16052017 วันอังคารสีม่วง
เป็นครูอยู่ตาก ส่วนมากฝนจะตกตอนเช้าที่ต้องมาโรงเรียนกับตอนเย็นที่จะกลับบ้าน ต้องปรับตัวตามสภาพอากาศที่แปรปรวนอยู่เสมอ วันนี้เห็นผู้ปกครองหลายคนมาส่งลูกของตัวเองที่หน้าโรงเรียนโดยมีร่มคันเดียว มาถึงก็ยื่นร่มให้ลูกของตนเองแล้วตนเองก็เดินตากฝนกลับบ้าน คนเป็นพ่อเป็นแม่ถึงลูกจะโตแค่ไหน ก็ยังคงเป็นห่วงเสมอ พ่อกับเเม่ของเราเองก็โทรมาหาทุกวัน วันละ 1 ครั้ง ครั้งละประมาณ 30 นาที กำลังใจจากเเดนไกลในวันนั้น วันที่เรียน จนวันที่ทำงานต่างบ้าน ก็ยังส่งมาให้และถึงลูกเสมอ
พอเรามาถึงโรงเรียน แดดก็ออกพอดี สนามแห้งทันให้นักเรียนมาเข้าเเถว วันนี้เลยกลายเป็นวันอังคารสีม่วง เพราะเป็นสีประจำโรงเรียน มีเจ้าถิ่นหลายตัวที่นี้ ถ้าดุริยางค์ของโรงเรียนบรรเลงเพลงอะไร เจ้าถิ่นก็จะหอนตามกันเป็นแถว ๆ
คาบเเรกภาษาไทย คุณครูค่ะ สระกับพยัญชนะคืออะไร หนูจำไม่ได้ เป็นเพราะปิดเทอมใช่ไหมลูก ไม่เป็นไรเดี๋ยวครูทบทวนให้
คณิตมันก็จะมึน ๆ หน่อยค่ะครู แต่หนูก็ชอบที่ครูให้นับหลอดดูดเล่น
วันนี้จะกลับบ้าน ฝนก็ตกอีกเช่นเคย แต่น้ำฝนไม่เคยทำให้ความสนุกสนาน ความสุขในวัยเด็กลดน้อยลงได้เลย กลับทำให้มันสนุกขึ้นด้วยซ้ำ เรานั่งมองเด็ก ๆ วิ่งเล่นท่ามกลางสายฝน ดูแลก็มีความสุขตาม คิดถึงตอนตัวเองเป็นเด็ก ความสุขเกิดขึ้นได้ เพียงเเค่โดนฝนแค่เม็ดเดียว
ความเห็น (2)
ฝนตกทั้งวัน
แต่ดูแล้ว
เด็กๆตั้งใจเรียนดี
สู้ๆครับ
"กำลังใจจากแดนไกล" ยังใช้ได้เสมอ
จวบจนกระทั่งเป็นคุณครู ;)...