ต้องรู้ทันความกลัว

   เมื่อคืนก่อนนอนรู้สึกปวดหัวมาก ต้องกินยาไปเม็ดหนึ่ง อาการปวดทำให้หงุดหงิดที่เจ้าหมาทอฟฟี่ไม่ยอมนอน ทำให้พอกำลังจะหลับคนข้างกายก็บ่นให้เจ้าหมา เลยไม่หลับกันไปใหญ่ ทีนี้เรื่องราวความเครียดที่ฝังอยู่ในหัวก็พรั่งพรูออกมาให้จิตคิดฟุ้งซ่านไปเรื่องราวต่างๆ เป็นภาพสลับซับซ้อนหม่นมัวยิ่งนัก

   ดุให้เจ้าทอฟฟี่ไปหลายที นำออกไปนอนนอกห้องก็แล้ว ก้ยังร้องเรียกจะเข้าไม่ยอมนอน จึงเปิดห้องน้องปอพาเจ้าทอฟฟี่ไปนอน ดูจะเงียบลงจนหลับได้ แต่ตอนดึกต้องเปิดให้ออก เข้าใจว่าออกไปฉี่ แต่ไม่ยอมเข้าห้องอีกเลยจนเช้า

   หาสาเหตุแห่งอาการปวดหัวนี้มาจากอะไรกันแน่ อารมณ์ขุ่นมัวที่เกิดขึ้น จิตไปแว้งกัดแม้กระทั่งกับเจ้าหมาทอฟฟี่ที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย จิตสับส่ายหาเรื่องกับสิ่งรอบกาย เรื่องราวที่ผ่านมาแล้วกลับเอามาคิดวกวนเวียนไปมาจนฟุ้งซ่าน

   พยายามตั้งจิตให้มีสมาธิ รับรู้ให้ทัน ข่มตาหลับ รู้ว่ามันทรมานยิ่งนัก

   จนคิดไปถึงยานอนหลับ ยาคลายเครียดคราวที่เคยกินต่อเนื่องตามคำแนะนำของแพทย์เมื่อ2ปีที่แล้ว

   กลัวเหลือเกิน กลัวจะกลับไปเป็นเหมือนเดิม

   เราจะต้องผ่าน และเอาชนะมันให้ได้

   เราจะต้องเข้มแข็งจะไม่กลับไปเป็นแบบนั้นอีก

   .................

[ยายธี]

ความกลัว  นี้ เปรียบสเหมือน..ภาพโฆษาณา..ที่วิ่งแทรกผ่านหน้าแว้ป โกทูโน..ที่เข้ามาเป็นระลอก..แก้ไม่ได้..5555...

นี้เป็นภาพโฆษณา..เหมือนกัน..

[เพชรน้ำหนึ่ง]

-สวัสดีครับ

-ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ

-สู้ๆ ครับ...