บันทึกการเดินทาง Japan Spring 2017 : อิเนะ Ine หมู่บ้านชาวประมงที่แสนสงบงาม

ตอนที่แล้วลงจากเขาชมวิวแถบทรายงามของ Amanohashidate Sandbar จากบน Land View

เรายังคงอยู่ในบริเวณคาบสมุทรเล็กๆที่มีชื่อว่า Tango-Hanto ซึ่งเรียกกันแบบน่ารักว่า Kyoto by the Sea

http://www.twototangohome.com/tango-hanto/index.htm

ลงมาจาก Land View คำนวณเวลาดูแล้วน่าจะเป็นไปได้ที่จะไป อิเนะ Ine ที่อยู่ห่างจากสถานีรถไฟไปด้วยการโดยสารรถบัสประจำทางใช้เวลาไป 1 ชั่วโมง บวกเวลาที่จะใช้ในการชมหมู่บ้านสัก1 ชั่วโมง และดูเที่ยวเวลารถบัสกลับมายังสถานีรถไฟ 1 ชั่วโมง เพื่อนั่งรถไฟอีก 2 ชั่วโมงเข้าเกียวโต เพราะเรายังคงพักที่เกียวโต

อิเนะ เป็นหมู่บ้านชาวประมง อยู่เหนืออะมาโนฮะชิดาเตะขึ้นไปอีก 15 กิโลเมตร เรารอรถบัสที่แถวหน้าสำนักงานการท่องเที่ยวอะมาโนฮะชิดาเตะ ไม่นานรถบัสก็มา และเราก็ได้นั่งรถชมเมือง เส้นทางอย่างหวานเย็นมากค่ะ ก็รถบัสจะวิ่งช้าๆวกเข้าไปตามจุดต่างๆที่แสนเงียบ วกไปวนมาเพื่อบริการคนท้องถิ่นจริงๆ ดูสิคะ 15 กิโลเมตร วิ่งซะ 1 ชั่วโมง 

ภายในรถบัสที่มุ่งสู่อิเนะ

รู้สึกขำๆในทางดีค่ะ เพราะแสดงถึงความใส่ใจที่เขาจะบริการคนในชุมชนให้ทั่วถึง บางช่วงถนนเลียบชายฝั่งไปสวยงามด้วยค่ะ

เมืองอิเนะ นั้นเป็นลักษณะเมืองเล็กๆ ตรงที่ริมน้ำที่เราไปน่าจะเรียกว่าหมู่บ้านมากกว่า อยู่ในเวิ้งอ่าวชื่อเดียวกัน คือ อ่าวอิเนะ บริเวณนี้มีการจับปลาและการใช้ชีวิตของผู้คนที่มีประวัติศาสตร์ยาวนาน และยังเป็นที่ร่ำลือว่าเป็นหมู่บ้านที่สวยที่สุดแห่งหนึ่งของญี่ปุ่นกันเลยทีเดียว อาคารที่ปลูกสร้างไม่มีการใช้สีเจ็บตาเลยสักหลัง

ข้อมูลล่าสุดจาก Wikipedia ไปอ่านมาว่าที่นี่มีประชากรอยู่เพียง 2พันกว่าคน

เราลงรถบัสใกล้อ่าวอิเนะ แล้วเดินชมหมู่บ้าน มีคนนั่งสบายอารมณ์ตกปลา มีนักท่องเที่ยวไม่มากเดินเที่ยวสบายอารมณ์เหมือนๆเรา คนที่ชอบความงามเป็นธรรมชาติ ความสงบ ได้เห็นชีวิตความเป็นอยู่ของผู้คนที่เคียงข้างอยู่ร่วมกับธรรมชาติเช่นนี้ และอยู่ในพื้นที่ที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานจะต้องชอบหมู่บ้านประมงแห่งอิเนะนี้แน่นอน

ที่เรียงรายอยู่ริมโค้งอ่าวคืออาคารที่มีลักษณะเป็นเอกลักษณ์ มีที่นี่แห่งเดียว เรียกว่า Funaya ภาษาอังกฤษใช้คำว่า Boathouse หรือสถานที่จอดเรือตามริมฝั่ง แต่ที่นี่มีอาคารรูปลักษณ์คล้ายคลึงกันจำนวน230หลัง กระจายอยู่ตามขอบอ่าวราว 5 กิโลเมตร เป็นทิวทัศน์ที่น่าประทับใจมากค่ะ

ฟูนายะ Funaya เป็นอาคารไม้ 2 ชั้นที่อยู่ติดน้ำ ชั้นล่างใช้จอดเรือและเก็บอุปกรณ์ประมง และชั้นบนใช้เป็นที่อยู่อาศัย ซึ่งที่จริงด้านหลังของฟูนายะจะมีถนนเล็กๆและเขาจะมีบ้านหลักที่อยู่อาศัยอีกฟากของถนน ชาวประมงมักจะให้คนหนุ่มสาวหรือแขกพักที่ฟูนายะชั้นบน

ภาพจาก japanguide.com 

*****

ดั้งเดิมหน้าตาฟูนายะเป็นดังในภาพต่อไปนี้

ดั้งเดิมหลังคามุงฟางหญ้า อาคารมีรูปแบบของท้องถิ่นแถบนี้เป็น Tango style (ตามชื่อคาบสมุทร Tango-Hanto) ทางการพยายามอนุรักษ์ภูมิทัศน์ดั้งเดิมแห่งอาคารเหล่านี้ไว้มากที่สุด โดยกำหนดการรักษารูปแบบไว้แต่ใช้วัสดุที่คงทนขึ้นได้

