A train to Busan : ว่าด้วยเรื่องครอบครัว สุดท้ายเป็นการกดสิทธิของสตรี (จบ)

อีกหนึ่งตัวละครสำคัญมากใน Train To Busan ที่จำเป็นต้องพูดถึงก็คือซีอีโอ (CEO) คนนี้เลย เขาโดยสารมากับ KTX ขบวนนี้ เขาคือตัวแทนของคำว่าเห็นแก่ตัว เอาเปรียบคนอื่น การกระทำที่ไม่คิด และความจริงที่โลกกำลังซ่อนเร้น เพราะผลของการกระทำของตัวละครตัวนี้มันส่งผลเป็นลูกโซ่ไปหมดเลย จนบางที ก็อาจจะเป็นคนดูอย่างผมๆท่านนี้แหละที่อาจจะอยากรุมสกรัม หรือต่อยหรือเตะเขาให้พ้นจากโบกี้เพื้อให้ซอมบี้กินไปเสีย

แต่ในแง่การวิจารณ์ก็ถือว่าเป็นคำชม เพราะตีบทแตก ตีจนทำให้เราเชื่อได้ว่ามีคนพรรค์อย่างนี้อยู่จริงๆ เขาเป็นคนที่จับจินฮี เขาเป็นคนที่ต้องการจะให้เคลื่อนรถไฟโดยไม่รอคนอื่นๆ เขาเป็นคนผลักจินฮีให้ซอมบี้กัด เขาทำร้ายคนขับรถไฟ เขาเป็นคนที่ถูกซอกวูต่อยเพราะไม่ยอมเปิดประตูให้ (ตรงนี้ซอกวูเริ่มกลับมาเป็นคนเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่แล้ว)

 ในฉากตอนจบจะมีคนเหลืออยู่แค่ 2 คน กล่าวคือ ซังคยอง และซูอัน ผู้ชายในเรื่องเป็นซอมบี้กันหมด หนังเรื่องนี้ หากจะเข้าวรรณกรรมกลุ่มมองโลกในแง่ร้าย (dystopia) เข้าได้แง่เดียวก็คือ ระบบทุนนิยม ทำให้คนเห็นแก่ตัว ลืมความเป็นมนุษย์ไปจนหมดสิ้น ดังจะเห็นได้จากโครงการที่ซอกวูมีการรั่วไหลของสารเคมีบางอย่าง จนทำให้สิ่งมีชีวิตกลายเป็นซอมบี้ไป

ถึงแม้จะเหลือแต่ผู้หญิง แต่ความเป็นผู้หญิงของเธอล้วนถูกปกป้องจากผู้ชาย กล่าวให้ง่ายก็คือหญิงมีครรภ์ที่พร้อมที่จะมีลูก และเด็กหญิงที่ร้องเพลงให้พ่อหลังจากตอนที่ร้องไม่จบคนนั้น

.............................

[คุณมะเดื่อ]

บทละคร บทบาทของตัวละคร

ก็นำไปจากชีวิตจริงที่ต่อเติมเสริมแต่ง

ให้เด่นชัด และชัดเจนขึ้นน่ะแหละจ้ะ

ดังนั้น ผู้ชมจึงได้เห็นภาพชีวิตจริง

ของชีวิตในละคร (ภาพยนตร์) ได้อย่าง

ชัดเจนจ้ะ ..... จบ