เรากำลังติดคำว่า "ครูที่ดี มากกว่า ครูที่โค้ช"
การเรียนการสอนให้เป็นครูในทุกๆวันนี้ เรายังติดคำว่าครูที่ดี มากกว่าการเป็นครูที่โค้ช หมายความว่า เรากำลังจะบอกว่าการเป็นครูที่ดี(แบบปัญญาจริยะตะวันออก)สำคัญกว่าการโค้ช(แบบตะวันตก) เเละมันมีนัยยะ มีหลายประการที่เราต้องเข้าใจเเละพยายามข้ามพ้นให้ได้ ไม่งั้นเราก็จะย่ำอยู่ที่เดิม เเล้วจินตนาการไปว่าเราปฏิรูปแบบไทยๆ
เมื่อเราพูดถึงครูที่ดี เรามักจะตีความว่า ครูต้องเป็นเเม่พิมพ์ เคร่งระเบียบ เรียบร้อย เเละน่าเคารพเกรงขาม เเต่ทว่ายุคสมัยนี้ที่เรากำลังจะก้าวข้ามให้การศึกษาแบบศตวรรษที่ ๒๑ เจริญงอกงาม "มันไม่สอดคล้องกับการตีความอย่างนั้นของเราเลยเสียทีเดียว นี่สิ" มันจึงเป็นมายาคติของการฝึกครูให้เป็นผลผลิตของระบบการศึกษาแบบเดิมอยู่ดี เช่น บอกว่าตนเป็นเเม่พิมพ์เเล้วพยายามสร้างโรงพิมพ์ให้เด็กมีพิมพ์เดียว เขียวทั้งโรงเรียน เคร่งระเบียบ เพราะตีความว่า ระเบียบ คือ จุดเริ่มต้นของคนดี "เราจะสร้างคนดี" เเละปรารถนาความเคารพน่าเกรงขาม โดยเลยไปว่าเราเเละเด็กคนละ Gen กัน ในขณะที่ครูที่เป็นโค้ช จะหันมาเล่นเพื่อเรียน ออกนอกห้องเพื่อเรียนรู้ เเละกล้าหาญในการออกนอกกรอบเพื่ออภิวัฒน์การศึกษาตามแนวทางของตนเอง
จะเห็นว่าความเป็นครูที่ดีกับครูที่โค้ชต่างกัน เเต่มิได้หมายความว่า ความเป็นครูที่ดีนั้นไม่ดี เเต่ความเป็นครูที่ดีควรพยายามข้ามพ้นให้ตนเองเป็นครูที่โค้ชด้วย การเป็นเเม่พิมพ์ เราอาจเปลี่ยนเป็นนักเติมฝัน จากเคร่งระเบียบเปลี่ยนเป็นยืดหยุ่น จากต้องการความเคารพเปลี่ยนเป็นหาวิธีการที่สร้างสรรค์ให้นักเรียนเคารพ เป็นต้น
ทางออก คือ เราต้องให้ความสำคัญกับครูที่โค้ช มากกว่าครูที่ดี เราจึงจะข้ามพ้นระบบสารัตถเดิมไปได้
ความเห็น (3)
แวะมาเยี่ยมยาม บทความดีมากครับ ปีนี้ทำงานหรือยังท่าน
"ครูที่ดี" กับ "ครูที่โค้ช" เป็นคนเดียวกันเสมอไปหรือไม่ มีครูที่ดีที่โค้ชไม่เป็นไหม? มีครูที่โค้ชเป็นโค้ชเก่งและเป็นครูที่ไม่ดีหรือไม่? หรือปัจจัยนั้นขึ้นอยู่กับอะไร?
มีอาจารย์ผู้ใหญ่บอกกับผมวันหนึ่งว่า "เมื่อศิษย์เกิดขึ้น วันนั้นจะมีครู" บางที่การเรียนรู้ที่ดี อาจจะไม่จำเป็นต้องมี "ครูที่มีตัวตนก็ได้" ไหม?
การศึกษา อาจต้องหันมามองคำว่า "ศิษย์มีครู" หรือ "ศิษย์ไม่มีครู" ซึ่งคำแรกน่าจะเป็นถ้อยความจำที่ครอบงำการศึกษาไทยมานาน (ว่าจะดีต้องศิษย์มีครู) ทั้งที่ความจริงศิษย์แบบหลังนั้น มีพลังสร้างสรรค์สิ่งใหม่ ๆ ได้มากกว่า
ว่ามั้ยแสน.....
วันก่อนได้พาน้องๆไปเรียนรู้อาชีพในชุมชน ที่ค่ายมวยเพชรเจริญวิทย์
น้องๆ ไปถึงค่ายมวยก่อนเวลานัดนิดหนึ่ง มันน่าประหลาดมากที่ไม่ถึง5นาที นักมวยทุกคนมาพร้อมเพียงกันดีมาก แต่งตัวเรียบร้อย คนที่ครูประทับใจมากที่สุดคือเจ้าของค่ายมวย จบป4
ประทับใจมากที่ครูถามเจ้าของค่านมวยเขาว่าอะไรคือปัจจัยแห่งความสำเร็จของค่าย
เขาบอกว่าความมีวินัย
กุมารดอยค่าตัว90,000และได้แชมประเทศไทยเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว
ถามว่าเขาเป็นครูที่ดี หรือเป็นครูที่โค๊ช
แต่ที่ชอบมากที่สุด คือคนที่อยู่ตรงกลาง คือคู่ซ้อม ถ้าไม่มีเขา ไม่มีกุมารดอย เขาเป็ครูที่ดีหรือเป็นครูที่โค๊ช