ก้าวที่หนึ่ง
แทบทุกปีหลังฤดูกาลเก็บเกี่ยวข้าว แปลงนาก็ถูกปล่อยทิ้งร้างเหลือไว้เพียงตอซังข้าว ที่มีหญ้าตามธรรมชาติเจริญเติบโตพอที่จะให้ วัว ควาย ของพี่น้องชาวบ้านได้แทะเล็ม สภาพอากาศที่ร้อนและแห้งแล้งเพราะสิ้นสุดฤดูฝนไปหลายเดือน ท้องนา กระท่อม ปล่อยให้เหงาหงอย คล้ายๆตายายที่แก่ชราเฝ้ารอคอยลูกหลานมาแวะเวียนหา
เถียงนาน้อยของผมปีนี้ดูจะคึกคักขึ้นมานิดหน่อย เพราะช่วงฤดูฝนที่ผ่านมามีการปรับพื้นที่รอบคันบ่อจัดการปลูกกล้วยหอมทองเป็นสมาชิกใหม่ และหลังจากเก็บเกี่ยวข้าวเรียบร้อยแล้วได้เปลี่ยนพื้นที่นาข้าวขุดบ่อที่มีความกว้าง ๔ เมตร ลึก ๓ เมตร ยาว ๗๕ เมตร ขอบคันบ่อความกว้าง ๓ เมตร รวมแล้วใช้พื้นที่นาข้าวทั้งหมด กว้าง ๑๐ เมตร ยาว ๗๕ เมตร เมื่อขุดบ่อเรียบร้อยลงปลูกกล้วยน้ำว้า พันธุ์ปากช่อง ๕๐ รอบบ่อทั้ง ๔ ด้าน พร้อมทั้งจะลงพืชชนิดอื่นๆ อีกมากมาย
ปัญหาที่ประสบตอนนี้คือเรื่องของน้ำ เพราะต้องใช้แรงงานคนในกว้างตักน้ำ รดน้ำ มีการลดปัญหาการขาดน้ำของกล้วยที่ปลูกใหม่ ด้วยระบบน้ำหยดแบบขวดน้ำพลาสติก และขวดแก้ว เพื่อประคองต้นกล้วยไม่ให้ตายระหว่างที่รอระบบไฟฟ้าระบบน้ำ
บันทึกที่ผ่านมานั้นผมได้เขียนเรื่องการเกษตรสวนเกษตรของผมบ้างแล้ว จึงพยายามดำเนินกิจกรรมแบบค่อยๆเป็นค่อยๆไป หวังไว้ว่าก่อนเกษียณอายุราชการ สวนเกษตรที่สร้างขึ้นมาจะงอกงามให้ผลผลิตตอบแทนได้บ้าง..สำหรับช่วงนี้กำลังชื่นชมสวนมะนาวในวงบ่อที่กำลังให้ผลผลิต ...
๒๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๐
ความเห็น (2)
-สวัสดีครับคุณครู
-ขอตามติดภารกิจการสร้างสวนเกษตรนะครับ
-ก้าวที่หนึ่งสำคัญเสมอเพราะนั่นหมายถึงมันจะมีก้าวที่สอง สาม สี่ ห้า
-ผมก็เพิ่งเริ่มก้าวเดินบนเส้นทางนี้มา 2 ปีกว่า ๆ บนพื้นที่ไม่มากนัก
-มีความสุขทุกครั้งที่ได้อาศัยอยู่ที่นี่...
-เป็นกำลังใจให้นะครับ
-เรามาก้าวเดินไปพร้อมๆ กันนะครับ...
หวัดดีน้องครูรุต
แวะมาชื่นชมผลงานจ้ะ
สบายดีนะน้อง คิดถึงจ้าา