ปลายเดือนมีนาคม 60 ดิฉันมีโอกาสไปเดินเล่น เยี่ยมชมวิถีชีวิตชุมชน 'เกาะเกร็ด' นนทบุรี .. รู้สึกชื่นชมนะคะ ที่นี่เขาอนุรักษ์วิถีดั้งเดิมเอาไว้ได้ดีมาก คล้ายที่ 'เชียงคาน' จ.เลย ที่นักท่องเที่ยวเดินจูงรถจักรยานเดินสวนกันไปมาบนถนน สะพานเล็กๆ ในหมู่บ้าน
ชุมชนเกาะเกร็ดนี้ก็คงไม่ต่างจากชุมชนอื่นๆ ที่จะมีนักเรียน นักศึกษา นักวิชาการเข้ามาศึกษาวิจัยเกี่ยวกับการพัฒนาชุมชนมากมาย โดยเฉพาะประเด็นหัตถกรรมเครื่องปั้นดินเผา ประเทศไทยของเราจึงมี 'ชาวบ้าน' ที่เป็น 'นักวิจัย' ของชุมชนมากมาย
ส่วนที่แตกต่างก็พอพบเห็นได้บ้าง อย่างเช่น .. ใกล้กับทางเข้า 'กลุ่มหัตถกรรมเครื่องปั้นดินเผา' มีคุณยายท่านหนึ่งจอดรถเข็นขายผักตรงป้ายรับปรึกษาวิทยานิพนธ์พอดี๊พอดี .. ดูท่านอารมณ์ดี ยิ้มแย้มแจ่มใส ส่วนอายุอานาม นับได้จากริ้วรอยของชีวิตนะคะ .. หลังทักทายท่านด้วยความ 'ออนซอน' ดิฉันก็หยอกเย้ากระเซ้าแหย่คุณยายต่อว่า
"อื้อหือ! คุณยาย .. ขยันจุง มานั่งขายผัก รอรับงานปรึกษาวิทยานิพนธ์ ป.โท ป.เอก เลยหรือ!!"
พ่อค้าแม่ค้าใกล้เคียงพากันหัวเราะขำขัน ขณะที่คุณยายเขินอายม้วนอยู่ตรงนั้น ..
คุณยายน่ารักจุง!! ขอกอดสักครั้งนะคะ
นึกว่าท่าน ดร รับปรึกษาเองค่ะ
ถึงคุณแก้ว อุบล
ดิฉันไม่กล้าเทียบฝีมือคุณยายหรอกค่ะ (ฮา) อันที่จริงรับปรึกษานะคะ แต่พอจรจาแล้วมีแต่คนอยากให้ 'เนรมิต' ให้มากกว่า เลยไปไม่รอด
ตอนนี้มีโครงการจิตอาสาพาทำวิจัย สำหรับชาวพระศรีฯ นอกจากพาทำแล้วยังจ่ายให้เป็นกำลังใจอีกบทละ 1,000.- อีกด้วย ยังไปไม่ถึงไหนเช่นกัน ทำไง อยากใช้เงินจังเลย (ฮา)
มาฮาตามพี่ดา
ไม่รู้ว่า มีแบบนี้ด้วย
ตอนแรกนึกว่ายายรับปรึกษาจริง
พี่สบายดีนะครับ
ขอบคุณค่ะ คุณขจิต ดิฉันสบายดีค่ะ