ทำงานคนละ 2-3 ตำแหน่ง...เราก็ทำด้าย...ดีเสียด้วย

แต่อย่าบ่อยจะดีกว่า

วันนี้เป็นวันหนึ่งที่ควรบันทึกว่า พวกเราชาวห้อง Chem มีความสามารถกันสุดๆ ทำงานประจำวันกันได้ ทั้งๆที่เรามีคนขาดหายไปถึง 3 คน พี่ผอบลาพักผ่อน พี่ปนัดดาและคุณอภิชาติลาป่วย ในช่วงเช้าเราทุกคนทำงานกันคนละ 2-3 ตำแหน่ง และเนื่องจากระบบการหมุนเวียนงานนั่นเอง ที่ทำให้เราทุกคนเข้าใจงานทุกจุด จึงสามารถแบ่งภาคไปตามหน้าที่ต่างๆกันได้อย่างลงตัว

ผลก็คืองานออกได้ตามที่ควร แต่พวกเราทุกคนเหนื่อยล้ากันเหลือเกิน แม้กระนั้น เราก็ยังคงใช้การพูดคุยให้กำลังใจกันนี่เองที่ช่วยให้เราทำงานกันได้หนัก โดยไม่หงุดหงิด

นี่คือ สาเหตุหนึ่งที่ทำให้หน่วยเราขอคนเพิ่มได้ยากเย็น เราทุกคนทำงานเกินกำลังกันจนติดเป็นนิสัยไปเสียแล้ว ผลงานที่ออกมาจึงดูเหมือนว่า เราทำได้ อยู่เสมอโดยคนเท่าที่มีอยู่ เวลาท้อแท้ เสียกำลังใจว่า ทำไมผู้ที่มาประเมินงานเราจึงไม่เข้าใจเอาเสียเลย เราไม่ควรจะทุ่มเททำงานแบบทำร้ายตัวเองกันเช่นนี้ เราน่าจะทำแบบถนอมสุขภาพของเราบ้าง เราก็ทำไม่ได้ เพราะเราตระหนักอยู่เสมอว่า ผลจาก lab ของเรามีคนรออยู่ แม้พวกเขาจะไม่รู้เลยว่าพวกเราต้องแลกด้วยอะไร ขอยืนยันซ้ำอีกเป็นครั้งที่นับไม่ถ้วนว่า ประทับใจความทุ่มเทของเพื่อนร่วมงานในหน่วยนี้จริงๆ แล้วจะให้ทิ้งไปได้อย่างไร

[ศิริ]

เหนื่อยจริง  ๆ ด้วย อายุก็เพิ่มขึ้น แต่เรี่ยวแรง__เริ่มจะลดน้อย ถอยลง

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

คุณโอ๋

• ครูอ้อยมาส่งพลังใจให้กันและกันค่ะ 
• คนเก่งนั้นมีหลายตำแหน่งเป็นเรื่องธรรมดา 
• แต่ที่ไม่ธรรมดา....คือ...ทำได้ดีเสียด้วย 
• เยี่ยมยอดค่ะ  ส่งใจไปช่วยนะคะ

[อานุไร จิตต์สุรงค์]

ขอส่งแรงใจ  สำหรับโอ๋ ที่ไม่เคยอยู่เฉย  คิดซะว่าออกกำลังกายไปด้วยก็แล้วกัน