ถ้าเรามองรอบตัวจะเห็นสิ่งต่างๆมากมายจนถ้ามีคนมาถามเราว่าอะไรเป็นของจริงอะไรเป็นของสมมุติเราจะเริ่มงงที่จะหาคำตอบกับคำถามนั้น..เราลองมาดูความต่างกันระหว่างโลกสมมุติกับโลกแห่งความจริงดูสัก2-3ข้อครับ...
โลกสมมุติ
- วิชาการทางโลกมีเพื่อช่วยการดำรงชีวิตในชาติหนึ่งๆเท่านั้น
- ทุกอย่างต่างยึดมั่นเป็นเรา มีตัวมีตนเป็นของเรา
- มีกิเลส เป็นตัวบงการให้ทำบุญบาป
- มีการเวียนว่ายตายเกิดจากผลของการกระทำ(กรรม)
โลกแห่งความจริง(ธรรมชาติที่เป็นจริงหรือปรมัตธรรม)
- วิชาการทางธรรมเพื่อการหลุดพ้นทั้งปวง
- ทุกอย่างเป็นเพียง รูป นาม เท่านั้น(รูป จิต เจตสิก) ไม่มีตัวมีตน เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป อย่างรวดเร็ว ไม่มีตัวตนของเรา
- ไม่มีกิเลสที่จะบงการให้ทำกรรมได้อีก
- เห็นแจ้งตามความเป็นจริงตามธรรมชาติ กิเลิศจะถูกทำลายลง หยุดการเวียนว่ายตายเกิด
แล้วจะพบว่าแนวทางในโลกแห่งความจริงมีคู่มือปฏิบัติการสำหรับเราๆเรียกว่า ตำราพระอภิธรรมนั้นเองครับ ที่พูดถึง จิต เจตสิก รูป และ นิพพาน ล้วนๆครับ...