ทุกเย็นหลังเลิกงาน เดินออกหลังห้างเพื่อหาข้าวเย็นกิน ไม่พ้นอาหารตามสั่ง เมนูที่สั่งเป็นประจำไม่พ้นคะน้าหมูกรอบ ข้าวผัดหมู กระเพราไก่ไข่ดาว ถ้าไม่ตามสั่งก็ข้าวขาหมู ข้าวหมูแดง หมูกรอบ วนเวียนหมุนเปลี่ยนกันไปในแต่ละวัน กินข้าวเย็นเสร็จก็เดินเข้าห้องพักเปิดดูทีวีขาวดำที่รวมเงินกับเพื่อนซื้อจากแถวพระโขนงในราคาถูกสุดในสมัยนั้นสองพันกว่าบาท นอนรอเพื่อนๆที่กว่าจะเลิกก็คือพร้อมกับห้างเลิก
ช่วงเวลาเย็นพลบค่ำไม่ว่าที่ไหน จะต่างจังหวัดชายทุ่งคุ้งแควตีนเขาลำเนาไพร บรรยากาศคือความเหงา ท้องฟ้าที่ขมุกมัว สีเทาๆกลายจนมืดดำเป็นค่ำคืน กว่าจะผ่านช่วงเวลานี้ไปได้ก็คลุกเคล้ากับความเหงาไปด้วยในทุกยามเย็น
ขอบคุณภาพจากGoogle
...............
และแล้ว. มันก็ผ่านไป..ความเหงา. ข้าวผัดกระเพรา ยอดอร่อย..เข้าท้อง. ออกมาไม่เหมือนเดิม..มันเปลี่ยนไป...