ทริปย้อนวัยเยาว์ (๓)
ช่อม่วงเหมาะมีรส หอมปรากฏกลโกสุม
คิดสีสไบคลุม หุ้มห่อม่วงดวงพุดตาน
(กาพย์เห่ชมเครื่องคาวหวาน พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย รัชกาลที่ ๒)
แวะนั่งร้านขายน้ำ สั่งน้ำอัญชันมะนาว มะตูม กระเจี๊ยบ ร้านติดกันมีกาแฟเย็น ชาเย็น ... ชื่นใจ
เดินทอดน่องต่อ ให้อารมณ์เหมือนพระยาน้อยชมตลาด
ด้านในแต่ละร้าน แม่ ป้า ลุง น้า น้อง ๆ แม่ค้าปรุงอาหาร ทำขนมของกินขายหน้าร้าน ทำจริง ขายจริง ... ช่อม่วง ม่วงสวยจริง
ร้านนวดแผนไทย นวดจริง ของตกแต่งหน้าร้านเป็นงานฝีมือจักสาน ปลาตะเพียน งานหัตกรรม ร้อยมาลัย แต่งแจกันแบบไทย .... งดงามมาก
เหมือนเดินในพิพิธภัณฑ์มีชีวิต
^_,^
ออกจากเกาะกลางย่านการค้า เดินผ่านหอชมเมืองไปก่อน คนเริ่มเยอะ เดินข้ามสะพานสีขาวตัดกับราวเหล็กดัดสีดำอ่อนช้อย
มองไปด้านซ้ายเป็นเรือนแพ ตรงไปด้านหน้าจึงจะเป็นเรือนไทยสีแดงสวยเด่นเป็นสง่า
กำลังข้ามถนนมีนักท่องเที่ยวรุ่นคุณแม่-คุณพ่อขออนุญาตถ่ายภาพด้วย
"น้อง ๆ เขาสวยกันทุกคน ขอถ่ายรูปด้วยนะคะ"
ใจละลายละสิ .... ยอมตั้งแต่คำว่าสวยแล้ว ๕ ๕ ๕
เหมือนพาเหล่านางแบบมาถ่ายแบบ ถ่ายละครย้อนยุค .... อย่างไรอย่างนั้น
^_,^
บนเรือนมีน้อง ๆ นั่งทำงานร้อยมาลัย จัดดอกไม้ ใช้ตกแต่งบนเรือนและส่งไปตกแต่งในเมืองมัลลิกานี้
เพื่อนเราเหมือนคุณท้าวพาน้อง ๆ ร้อยมาลัย เย็บปักถักร้อย ควบคุมดูแลความเรียบร้อยบนเรือน
นึกถึงช่วงเรียนวิชางานบ้านงานเรือน ก็พอได้นะ แต่พอไม่ได้ใช้ฝีมือคงตกไปบ้าง
จากนอกชาน เชื่อมด้วยชานเกยที่อยู่ระหว่างนอกชานกับตัวเรือนด้านใน ผ่านเข้าประตูไป
ด้านในแต่ละห้องจัดแสดงข้าวของเครื่องใช้ ตู้ ตั่ง เตียงโบราณ .... ไม้สวย ฝีมือเนี้ยบมาก
^_,^
บอกแล้วว่าเหมือนมาถ่ายละคร
ท่านหญิงและต้นห้อง เพื่อนเลิฟ ๓๖ ปี ไม่มีเก๊ก ไม่มีฟอร์ม อยู่กับเพื่อนสบาย ๆ ทำอะไรก็ได้
คุณหญิงของบ่าว .... น่ารักที่สุด
^_,^
ได้เวลาลงเรือน ชอบซุ้มประตูและเสาเรือนมาก เสาเรือนดูรากฐานมั่นคงแข็งแรง
พวกเราโชคดีแค่ไหน พื้นฐานครอบครัว การศึกษาวัยเยาว์ เป็นพื้นฐานต่อเนื่องถึงการศึกษาที่ใช้ทำมาหากิน
