แล้วเธอก็จากฉันไป...
หลายปีแล้วที่ไม่ได้เข้ามาบันทึกข้อมูลให้กับสมาชิกที่คอยให้กำลังใจ ครูพิกุล กับครูต๋อม...พอเข้ามาอีกทีคนข้างกายก็หายไปแล้ว...ครูต๋อมต่อสู้กับมะเร็งสมองมาหลายปี ตั้งแต่ ปี ก.ค.2551 จนถึง เมษา 2559 ได้เข้ารับการผ่าตัดสมองครั้งที่ 5 แต่ทว่า โชคชะตากลับฉุดคร่าชีวิตเธอไปแบบไม่มีวันหวนกลับ...ครูต๋อมได้ เข้ารับการผ่าตัดวันที่ 20 เมษา นอนเป็นเจ้าชายนิทรา จนถึงวันที่ 30 เมษา ก็ได้เสียชีวิตอย่างสงบที่ รพ.เลย..
บันทึกนี้พยายามจะเข้ามาเขียนหลายครั้ง แต่สมองมันกลับตีบตัน...ไม่ไหวเลยจริงๆ ตอนนี้จึงพยายามที่จะเข้มแข็ง และเรียนรู้ชีวิตอีกหลายอย่าง โดยเฉพาะลูกๆ 2คนยังเด็กนัก...จึงขอส่งข่าวถึงสมาชิกที่เคยให้กำลังใจมาตลอด แม้วันนี้จะเสียใจมากเพียงใด...แต่ก็ได้กำลังใจอย่างท่วมท้นจากคนรอบข้าง
..อยากให้ทุกคนรู้ว่า คนเราไม่รู้จะจากกันวันไหน ขอให้ทุกคนที่มีโอกาสได้ดูแลกันอย่าเสียเวลาและโอกาสไป...รัก เอาใจใส่ เข้าใจกันมากๆนะคะ....
ขอบคุณกำลังใจ ที่มีให้กันเสมอ
เป็นกำลังใจให้นะครับ
ขอบคุณมากๆนะคะกำลังใจ จากคุณยายธี และ คุณแสงแห่งความดี..
เพิ่งเข้ามาอ่าน สามีก็กำลังจะผ่าตัดอยู่เหมือนกัน ยังไงก็จะสู้เหมือนครูพิกุลค่ะ ถึงครูต๋อมจะจากไป แต่เชื่อว่ากำลังใจจากเพื่อนรอบข้างที่มีให้ครูพิกุลอบอุ่นและจริงใจพอที่จะให้ครูพิกุลสู้ต่อนะคะ :)
เป็นกำลังใจให้คุณสมุนนะคะ อาจจะเข้ามาตอบช้านิดนึง ขอให้ทุกอย่างเป็นไปด้วยดีนะคะให้กำลังใจนะคะ
แฟนเป็นมะเร็งปอดผ่าตัดเมื่อ ม.ค.2538 หลังผ่าทำคีโมแล้วโรคสงบ พอมาเดือน เม.ย.2561 ยุๆก็ชักกว่าจะหาสาเหตุเจอคือมันไปโผล่ที่สมอง ผ่าตัดแล้วเมื่อเดือน มิ.ย.2561 ฉายแสง 10 ครั้ง ทุกวันนี้ไปไหนไม่ไหวเลยไม่มีแรง แต่จะสู้ให้เหมือนครูพิกุล