ตอนที่ 36 อธิษฐานถึงผู้มีพระคุณ
เราเห็นประโยคหนึ่งเขาเขียนว่า A giver is always beloved. ผู้ให้มักเป็นที่รัก เรานึกถึงคุณูปการของครูอาจารย์ที่มีกับเราก่อนได้เดินทางมาเมกา ทบทวนดูแล้วทุกอย่างไม่ใช่เหตุการณ์บังเอิญ
เริ่มแต่ทำหนังสือเดินทางได้รับความเมตตาจากพระราชรัตนาภรณ์เจ้าคณะจังหวัดยโสธรส่งหนังสือถึงคณะกรรมการควบคุมพระภิกษุสงฆ์ไปต่างประเทศ ท่านพระอาจารย์สุนัย สุธมฺโม เจ้าอาวาสวัดโพธิญาณรังสี เสียค่าใช้จ่ายการดำเนินการให้ ว่าที่ร้อยตรี ดร.จุลสันต์ ทันอินทร์อาจ ทำวีช่าอเมริกาให้ พระอาจารย์นิคม ฐิตฺธมฺโม ผู้เปิดประตูต้อนรับสู่อเมริกา
นอกจากนั้นค่าเครื่องบินสู่เมกายังได้รับความอุปถัมภ์จากหลายท่านทั้งคุณสุพรรณี มะณีเนตร พี่สาวผู้ทำหน้าที่เสมือนแม่ แม่ชีบุญวัดเกาะบ่อพันขันรัตนโสภณ คุณทองคำ รวมธรรม คุณสมปอง สีงาม ดร.อำคา แสงงาม คุณธานินทร์ สอนวิชา คุณใจดาว คัฒฑจันทร์ และน้ำใจจากเพื่อนๆทุกคนที่ส่งมาล้วนอยากให้เราประสบผลสำเร็จในการไปปฎิบัติศาสนกิจยังต่างแดน
การเดินทางทุกระยะอยู่ในการอุปถัมภ์ของหลวงพ่อสุนีย์ วัดภูหินปูน หลวงพ่อพระครูอรัญธรรมคุณ วัดป่าสามัคคีธรรม คุณเนาวรัตน์ที่สนับสนุนเรื่องรถรับส่งวัดป่านานาชาติที่รับเราเข้าปรับตัวกับการอยู่ในสังคมพระต่างชาติ
ทั้งหมดนี้เราเชื่อว่าเพราะบุญทราเกื้อหนุนกันมาทั้งอดีตสู่ปัจจุบันและยังจะได้เกื้อกูลกันต่อในอนาคต ช่วงนี้คงทำอะไรไม่ได้มากนอกจากเจริญภาวนาทำดีเพื่อแทนคุณเท่านั้น ขอกุศลหนุนนำให้ท่านที่เอ่ยนามมาจงมีความสูขพบทางสว่างคือพระนิพพานด้วยเทอญ
อ.ขาว
Monday May 10,2017
12:00 pm
ไม่มีความเห็น