Next Station : Banteay Seri
ดูนครวัดเสร็จ 10.30 น. เรานัดเจอกันกับ Alex ที่บริเวณลานจอดรถหน้านครวัด หุหุ รถตุ๊กๆ เยอะมาก แล้วตอนเช้าเราเจอ Alex ตอนตีห้า ชักไม่แน่ใจว่าเราจะจำกันได้ แม้จะเคยเห็นรูปกันมาทาง FB แล้วก็ตาม...เราจะหากันเจอไหมนี่...อย่าลืมนะฉันไม่ได้ซื้อซิมโทรศัพท์สำหรับใช้ที่เขมร และไมไ่ด้เปิดโรมมิ่ง
ไม่ใช่ปัญหาอีกนั่นแหล่ะ รถตุ๊กๆ ของ Alex มีลักษณะพิเศษ สีส้มแปร๋น จำง่าย(ขอให้มีแสง 555+)
เราทำความรู้จักกันเป็นทางการอีกครั้ง... Alex ต้อนรับเราด้วยน้ำเย็นเหมือนในรีวิว อิอิ ประหยัดค่าน้ำได้ตั้งหลายบาท
เราเริ่มพูดคุยเรื่องแผนการท่องเที่ยวอย่างเป็นจริงเป็นจัง เราบอก Alex ว่าเราอาจจะเดินไม่ทน เพราะเราเป็น The old Lady เราอาจจะมีการเปลี่ยนแปลงแผนการเดินทางในแต่ละวัน...ซึ่ง Alex บอก Up to you
Alex บอกเราว่า...ถ้าเค้าจะขอรับส่งกลุ่มคนไทยในวันเสาร์-อาทิตย์ ระหว่างที่ดูแลเรานี่ จะเป็นไรไหม ไม่ได้ให้รวมมาด้วยกันนะ แต่ถ้าส่งเราแล้วระหว่างที่เราเที่ยว เค้าจะขอไปรับส่งคนอีกกลุ่ม...ไม่น่าจะเป็นไรนี่...คนเราต้องกินต้องใช้...แต่ฉันจะเป็นคนเลือกเวลาออกจากโรงแรม/เวลากลับ และจุดที่จะไปต่อ ถ้า Alex บริหารได้ก็จัดการไป... Alex ก็จัดการได้ดีค่ะทั้ง 2 วัน...เรื่องของเค้าไม่กระทบแผนเราเลย…ดีมากสำหรับการเปิดฉากความสัมพันธ์...ฉันไม่ชอบคนโกหก
ก่อนหน้าที่เราเดินทางมาในการติดต่อ Alex ส่งรายชื่อที่ท่องเที่ยวในรคาจ้่างเหมา 65$/3 day ให้เราดูประกอบการพิจารณา
บ่ายนี้เราขออีก 2 ปราสาท เรียกวัดหรือปราสาทดี หากมากกว่านี้สงสารร่างกายค่ะ อายุใกล้จะ 50 แล้วนี่คะ ต้องถนอมเค้าหน่อย แผนการท่องเที่ยวที่เราเลือกไม่ตรงกับแผนของ Alex ให้ไว้เลย
วันแรก Angkhor Wat, Banteay Seri, Ta phom, Banteay Kdel...กลับไปว่ายน้ำที่โรงแรม...เดินตามอัธยาศัย (ไม่ใช้ตุ๊กๆ...ถ้าให้รถรับส่งก็ได้ รวมในราคาที่ตกลง) Phanom Bakeng (or move to the 2nd day)
วันที่ 2 Preach Khan, Neak Pean, Tasom, Ta Keo, Pre rup, Angkhor National Museum … ย้ายโรงแรม...(Phanom Bakeng)
วันที่ 3 Bayon, Angkhor Thom, Pimamakas, Terrace of Elephant, กลับปอยเปต