เขาเห็นคุณค่าความสำคัญของมรดกวัฒนธรรมและสามารถให้ลมหายใจวัฒนธรรมต่อเนื่อง ดำรงอยู่ได้ร่วมสมัย ด้วยการกำหนดพื้นที่บริเวณนี่ให้เป็น Important Historic Buildings Preservation District ค่ะ 

อย่างไรก็ตามก็ต้องยอมรับอิทธิพลของการท่องเที่ยวที่ทำให้ชีวิตคนในท้องถิ่นเปลี่ยนไป เพียงแต่วัฒนธรรมท้องถิ่นที่แข็งแรงเท่านั้นจึงจะสามารถรับกระแสการท่องเที่ยวได้อย่างมีความเคารพตนเอง ภูมิใจในเอกลักษณ์นั้น และไม่ขายจิตวิญญาณของตนให้แก่ “การพัฒนาการท่องเที่ยว”

*****

สมัยก่อนแถบนี้แทบไม่มีที่พักหรือร้านอาหารบริการนักท่องเที่ยวที่ดั้นด้นมา แต่ปัจจุบันผู้เขียนเดินชมลัดเลาะไปตามถนนด้านหลังฟูนายะ ได้เห็นเขาเปิดที่พักและร้านอาหารหลายแห่ง ทว่ายังดูกลมกลืนไปกับฟูนายะทั้งหมด ไม่มีการทำให้โรงแรมตนเองโดดเด่นด้วยสีสันหรือรูปแบบแปลกปลอม เห็นแล้วยังอยากกลับไปอิเนะเพื่อลองพักดูคงจะสุนทรีในแบบใกล้ชิดธรรมชาติยิ่งนักค่ะ

มีบริการพานักท่องเที่ยวนั่งเรือชมอ่าว และเขาว่าจะชมทิวทัศน์ของฟูนายะที่เรียงรายนี้ให้ได้อารมณ์ต้องนั่ง Sea Taxi เราไม่ได้นั่งเลยไปนำภาพจากเว็บไซท์ Japanguide.com มาฝาก 

ตอนไปเห็นอาคารที่ดูสวยงามตั้งอยู่แต่ไกล เลยเดินไปดูกัน

เขากำลังทำเป็นบริเวณรับนักท่องเที่ยวจะมีร้านอาหาร ร้านค้า กำลังอยู่ในขั้นตอนการตกแต่ง ดูมีรสนิยมดีมากเลยค่ะ

ส่วนที่เป็นร้านกาแฟนั่งชมวิวอ่าวเสร็จแล้ว แต่เราไม่ได้เข้าไปเพราะเย็นแล้ว คิดว่าชมพอสมควรแก่เวลากลับกัน ก็ออกไปยืนรอรถบัสที่เรามีข้อมูลอยู่แล้วว่าจะมาในเวลาที่เลือกเพื่อกลับไปยังสถานีรถไฟอะมาโนฮะชิดาเตะ 

https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Ine_landscape.JPG 

จบการท่องเที่ยวอย่างประทับใจในความสงบงามของ อิเนะ หมู่บ้านชาวประมงแห่งนี้ค่ะ

[ยายธี]

ชอบวลีนี้..ที่ว่า.".ไม่..ขายจิตวิญญาณของ ตน.."..การพัฒนาการท่องเที่ยวของญี่ปุ่น..มีหลักการที่แยบยล..ฉลาด..คิด..มี"สติ"ที่ถึงซึ่งปัญญา..ของผู้นำ..ทั้งด้านเศษรกิฐและการเมือง..ของรัฐและประเทศ..เป็นต้นออกวีซ่า..ในเวลาจำกัดให้นักท่องเที่ยว..(โดยเฉพาะ ไทย..)ให้..มีโอกาศ..ไปเทเงิน..จากกระเป๋า.(.ที่ที่จริง..ยอบแยบกันจะแย่..ในการท่องเที่ยว..ประเทศนี้..(อิอิ)..)..

(ขอโทษ)..ที่เห็นและที่เป็นความจริงอยู่ว่า...เรามี..ผู้นำ..ที่เห็นแก่..ธนบัตร.."ในกระเป๋าของตน".(.มั้กๆ..ท่วมท้น..ขนาด ๕.๐.)แถม.ทะเลาะกันยังไม่เลิก..ทั้งๆประชาชนส่วนใหญ่..กำลัง สูญสิ้นเนื้อประดาตัวกับสถานะย่ำแย่..ที่ประดังเข้ามาทุกๆด้าน เวลานี้...."..เอเขา..จะคิดได้กัน..บ้างไหม..นะ..คุณ..นุช..แอบมาบ่น..กับคำว่า..ขาย จิตวิญญาณตน..ตัวด้วย.(.๕๕๕...)

[จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร]

ตื่นตาตื่นใจมากครับ...

ผมเองเพิ่งพ้นจากภารกิจสำคัญมา ตอนนี้เริ่มว่างที่จะเขียนบันทึก

เลยเข้ามาอ่านบันทึกของอาจารย์แบบตั้งใจ

เกิดเเรงบันดาลใจในการออกไปเที่ยวครับ 555+\

[วัลลา ตันตโยทัย]

อยากไปที่แบบนี้แหละอาจารย์นุช