บันทึกที่ ๑๙๓. ความดีงาม
โคลงสี่สุภาพ
ความดีงามเลิศล้ำ.................กลางใจ
ดีชั่วรู้ฉันใด...........................ผ่องแผ้ว
ความสัตย์ซื่อข้างใน..............ก่อเกิด สุขนา
มองโลกแง่ดีแล้ว...................ส่งให้ ร่มเย็น
(อร วรรณดา ๑๐-๑๐-๖๐)
ไพเราะมาก
หายไปนานมากเลยครับ