ตกลงกันได้แล้ว ว่าออกจากนครวัดเราก็ไปบันทายสรีกัน
ตุ๊กตุ๊กพาเราขับรถผ่านสะพานที่มียักษ์รักษาและซุ้มประตูหินที่เป็นรูปหน้าคน ซึ่งจะนำเราไปบายน ตรงนี้เป็น Land mark สำคัญ เราผ่านอีกหลายครั้งในวันเสาร์อาทิตย์ คนเยอะมว๊ากกก
การนั่งรถผ่านซุ้มประตูหินทำให้เกิดความรู้สึกบางอย่างที่บอกไม่ถูก เมื่อขับไป 800 เมตรได้เราได้ยลโฉมบายน และนครธมเป็นครั้งแรก แต่เรายังไม่แวะ มันอลังการมากมาย ภาพด้านล่างเป็นการขับรถผ่าน Terrace of Elephant ....ใครจะเชื่อว่าภาพแกะสลักรูปช้างจะทำให้ ชนรุ่นหลังเกิดความอัศจรรย์ใจ "วันถัดไปนะ ฉันจะมาสัมผัสเธอ"
ตุ๊กตุ๊ก ขับออกจากกลุ่มปราสาท ผ่านทุ่งนาที่เพิ่งเก็บเกี่ยวเสร็จ บางทุ่งยังไม่เสร็จดี ระยะทางฉันรู้สึกว่าไกลมาก ปราสาทบันทายสรีนี้อยู่ไกลจากเสียมเรียบเกือบ 30 กิโล แต่จริงๆ ระยะทางที่ไปไม่ไกลถึงขนาดนั้น เพราะเราเริ่มจากนครวัดที่ออกมานอกเมืองแล้ว ทางที่ไปยังผ่านปราสาทต่างๆ อีกหลายแห่ง
ระหว่างทางมีชาวบ้านขายผัก ขายลูกตาลเฉาะ ผลิตผลการเกษตร (เผือกหัวใหญ่มากๆๆๆ จนอยากซื้อกลับฝากพี่สาว) ผลิตภัณฑ์จากต้นตาล และร้านขายของที่ระลึก ดูเพลินทีเดียว…น่าเสียดายที่ฉันเก็บพื้นที่ของกล้องมือถือที่มีจำกัดไว้...จนไม่ยอมถ่ายรูประหว่างทาง
เกือบ 40 นาที เราก็ถึงบันทายสรี- Banteay Seri เป็นปราสาทที่สร้างขึ้นในขณะที่ศาสนาฮินดูยังมีความรุ่งโรจน์ เป็นปราสาทชั้นเดียวที่สร้างด้วยหินชมพู ผนังและพื้นบางส่วนทำด้วนศิลาแลงซึ่งออกสีแดง-ชมพู ยิ่งทำให้ปราสาทแห่งนี้มีเอกลักษณ์โดดเด่น
ชื่อปราสาทนี้ในความหมายของภาษากัมพูชา คือ ปราสาทสตรี Seri หรือ ไสล แปลว่าผู้หญิง...ต้องขอบคุณ คู่หูของฉันที่เป็นคนสุรินทร์ ระหว่างทางฉันได้เรียนรู้ภาษาท้องถิ่นที่ใช้เหมือนกันจากการไหล่บ่าของวัฒนธรรมของประเทศที่มีพรมแดนติดกัน เช่น คำว่า ฉะ-งาย ที่แปลว่า ไกล
เราได้หนังสือ Ancient Angkhor มาในราคา 5.5$ หลังจากคนขายบอก 7.5$ ส่วนราคาหลังปกคือ 27.5$ รู้สึกได้กำไรเห็นๆ แต่ตัวหนังสือเป็นภาษาอังกฤษทั้งหมด สุดท้ายฉันจะอ่านได้ถึง 1$ หรือเปล่าก็ไม่รู้ ภาษาอังกฤษอ่อนแอฉิบเป๋ง...แต่ของกไว้ก่อน...เอามาใช้เป็นพร๊อพถ่ายรูปด้วยก็ทำให้เราดูดีขึ้น 555+
ที่นี่เรื่องราวของตรีมูรติจะมีความชัดเจนขึ้น เช่นเดียวกับลวดลายการแกะสลักหินที่ละเอียด คมชัด ก่อนไปชมถ้ามีเวลาขออนุญาตแนะนำให้อ่านนะคะ จะได้สนุกกับภาพจำหลัก บางทีเดินไปเดินมา อ้าวหินแกะก็เหมือนๆกัน อาจจะเกิดความเบื่อ และจะรู้สึกเหนื่อยกับการเดินก็ได้
ภาพด้านล่าง เราไม่แน่ใจว่านี่คือแท่นประดิษฐานของพระพุทธรูปหรือเปล่า แต่นี้คือสถานที่แห่งฮินดูนะ หรือจะเป็นแท่นโยนี (นี่แหล่ะข้อเสียของการท่องเที่ยวแบบไม่มีไกด์-สงสัยแล้วหาคำตอบไม่ได้)...เสียดายที่ Alex เป็น คนขับรถตุ๊กๆ ไม่ใช่ไกด์
ความคมชัด เหมือนลายแกะเพิ่งผ่านไปไม่กี่ปี ทั้งที่เวลาผ่านไปเป็นศตวรรษแล้ว สมควรที่ได้รับการยกย่องและจดทะเบียนให้เป็นมรดกโลก มรดกของมนุษยชาติ
ข้อมูลจาก Wiki เขียนไว้ดังนี้ จะมีภาพที่เราถ่ายมาบ้างหรือเปล่านะ
" 1. ซุ้มประตูทางเข้า จำหลักภาพพระอินทร์ทรงช้างเอราวัณลวดลายมีความละเอียดสวยงามมาก
2. ซุ้มทางซ้ายมือ จำหลักภาพพระอิศวรทรงโค มีพระอุมาเทวีประทับด้านซ้าย
3. ซุ้มทางขวามือ มีรูปพระนารายณ์อวตารเป็นนรสิงห์ ...อันนี้ฉันได้ถ่ายมา ถ่ายมาแบบไม่รุเรื่องอะไรมาก่อน"
ก่อนถึงองค์ปราสาทหลักจะมีบรรณาลัยขนาบทั้ง 2 ข้าง...บรรณาลัย สถานที่ดก็บหนังสือหรือเอกสารสำคัญ ช่างสอดคล้องกับอาชีพฉันเหลือเกิน...บรรณารักษ์...ผู้รักษาหนังสือ อาชีพนี้มีความสำคัญตั้งแต่อดีตแต่จะอยู่รอดไปถึงอนาคตหรือเปล่านะ
...บันทายสรีเป็นปราสาทขนาดเล็ก แต่งานไม่เล็ก เราอาศัยหลบเงาของบรรณาลัยนั่งมองลายสลักที่สวยงามอยู่นานโข ค่อยเคลื่อนตัวไปแบบสบายๆ บางที่เสียงเพลงที่เด่นด้วยเสียงเครื่องดีดก็ลอยมาตามลม เอ๊ะเสียงเพลงมาจากไหน
ระหว่างการเดินชมปราสาท จะได้ยินเสียงดนตรีพื้นเมืองเขมรดังมาจากหลังปราสาท เกือบทุกปราสาทจะมีการแสดงของคนท้องถิ่น แต่เราไม่พบที่นครวัด หรือเราไปเช้าเกินไป เสียงเพลงจากการแสดงสดทำให้เรารู้สึกพิเศษเชื่อไหมคะ มันไม่ใช่เพลงที่เปิดจากเครื่องเสียง
ถ้าจะให้กำลังใจนักดนตรีก็มอบเป็นเงิน รับทุกสกุล
เดินมาสุดทางด้านหลัง ก็มีบริการล่องเรือ ชมธรรมชาติ และพ่อค้าแม่ค้ารุ่นเยาว์มาเสนอขายสินค้า
แต่เราหิวข้าว...เลือกทางกินดีกว่า...
ที่พลาดไม่ได้คือ น้ำตาลสด แก้วละ 20 บาท (รับเงินไทย)...คิดว่าซื้อเป็นเงินเรียลน่าจะถูกกว่า จริงๆ เราลองมาจากนครวัดแล้ว รสชาติแต่ละเจ้าแตกต่างกันค่ะ เราเชื่อว่ามันเป็นน้ำตาลสดจริงๆ เพราะต้นตาลเยอะ และน้ำตาลที่นี่แพง สารปรุงแต่งก็น่าจะแพง....เดินร้อนๆ กินแล้วชื่นใจดี...ระหว่างนั้นก็ได้ความรู้เรื่องดอกตาลตัวผู้และตัวเมียไปด้วย ....และตอนนี้เราหิวข้าวเที่ยงแล้ว
เราใช้เวลาทั้งชมทั้งนั่งพักเกือบ 2 ชม. ท้องเริ่มหิว ออกจากปราสาท ถัดมาบริเวณจุดบริการนักท่องเที่ยวมีร้านของอาหารเยอะแยะ แต่ Alex เลือกร้านประเภทภัตตาคารให้เรา ที่ต้องนั่งรถย้อนมาสัก 10 นาที RumChang Angkhor Restaurant เป็นร้านที่ดูดีสำหรับนักท่องเทียวจริงๆ ทั้งการจัดโต๊ะ จัดจานอาหารสวย และมีห้องน้ำสะอาดไว้คอยบริการ
เราเชิญ Alex ทานข้าวเที่ยงด้วยกันและเปิด Angkhor Beer ฉลองความสัมพันธ์ใหม่ที่จะเกิดขึ้นใน 3 วันนี้ ยินดีที่ได้รู้จัก..(ราคาเบียร์พอๆ กับน้ำเปล่า กินเบียร์ดีกว่า ส่วนน้ำเปล่าไปกินที่รถของ Alex)
เชคราคาอาหารมา แม้จะพอทราบว่าราคาอาหารจะเป็นเช่นไร แต่ก็ต้องตกใจ ราคาอาหารเทียบเท่าโรงแรมดังๆ ในเมืองไทย แพงนะ ดีไม่ดีแพงกว่าอาหาารในเมืองไทยด้วยซ้ำ...ส่วนรสชาติโอเคร คล้ายคลึงกับอาหารไทยแต่จะออกหวาน และไม่มีพริก
อาหารที่เขมรนี่ สังเกตว่า ถ้าสั่งเป็นกับจะมาพร้อมข้าวสวย ไม่ต้องสั่งข้าวเค้าก็จัดมาให้ เช่น กระดูกหมูทอดของคนขับรถตุ๊กๆ จะเสิร์ฟพร้อมข้าว
Noodle Seafood -แต่มีแค่ปลาหมึกนะ พนักงานบอก...งั้นขอเป็นไก่แล้วกัน..
Vegetable Spring roll--มีผักกลิ่นแปลกๆ...แต่ฉันก็สามารถกินจนหมด...เหมือนจะรู้ว่าอาหารราคาแพง
จานนี้สิพื้นฐาน คุ้มราคา...ทำไมเราหาชื่อในเมนูไม่เจอ...แต่คนขับรถเค้าสั่งเป็นภาษาเขมร..."จะอร๊งค์(กระดูก)-จรูก(หมู)"
แต่ไม่เป็นไร สะอาด สะดวก สบาย เรื่องอาหารพวกเราวาไรตี้อยู่แล้ว ราคาก็ยกไว้
อิ่มท้องแล้วก็เตรียมตัว สำหรับสถานีต่อไป...จะชิลไปไหน
Footnote....................
1. ขอบคุณภาพบางส่วนจากคู่หู คุณชุติมา วัชรกุล
2. TukTuk driver Contact: Alex Pov from Facebook
ความเห็น (6)
เห้นแล้วอยากไปบ้างเลยครับพี่
แต่ดูเหมือนฝาแฝดเลยครับ
ขอบคุณมากๆครับ
พาหนะแต่ละที่ ก็บอกความเป็นนวัตกรรมของแต่ละที่ - มีค่าในตัวเอง ผมเคยไปมา แต่ก็ไม่เคยได้ทดลองนั่งสักครั้ง
ที่ตรงนี้หากไม่นับตัวองค์ปราสาทผมชื่นชอบต้นไม้เป็นที่สุด หยัดยืนตระหง่าน รากเลื้อยยาวเหยียดประหนึ่งเรื่องราวอันนานยาวนั่นเอง ครับ
อ.ขจิตคะ เราเปรียบเสมือนฝาแฝด ไปไหนไปด้วยกัน
แล้วเราต่างก็โทษกันว่า...ตอนเป็นสาวเราทำอะไรยู้..... 55555+
คุณแผ่นดินคะ
เห็นเหมือนกัน ทำให้เรามีรูปที่พยายามเซลฟี่กับต้นไม้ที่สูงตระหง่าน และคงอยู่ จำนวนหลายรูป
และอีกหลายรูปก็จะเป็นพวกพืชขนาดเล็ก ที่พยายามมีชีวิตท่ามกลางช่องว่างของแผ่นหิน
...พบปรัชญาแห่งชีวิตเลยหล่ะค่ะ...
เคยไป แต่อยากได้ได้บรรยากาศแบบนี้บ้างจ้
ตาลเฉาะๆ หญิงต้า พี่สาวหนูคงจะจอดรถเหมาแล้ว อิอิอ