บัวดิน
บัวดิน
...กับความรู้สึกที่โดดเดี่ยว...
ปลดปล่อย ความโดดเดี่ยว ในใจ
คุยกับความเหงา และ ความว่างเปล่า
แสงสว่างตำแหน่งเดียว ที่จ้องมอง ในความมืด
ความฝัน ความหวัง อื่นใดอีกที่ฉันเหลืออยู่
ในห้วงคิดคำนึงของฉัน มีเพียง...เดียวดาย
แรกเริ่มผุดโผล่พ้นผิวพื้น
ยอดเหยียดยาวยื่นอย่างช้าช้า
กลีบดอกตูมแต้มแย้มออกมา
เผยโฉมสะคราญตาอิ่มเอมใจ
สีสันสดสวยสะท้านจิต
ลมพัดเพียงนิดสะท้านไหว
โยกเยกโอนเอนแกว่งไกว
ลู่ล้อลมไหวให้คนชม
กรำแดดฝนหลายเพลาหลายนาที
ผิวสวยสดก็หมองศรีไม่สุขสม
กลีบเริ่มแห้งก้านเริ่มเหี่ยวไม่สู้ลม
ไร้เรี่ยวแรงอ่อนระทมระทวยกาย
ในวันที่ชีวิตเริ่มเหนื่อยล้า
ที่เคยแกร่งก็โรยราแทบยืนไม่ไหว
จะมีไหมสักคนที่เข้าใจ
จะโอบกอดฉันไว้...
จะมีไหล่ให้พักพิง...
คำรำพึง...ครุ่นคำนึงถึงวันเวลาเก่าๆ
แม้ว่าเข็มนาฬิกาจะวนมา ...ที่เก่า
แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า
วันเวลาเก่าๆ
จะหวนคืนกลับมา ...เหมือนเดิม
โลกเปลี่ยนไปทุกวัน
หากวันนี้ท้อแท้กับชีวิต
ให้คิดว่าเราโชคดีที่ยังมีลมหายใจ...
เริ่มบันทึกภาพ 26 สิงหาคม 2559 - 8 กันยายน 2559
เขียนคำ 8 กันยายน 2559
เพลงประกอบวิดีโอที่เลือก
ERNESTO CORTAZAR - L'Adieu
ขอเชิญท่านชมวิดีโอคลิปจากยูทูป
บัวดิน
แล้วพบกันใหม่ในโอกาสต่อๆไปนะครับ
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้กำลังใจที่ดีเสมอมา
ขอขอบคุณ gotoknow
ที่ให้พื้นที่ในการแบ่งปันความสุข
ขอบคุณครับ
ความเห็น (4)
ดอกบัวดิน
ถ่ายได้สวยมาก
ชอบใจข้อความประกอบด้วย
เชียร์เขียนหนังสือขายครับ
รูปมีแล้ว 555
-สวัสดีครับ
-ภาพสวยมาก ๆครับ
-ผมฝันเอาไว้ว่าอยากถ่ายภาพแบบนี้บ้าง 55
-ชอบๆครับ
-สวัสดีปีใหม่นะครับ
เพิ่งรุ้ว่านอกจาก ลุงชาติ จะถ่ายภาพสวยชั้นครูแล้ว คำกวี ก็เขียนในระดับครูเช่นเดียวกัน