ทั้งการศึกษาในระบบ และการเรียนรู้จากประสบการณ์ที่ครอบครัวถ่ายทอดจากรุ่นสู่รุ่น การเรียนรู้จากผู้คนที่เข้ามาในชีวิต
ณ วันนี้ ปริญญาชีวิต ใครจะจัตวา ตรี โท เอก
ณ วันนี้ ความสุขเรียบง่ายรอบตัว ความสุขในครอบครัว การงาน และผองเพื่อน ... หาได้ง่ายมาก คือ คำตอบ
เพียงพอใจ พอเพียง ก็พอสุข .... ความสุขในใจ
^_,^
เมื่อคืนเพื่อนแบ่งปันเกร็ดความปลอดภัย หากประตูไม่มีกลอนแน่นหนา ควรวางกระเป๋าใบใหญ่หรือหาอะไรมาขวางประตูไว้ เผื่อมีใครไม่ได้เชิญแล้วอยากมาเยี่ยมถึงในห้อง ... อย่างน้อยก็เสียงกระเป๋าล้มดังละ ๕ ๕ ๕
ขอบคุณผู้ที่ปูพื้นฐาน วางรากฐานความคิด ผู้ที่มีประสบการณ์แล้วถ่ายทอด พัฒนาต่อยอดเรื่องราว
ไม่ว่าดีหรือร้าย ชอบหรือไม่ชอบ เก็บไว้ใช้หรือปล่อยทิ้งไป .... เผื่อแผ่แบ่งปัน ได้ทั้งนั้น
^_,^
ลาก่อนเมืองมัลลิกา
เปล่านะคะไม่ได้กลับด้วยรถลาก กลับด้วยรถตู้เหมือนขามาละค่ะ
ประทับใจนางแบบทั้งหลาย ว่าง่ายมาก ทำท่าทางอะไรก็สวยงาม น่ารักมาก ลดวัยเยาว์ลงไปอีกเยอะ
ประทับใจความสุขระหว่างผองเพื่อนมากมาย ใส ๆ สบาย ๆ รับเพื่อนได้ทุกสถานะ รับกระเป๋าวิตตองก็ไม่เกี่ยงนะจ๊ะ ... ขอบคุณมาก
ประทับใจความรู้หลัก แลกเปลี่ยนการบริหารครอบครัวให้มีความสุข (แม้ว่าบางคนอาจไม่ได้ใช้ อิ อิ)
ประทับใจเกร็ดบริหารความสัมพันธ์เพื่อนร่วมงาน เจ้านาย คู่ค้า ลูกค้า ญาติมิตร
ประทับใจเพื่อนทุกคนที่สละเวลาของครอบครัว สละเวลางานการ มาใช้เวลาที่มีความหมายดี ๆ ร่วมกัน
ประทับใจยิ่งนัก .... หัวหน้าห้อง/หัวหน้าทริป/ผู้จัดการทริปย้อนวัยเยาว์คราวนี้ สนุกมากจ้ะ
^_,^
ทิ้งท้ายด้วยอาหารกลางวันด้วยกัน แถวมหิดล ศาลยา นครปฐมนะคะ
ก่อนส่งถึงดอนเมืองและถึงบ้านปลอดภัยทุกคน
เราจะพบกันเสมอในเวลาที่พอเหมาะ ยามเพื่อนต้องการ และใจเราพร้อม
เกาะพยาม คือ เป้าหมายครั้งต่อไป
เตรียมตัวนะคะเพื่อน ๆ
งดงามในสัมพันธ์
จีรังมั่นรักบริสุทธิ์
รับให้แต่สิ่งดี
สวัสดีจ้า
^_,^
^_,^
เขียน ณ บ้านไม้ชายทุ่ง , อุดรธานี
^_,^
ความเห็น (2)
อ่านแล้วมีความสุข
ได้ไปหลายที่เลยนะครับ
ผมว่าจะเสนอมวยไทยโบราณในนั้นด้วยดีไหม
5555
ใช่ ๆ ค่ะ อ.ขจิต มีมวยไทยละก็ แจ่มเลย