วันที่ 22 "ประชุมประจำเดือนธันวาคม" (8 ธ.ค.59)

วันนี้เป็นวันที่ยุ่งมากเกือบทั้งวัน และเป็นวันต้นเดือนธันวาคม โรงเรียนประกาศให้บุคลากรและคณะครูประชุมประจำเดือน และเป็นการประชุมหลังเลิกเรียน โรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนที่ค่อนข้างเป๊ะและตรงเวลา คนจะไปประชุมก็ต้องเข้าประชุมเป๊ะตรงเวลา โดยไม่ได้สนใจว่าจะทิ้งภาระอะไรไว้ให้ใคร ในฐานะนักศึกษาฝึกสอน ซึ่งได้รับหน้าที่สอนในชั่วโมง Gifted ไปโดยปริยาย ซึ่งจริง ๆ แล้ววิชานี้เป็นวิชาที่ครูประจำชั้นและคู่บัดดี้ (ครูประจำชั้นร่วม) ต้องแบ่งกันสอน เพราะเขาได้รับเงินเดือนในส่วนนี้กัน เดือนละ 2,000 บาท ต่อคน แต่ตั้งแต่มาอยู่ก็เป้นผู้สอนแทบจะทุกวัน เรียกว่าทุกวันที่มาโรงเรียนเลยก็ว่าได้ รวมถึงวันนี้ วันที่โรงเรียนมีประชุม เราก็สอนตามปกติและเมื่อถึงเวลา เขาก็เตรียมตัวไปประชุมกันเลย ไม่ได้สนใจเราหรือนักเรียนเลย เพราะเกรงว่าจะเข้าประชุมสายกัน ก็เป็นหน้าที่ของเราอีกเช่นเคย กว่าจะให้นักเรียนมาส่งงานและลงไปรวมกันห้อง ป.1 ก็ผ่านไปหลายนาที ไหนจะดูความเรียบร้อยของห้องอีก วันนั้นบอกเลยว่ารู้สึกน้อยใจมาก ทำไมเขาทำกับเราแบบนี้ ทำไมไม่เป็นห่วงเราบ้าง หลังจากปิดห้องก็ใส่เกียร์หมาวิ่งขึ้นไปชั้น 5 อาคารมัธยม เหนื่อยแสนเหนื่อย พอเปิดประตูเข้ามา มีครูอยู่เต็มห้องประชุม ที่สำคัญมีท่านผู้อำนวยการนั่งอยู่แล้ว คืออายมาก ทำตัวไม่ถูก แต่ก็มาทันอยู่ก่อนที่จะมีเรื่องสำคัญที่เกี่ยวกับเรา เป็นประสบการณ์ที่โกรธตัวเองมากว่าทำไมถึงต้องมาชักช้า ใส่ใจอะไรมากมาย คนอื่นเขายังไม่สนใจเลย การเข้าห้องประชุมสายจะเป็นครั้งสุดท้ายค่ะ