว่างวันที่จิตมัวหมองด้วยอารมณ์โลภ โกรธ หลง กับผู้คนและสรรพสิ่งทั้งปวง

 วันไหนที่ไม่มีผู้ใดอื่น สัตว์ใดอื่น สิ่งใดอื่นมาให้ระลึกแผ่เมตตาไปถึงเพื่ออโหสิกรรม วันนั้นช่างเป็นวันที่สดใส สะอาด สงบเสียเหลือเกิน และสวดมนต์ภาวนาก่อนนอนด้วยความสบายใจ

   ระหว่างวันที่พบเจอทั้งที่รู้ตัวและไม่รู้ตัว หลงลืมไปด้วยปกติวิสัยของพฤติกรรมอันเคยชิน หลงลืมที่จะแผ่เมตตาขออโหสิกรรม บางครั้งได้ย้อนกลับมาให้พบเจออีกคล้ายเคยเกิดขึ้นในห้วงเหวแห่งจิตใจอันลุ่มลึกเกินหยั่งถึง

 แต่เป็นความเคยชินที่ไม่ปลดเปลื้องเพื่อแก้ไขให้หลุดหายไป กาลเวลาไม่หยุด อารมณ์ขุ่นมัวด้วยสติยับยั้งไม่ทัน จะพาหลลอนหลอกไปจวบจนจะขออโหสิกรรมต่อการกระทำนั้น

............

   

[...ปริม ทัดบุปผา...]

ขอให้วันนี้เป็นวันที่จิตใจแจ่มใส เป็นสุข สงบ ทุกขณะนะคะ ;)

[พ.แจ่มจำรัส]

ขอบคุณครับคุณปริม

[ธนิตย์ สุวรรณเจริญ]

ขออภัย ขอโทษ ปล่อยวาง..

[คุณมะเดื่อ]

วางได้ก็ไม่หนักจ้ะ

สุข หรือ ทุกข์ ก็อยู่ที่ใจเรานี่แหละจ้ะ

ระลึกถึงเสมอจ้าา