การจากไปของปู่

ปู่เป็นผู้ที่น่านับถือ ปู่เป็นคนเด็ดขาด ทุกคนฟังปู่

ปู่สอนฉันตั้งแต่เด็ก ให้ละเว้นออกห่างจากอบายมุข เหล้าสุรา การพนัน มันเป็นสิ่งไม่ดีไม่งาม

จนฉันโตเป็นผู้ใหญ่ ฉันยังจำคำปู่สอน พ่อและแม่ น้าอาคุณลุงคุณป้าก็ย้ำแล้วย้ำอีก

วันนี้ปู่มาจากเราไป ความสับสนอึมครึมมาย่ำเยือนเรา
งานศพปู่เป็นไปอย่างเอิกเกริก ความเศร้าโศกเสียใจเปื้อนใบหน้าทุกคนไม่เกินอึดใจยามรู้ข่าวปู่จากไปแล้ว

ลูกหลานพร้อมหน้าพร้อมตา อยู่หน้าโลงศพ คงเป็นภาพที่ปู่ภูมิใจ แต่หาใช่ ทุกคนตั้งวงเล่นไพ่ เล่นไฮโล มีพะเนินกองขวดเหล้า ขยะเกลื่อนกลาดพื้นที่

ความงามความเลิศนี้ ถูกกระทำในนามของการสร้างความสนุกสนาน
ลดความเศร้าสร้อยบำบัดอารมณ์เยียวยาใจลูกหลาน

ฉันเศร้าใจเหลือเกินมีสองอย่างที่ทับซ้อนกัน
อย่างแรกคือ ปู่จากไป
อย่างที่สอง คือ ไม่มีใครฟังคำสอนปู่

นี่คงเป็นความใจเด็ดของลูกหลานที่ต่างตอบแทนบุญคุณของปู่ แล้วปู่จะรู้สึกอย่างไร ในสิ่งที่ปู่รังเกียจมาตลอดชีวิต กลับมาเบ่งบานกับลูกๆหลานๆปู่

สิบกว่าวันที่ผ่านมามันยาวนานเกินไป ควันไฟจากปล่องเมรุลอยละล่องดำปุดๆ
ลูกหลานในงาน ร้องไห้ตบท้ายอีกรอบ

ไม่รู้สิ ฉันแปลกใจปนเศร้าลึกๆ ที่ร้องไห้นี้เพราะ ไม่มีปู่อีกต่อไป หรือ แพ้ไพ่ไปคนละหลายแสน

ไม่มีปู่อีกแล้ว ไม่มีปู่อีกแล้ว เหลือเพียงความทรงจำ

#เจ้าชาย
25/3/2560