บันทึกความทรงจำ (7-14 ต.ค. 49) : Mongolia (33)


มีเจ้าหน้าที่จาก Air China มารับพวกเราไปขึ้นรถ bus รวมกับผู้โดยสารอื่น ๆ กลับเข้าเมือง UB อีกรอบ โดยให้เราไปพักที่โรงแรม UB (ULAN BATOR HOTEL) ระดับ 4 ดาว ดีที่สุดในใจกลางเมือง UB เลี้ยงอาหารกลางวันเราเวลาบ่าย 2 และ Dinner อีกครั้งเวลา 6 โมงเย็น ออกเดินทางกลับสนามบินอีกรอบเวลาประมาณ 6 โมงเย็นครึ่ง

ศุกร์ที่ 13 ตุลาคม 2549 (ต่อ) 

        อาจเป็นเพราะว่าดีใจที่จะได้กลับบ้าน ทำให้เมื่อเช้านี้ผมกินอาหารเช้าได้น้อยมาก หรืออาจจะเบื่ออาหารซ้ำซากนั้นเต็มแก่แล้วก็ได้ ลองเดินสำรวจอาหารในสนามบิน มีร้านอาหาร Fast Food ข้าวไข่ดาวจานละ 600 ทุกกรุก ด้วย ชวนคนอื่น ๆ กินเป็นเพื่อน ไม่มีใครยอมกินด้วย อาจจะเป็นเพราะยังอิ่มหรือไม่ก็กำลังเซ็งกับโชคชะตา

        สุดท้ายผมเปิดกระเป๋าเอาโจ๊ก+มาม่า ที่เหลือ 4-5 กระป๋อง ออกมาเลี้ยงฉลองโชคชะตากันโดยไปขอน้ำร้อนจากร้านขายของที่ระลึกที่เราช่วยอุดหนุนเมื่อสักครู่ เตรียมเงินไว้ให้ 500 ทุกกรุก แต่เธอไม่ยอมรับ ยังเด็กอยู่เลย หน้าตาดี จิตใจก็ดี มาม่ากระป๋องหนึ่งรั่วน้ำหกเลอะเทอะที่ทำงานของเธอด้วยอีกต่างหาก

        กินกันได้ยังไม่ทันหมดก็มีเจ้าหน้าที่จาก Air China มารับพวกเราไปขึ้นรถ bus รวมกับผู้โดยสารอื่น ๆ กลับเข้าเมือง UB อีกรอบ โดยให้เราไปพักที่โรงแรม UB (ULAN BATOR HOTEL) ระดับ 4 ดาว ดีที่สุดในใจกลางเมือง UB เลี้ยงอาหารกลางวันเราเวลาบ่าย 2 และ Dinner อีกครั้งเวลา 6 โมงเย็น ออกเดินทางกลับสนามบินอีกรอบเวลาประมาณ 6 โมงเย็นครึ่ง

        กำหนดการเครื่องบินจะออกจาก UB เวลาประมาณ 3 ทุ่ม ถึง Beijing ประมาณ 5 ทุ่ม ผ่านด่าน ตม. คิดว่าประมาณ 2 ชม. กว่าจะได้เข้าพักในโรงแรมที่ Beijing คงประมาณตี 2 กำหนดการคร่าว ๆ นี้ใกล้เคียงความจริงมาก ทุกอย่าง late ไปประมาณครึ่งชั่วโมง แต่ละขั้นตอนรู้สึกแย่กันมาก เนื่องจากไม่มีเจ้าหน้าที่ของ Air China มาคอยให้ความกระจ่างเลย ผู้โดยสารต้องแก้ปัญหาเฉพาะหน้ากันเองแบบขลุกขลักที่สุด ผมยังแปลกใจว่ามันผ่านเรื่องยุ่ง ๆ อย่างนี้มาได้อย่างไร

        ประมาณตี 4 ครึ่ง มีคนโทรมาปลุกคิดว่าจะต้องเดินทางไปสนามบินแต่เช้า ผมบอกเครื่องของผมออกประมาณ 3 ทุ่มไม่ใช่ตอนเช้า ก่อนจะได้เข้านอนก็สับสนวุ่นวายทุกขั้นตอน หลับไปแล้วก็ยังสับสนอีก คนอื่น ๆ ในทีมวางแผนกันว่าจะตื่นแต่เช้าและเข้าเมือง Beijing เที่ยวกัน ผมขอพักผ่อนอยู่ที่โรงแรมคนเดียว

        ที่โรงแรมมีอาหารเช้า-กลางวัน เลี้ยงด้วย แต่กว่าจะรู้เรื่องว่ามีอาหารให้ไหม ที่ไหน เวลาเท่าไร เมื่อไรจะมีรถมารับกลับสนามบิน ทุกอย่างเต็มไปด้วยความสับสน ปัญหาคงมาจากเรื่องการสื่อสารเป็นเหตุ คนจีนพูดภาษาอังกฤษกันได้น้อยมาก เวลาจำเป็นต้องแก้ปัญหาเช่นนี้จึงดูสับสนไปหมด


ฉลองกันด้วยโจ๊ก+มาม่า


กลับมาพักโรงแรม UB (ULAN BATOR HOTEL) ระดับ 4 ดาว
ดีที่สุดในใจกลางเมือง UB


และแล้วก็ได้กลับจาก ULAN BATOR แล้ว
บ๊าย บาย อูลันบาตอร์

         วิบูลย์ วัฒนาธร

.

หมายเลขบันทึก: 63582เขียนเมื่อ 27 พฤศจิกายน 2006 15:51 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:39 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)
  • คิดว่าตอนกลับคงเป็นเรื่องง่ายๆ แบบตอนขามา
  • แต่ที่ไหนได้ช่างวุ่นวายดีแท้ๆ ...
  • แต่ก็ได้รับประสบการณ์ดีๆ นะครับ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท