บันทึกก่อนกลับบ้าน

เป็นวันหนึ่งที่ทำงานดึก งานค่อนข้างเยอะบ่งบอกมหกรรมตอนสิ้นปีเริ่มส่งสัญญาณมาเตือนแล้ว การเดินทั้งวันทำให้ตอนมานั่งพิมพ์บันทึกนี้รุ้สึกชาตรงเท้า พยายามขยับท่านั่งให้เปลี่ยนเพื่อให้หายชา นึกถึงช่วงเย็นที่มีอาการวูบเผลอหลับบนโต๊ะทำงานแป็บหนึ่ง พอรู้ตัวสะดุ้งตื่นรู้สึกอึดอัดหายใจไม่ออก พยายามรับรู้ว่า เราเคยเป็นแบบนี้มาก่อน หากตกใจ หรือตื่นเต้นจะยิ่งทำให้ความดันพุ่งสูงขึ้นแน่ๆ การรับรู้ทันอารมณ์จึงสำคัญมาก จากการที่จะไม่ไหวในตอนนั้น อยู่ถึงสามทุ่มได้ด้วยการรู้เท่าทัน

[แผ่นดิน]

อ่านแล้ว พลอยให้ผมได้เรียนรู้ หรือย้ำคิดไปด้วยอีกครั้งว่า การมีสติ- คือการรู้สภาวะตัวเอง สามารถจัดการตัวเองได้อย่างถูกต้อง เหมือนการเกาถูกที่คัน นั่นเอง

[พ.แจ่มจำรัส]

ขอบคุณครับอาจารย์แผ่นดิน