Androcles แอนโดรเคิลส์

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ทาสคนหนึ่งนามว่าแอนโดรเคิลส์ได้หลบหนีเจ้านายเข้าไปในป่าเมื่อเขาเดินไปรอบๆ เขาก็พบสิงโตนอนร้องครวญครางอยู่เขาหันหลังกลับไปเพื่อหนีแต่ เมื่อเห็นสิงโตไม่ได้ไล่ตาม เขาจึงกลับมาและตรงไปยังสิงโตสิงโตกางอุ้งเท้าที่เต็มไปด้วยเลือดและบวมเป่งออก แอนโดรเคิลส์ก็พบว่ามีหนามอันใหญ่ตำอยู่ ซึ่งเป็นสาเหตุของความเจ็บปวดทั้งมวลเขาตัดสินใจดึงหนามออกจากนั้นสิงโตก็สามารถลุกยืนได้อีกครั้ง และความเจ็บปวดก็หายไปมันเลียมือของแอนโดรเคิลส์เพื่อขอบคุณสำหรับความมีน้ำใจจากนั้นสิงโตก็ได้พาแอนโดรเคิลส์ไปที่ถ้ำของมันและหาอาหารมาให้เขาทุกวันวันหนึ่งแอนโดรเคิลส์และสิงโตถูกจับตัวได้แอนโดรเคิลส์ถูกตัดสินให้เป็นอาหารของสิงโตจักรพรรดิทรงเดินทางมาทอดพระเนตรการลงโทษด้วยที่กลางสังเวียนแอนโดรเคิลส์ยืนอยู่แต่เพียงผู้เดียวแล้วสิงโตก็ถูกปล่อยออกมาจากกรงมันวิ่งตรงไปยังอาหารของมัน แต่ทันทีที่เข้าไปใกล้ๆ มันก็จำได้ว่าเหยื่อผู้เคราะห์ร้ายก็คือแอนโดรเคิลส์เพื่อนรักมันเลียมือของเพื่อนและประจบประแจงราวกับสุนัขอันแสนเชื่องจักรพรรดิประหลาดใจกับเหตุการณ์นี้มาก พระองค์จึงเรียกแอนโดรเคิลส์มาเข้าเฝ้า แอนโดรเคิลส์เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้พระองค์ฟังจากนั้นเขาก็ถูกปล่อยให้เป็นอิสระ และได้รับการขอโทษ ส่วนสิงโตยอดกตัญญูก็ถูกปล่อยกลับเข้าป่าตามเดิม

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า “ความกตัญญูเป็นสัญลักษณ์ของคนดี”

แปลภาษาอังกฤษ

Once upon a time Androcles, a slave,escaped from his master to the forest. As he was walking around there he found a Lion lying down and moaning. He turned to flee but he saw the Lion did not pursue him, so he turned back and went straight to him. The Lion put out his bloody and swelled paw, so Androcles found a big thorn had got into it which was the cause of all the pain. He decided to pull out the thorn. Then the Lion was able to stand up again because the pain had gone. He licked the hand of Androcles to think him for his kindness. Afterwards the Lion took Androcles to his cave and brought him food every day.

One day both Androcles and the Lion were captured. Androcles was judged to be the food of the Lion. The Emperor also came to see the punishment. At the middle of the arena Androcles stood alone. Then the Lion was let loose from his cage. He ran straight to his food but as soon as he came near ho could remember that the poor victim was Androcles,his beloved friend. He licked his friend's hand and fawned upon him like a dog.

The Emperor was surprised at this situation, so he called Androcles to him, Androcles told the Emperor the whole story. Afterthat he was freed and apologized, and the gratful Lion let looseto his forest.

The story of this teaching that “Gratitude is the sign of noble souls”