ชีวิตที่พอเพียง : 162. ท่องเที่ยวระหว่างเดินทางกลับจากชุมพร
เช้าวันที่ ๒๙ ตค. ๔๙ เราร่ำลา แม่ และน้องแล้วขับรถออกจากบ้านตั้งแต่ยังไม่ ๗ น. เรากะจะไปกินข้าวเที่ยงที่ร้านอาหารริมแม่น้ำแม่กลอง ที่สมุทรสงคราม ที่เราผ่านทีไรต้องหาทางไปกินอาหาร เพราะอาหารอร่อยและราคาไม่แพง แต่ระหว่างนั้นเราก็เถลไถลแวะพักที่ Outlet Mall 2 แห่งที่อยู่ระหว่างชะอำกับเพชรบุรี ลูกสาวเขาชอบไปเดินดูของกับแม่ของเขา ผมเดินดูนิดเดียวก็รู้แล้วว่าเป็นร้านแฟชั่น สำหรับขายลูกค้าที่บ้าแบรนด์เนม บ้าแฟชั่นทันสมัย ไม่ใช่สำหรับคนแก่ที่ชอบชีวิตที่พอเพียงอย่างผม ผมจึงมานั่งรอโดยอ่านหนังสือบ้าง นั่งสังเกตคนที่มาเที่ยวบ้าง
เราแวะร้านริมถนนอุดหนุนน้ำตาลโตนดสำหรับเอามาเชื่อมกล้วยกิน เพราะกล้วยน้ำว้าหลังบ้านกำลังจะสุก กล้วยเชื่อมด้วยน้ำตาลโตนดหวานหอมอร่อยกว่าเชื่อมด้วยน้ำตาลทรายมาก
ที่สมุทรสงคราม ผมมีภัตตาคารประจำ คือภัตตาคารเรือนวารี ถ้ามาจากเพชรบุรี เลี้ยวเข้าถนนพระราม ๒ ขับมาจนใกล้ถึงจังหวัดสมุทรสงคราม เมื่อเห็นป้ายใหญ่แต่ไกล ของร้านศรีเจริญก่อสร้างที่อยู่ทางซ้ายมือ ก็เตรียมชิดซ้ายเลี้ยวเข้าถนนคู่ขนาน ขับไปตามถนนคู่ขนานไปจนเกือบถึงแม่น้ำ จะมีทางสามแยก ให้เลี้ยวซ้ายเข้าถนนแหลมใหญ่ ขับไปครึ่งกิโลเมตรเศษๆ ร้านเรือนวารีอยู่ทางขวามือ มีป้ายใหญ่เห็นชัดเจน
เรือนวารี มีชื่อด้านอาหารทะเล เรามากัน ๓ คน สั่งอาหาร ๓ อย่าง คือ ปลากะพงทอดทั้งเกล็ด ปูทะเลไข่ผัดผงกะหรี่ และผัดผักรวม อาหารอร่อยๆ มีอีกมากมาย เขามีป้ายแนะนำ และมีเมนูเป็นเล่มให้เลือก ภรรยาชอบกินปูทะเลผัดผงกะหรี่ เขาชมว่าเป็นปูไข่ที่สมบูรณ์ที่สุดทั้งไข่ทั้งเนื้อ แน่นและสด อาหารอร่อยทั้ง ๓ อย่าง
เราขับรถย้อนกลับทางเดิมจนมาออกถนนพระราม ๒ พอเลี้ยวซ้ายขึ้นถนนพระราม ๒ เราก็แวะร้านมัจฉา ขนมจากปิ้ง เจ้าเก่าดั้งเดิม ที่เราเป็นขาประจำ ผ่านตรงนี้ทีไรเราต้องแวะทุกครั้ง ต้องระวังว่าอย่าซื้อเจ้าแรกที่คนขายสวมเสื้อแดง คนขายร้านมัจฉาสวมเสื้อเหลืองเป็นสัญลักษณ์ และมีป้ายใหญ่ติดไว้ เธอบอกภรรยาผมว่า พอเขาขยายถนนเสร็จ ก็จะต้องย้ายไปขายที่หน้าร้านศรีเจริญก่อสร้าง เพราะเขาจะห้ามขายริมถนน เราติดใจขนมจากมัจฉา เพราะเป็นขนมจากมะพร้าวอ่อน แป้งเหนียว รสกลมกล่อม ราคาไม่แพง (ถูกกว่า และอร่อยกว่า ที่ผมเคยซื้อจากตลาดหนองมน ชลบุรี มาก) และแม่ค้ามีอัธยาศัย เธอจะแกะขนมจากใส่กล่องโฟม แถมให้เรากินบนรถด้วย ผมซื้อมา ๑๐๐ บาท ๖ มัด เอามาแกะใส่กล่องเก็บไว้ในตู้เย็น พอจะกินก็เอามาเข้าไมโครเวฟ อร่อยเหมือนของใหม่
หลังจากนั้นลูกสาวก็ทำหน้าที่โชเฟอร์ บึ่งรถกลับบ้านที่ปากเกร็ด
น้องสั่งข้าวต้มใบพ้อเป็นของฝากกลับกรุงเทพ
แม่แต่งชุดสวยส่งลูก-หลานกลับ
วิจารณ์ พานิช
๒๙ ตค. ๔๙
ความเห็น (2)
ขอบพระคุณครับ
อ่านแล้ว ได้ความรู้ คิดถึงแม่ คิดถึงบ้าน คิดถึง ต้มย่าง ที่เก็บกินกันอีกนานหลังงานเดือนสิบ ข้าวต้มใบพ้อ เอามาย่างต่อ แล้วจิ้มนมข้นหวาน อร่อยมากครับ.
คุณแม่อาจารย์ดูเหมือนเป็นพี่สาวมากกว่านะคะ (อดไม่ได้ ต้องขออนุญาตออกความเห็นด้วยความเคารพค่ะ) ท่านยังดูแข็งแรงและสาวมาก โดยเฉพาะเมื่อเทียบกับรูปอาจารย์ทางด้านขวามือ
น่าประทับใจมากค่ะ ฝากกราบเรียนท่านด้วย หากท่านจะถ่ายทอดวิถีการดำเนินชีวิตของท่านให้พวกเราลูกหลานชาว GotoKnow ได้เรียนรู้ คงจะดีไม่น้อยนะคะ วิธีการที่ท่านเลี้ยงลูก น่าจะเป็นแบบอย่างให้พวกเราได้เป็นอย่างดี ดูลักษณะท่านแล้ว ท่านคงเล่ามุมมองที่ท่านมองลูกได้ต่างจากที่อาจารย์เล่าแน่นอนเลยค่ะ (เคยคิดว่าท่านออกจะ "โหด" จากการอ่านบันทึกของอาจารย์ค่ะ แต่พอดูรูปแล้ว คิดว่าตัวเองคิดผิดแน่นอนเลย)